text
stringlengths 4
22.7k
| label
class label 2
classes |
|---|---|
Arend van Dam-De reis van Syntax Bosselman : Erg boeiend boek over slavernij en waarom Nederland daar aan meedeed. Het is ook het verhaal over Syntax Bosselman en zijn landgenoten uit Suriname die in 1883 naar Amsterdam werden gehaald voor de Wereldtentoonstelling. Deze mensen werden daar tentoongesteld wat wel heel bizar overkomt. Het boek gaat afwisselend over Syntax en zijn verhaal (dit zijn de hoofdstukken die beginnen met 1883) en de geschiedenisverhalen over het ontstaan en de afschaffing van de slavernij. Arend van Dam heeft duidelijk veel onderzoek gedaan en laat in het boek verschillende mensen uit de vaderlandse geschiedenis hun verhaal doen. Het boek is een must voor de bovenbouw van basisscholen. | 1pos
|
De levenden en de doden in Winsford is de eerste stand-alone thriller van Hakan Nesser. Hij is bij het grote publiek bekend geworden door zijn series met Commissaris Van Veeteren en later inspecteur Barbarotti.
In de levenden en de doden in Winsford is een vrouw met haar hond ondergedoken in een klein plaatsje in Engeland, Winsford. Langzamerhand wordt duidelijk wie ze is en waarom ze daar is. Hakan Nesser weet met zijn prachtige woordgebruik spanning op te roepen en een prachtige sfeer te creëren. Lange wandelingen over de eenzame heide worden beschreven alsof je er zelf bij bent. Het boek verveelt geen moment en weet de spanning heel langzaam steeds verder op te bouwen.
Verwacht geen snelle whodunit, maar wees erop voorbereid om urenlang te genieten van het troosteloze Engelse heidelandschap, kleine Engelse pubs en de gedachten van een eenzame vrouw. Het klinkt misschien niet als de beste ingrediëntenlijst voor een Scandinavische thriller, maar het zegt veel over Hakan Nesser's schrijfkunst.
De openingszin van het boek is een goed voorbeeld van zijn mooie stijl:
"Eergisteren heb ik besloten mijn hond te overleven."
Zo simpel, maar ook zo veelomvattend. Op deze manier wordt langzamerhand de spanning opgebouwd en gaandeweg worden er ook antwoorden gegeven op de vele vragen die hij oproept.
Toch zijn er aan het eind van het verhaal een paar open eindjes, waardoor je je afvraagt of de plot wel helemaal klopt.
De sfeer en de manier waarop je steeds meer sympathie gaat koesteren voor de hoofdpersoon maken van dit boek desalniettemin een wondermooie leeservaring. | 1pos
|
Na de plotselinge dood van hun vader komen Maia en haar zussen bij elkaar in hun ouderlijk huis, een prachtig landhuis aan het Meer van Genève. De zussen werden als baby door Pa Salt geadopteerd en krijgen na zijn dood allemaal een brief met een mysterieuze verwijzing naar hun afkomst. Maia's verleden brengt haar naar Rio de Janeiro. Daar aangekomen probeert ze met de weinige aanwijzingen die ze heeft haar achtergrond te ontrafelen. Het voert haar tachtig jaar terug in de tijd, naar de bouw van het wereldberoemde Christus de Verlosser-beeld én de roerige jaren twintig in Parijs. Slaagt zij erin haar ware identiteit te achterhalen?
De zeven zussen is het eerste deel uit een zevendelige serie over liefde, verlies en de zoektocht naar wie je werkelijk bent.
Het verhaal greep mij meteen aan. Het mooie is dan toch een stuk geschiedenis wat als een rode draad meeloopt in het verhaal en een deel van het leven van de voorouders van de hoofdpersoon is.
Het springt maar een paar keer van het heden naar het verleden en is heel duidelijk. Het boek leest als een trein en je blijft geboeid lezen. Als lezer leer je de hoofdpersoon daardoor heel goed kennen. Het verhaal ontroerde me en het is erg origineel! Natuurlijk door het volgende deel! | 1pos
|
'Ravenzwart bloed'- Kim Verheugen
Genre: literaire thriller
Uitgeverij: Brave New Books
ISBN: 9789402190861
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 290
Verschijningsdatum: april 2019
Met grote dank aan Kim Verheugen voor het recensie-exemplaar.
Inhoud
Tess is een volwassen vrouw die haar leven op de rit heeft gebracht na een afschuwelijke jeugd. Met een baan als medewerker bij een dierenasiel, collega’s die vrienden voor haar zijn, lieve pleegouders, drie huisdieren en een relatie met haar vriend Machiel lijken alle ingrediënten aanwezig voor een gelukkig leven. Totdat er weer iets afschuwelijks gebeurt.
Mijn mening
De auteur heeft mij gevraagd haar nieuwe boek te lezen en te recenseren. Een leuk initiatief dat ik graag verzorg. Het boek is in eigen beheer uitgebracht en kan goede promotie gebruiken. Een kans en direct ook een risico; het boek mag op mijn kritische blik vertrouwen. Ik heb de beschikking gekregen over een E-book en heb bovenaan in de kop de gegevens opgenomen van het papieren exemplaar, omdat die voor mij beschikbaar zijn. Ik kan over het uiterlijk van het boek weinig meer vaststellen dan dat het een donker getekende omslag bevat met een afbeelding van een groot mes dat door twee mensen wordt vastgehouden. Een volwassene en een kind.
De volwassene en het kind komen terug in het verhaal. We volgen Tess afwisselend in het verleden en in het heden. Zo zijn beide tijdvensters ineen gevlochten tot één chronologisch verhaal waarbij in het verhaal, per hoofdstuk het perspectief wordt verlegd. Op deze wijze ontrafelen de gebeurtenissen uit het verleden de verklaring voor de gedragingen in de tegenwoordige tijd. Dit is knap gedaan en maakt dat je gelijktijdig twee verhalen leest, die strijden om de aandacht van de lezer. Het maakt dat je soms niet van hoofdstuk wilt wisselen omdat je wilt weten hoe het met een van de verhaallijnen verder gaat.
De schrijfstijl van Kim is bijzonder te noemen. Ze schrijft zonder het doel om pretentieuze woorden te gebruiken of literaire teksten te schrijven. Het is juist het ontbreken van die wil, dat ze dichtbij weet te komen. Veelal korte zinnen met een vertelstijl die neigt naar huiselijkheid en vertrouwen. En daarmee biedt de auteur de lezer iets, waar het personage Tess een groot gebrek aan heeft gehad. Warmte en genegenheid. Het personage is misbruikt en mishandeld en wordt uiteindelijk warm opgevangen door twee prachtige pleegouders. Vooral dit onbaatzuchtige voorbeeld van naastenliefde is zo levensecht beschreven dat ik als lezer het vermoeden ontwikkelde dat het geen fictie was. En dat bleek.
Prachtig om te weten dat er naast vele vormen van geweld, pijn en verdriet ook mensen zijn, die zonder een andere vorm van belang dan jouw belang, je een veilige omgeving bieden. En je de mogelijkheid bieden om een huis tot een thuis te maken. Dat ontroert, niet alleen door het onderwerp maar ook door de schrijfstijl van de auteur.
Het volledige verhaal zit knap in elkaar, kent een aantal plotwendingen in verleden en heden en heeft bovenal veel vaart. De interactie tussen mensen is belangrijker dan lange uitleg over het decor. Dat helpt in de vaart en in het leren kennen van de personages. En het verbonden raken. Punten van verbetering? Ja, die zijn er ook. Sommige verhaallijnen kregen voor mij een voorspelbaar vervolg. En daardoor waren voor mij persoonlijk een aantal verrassingen, niet zo verrassend. Daarnaast missen sommige gebeurtenissen nut en noodzaak omdat de verklaring aan het eind ontbreekt. Wie deed wat en waarom? En wat gebeurde daarmee?
Eindoordeel
Ravenzwart bloed wordt op de omslag omschreven als een literaire thriller. Ik vind dat persoonlijk altijd een lastige categorie. Wanneer ik het een etiket mag opplakken kies ik voor vrouwenthriller. Omdat het een boek is dat een groot lezerspubliek verdient, waarbij de accenten liggen op gevoel, vriendschap, relatie en goede gesprekken. En omdat Kim daarmee als auteur in uitstekend gezelschap is van veel talentvolle auteurs in de lage landen, zou ik mijn focus leggen op deze doelgroep. Een mannenthriller, als die al bestaan, legt meer aandacht op decor, seks, knap speurderswerk en expliciet geweld.
En omdat er altijd uitzonderingen zijn wanneer je gaat stigmatiseren, kan ik aangeven dat ik genoten heb van dit boek. En sluit ik af met een dikke knuffel voor al die mensen die hun eigen belang ondergeschikt weten te maken wanneer het draait om het bieden van een veilig thuis aan kinderen.
Ik geef dit boek vier sterren.
Mijn persoonlijke songtekst
‘And I don’t believe in the existence of angels
But looking at you I wonder if that’s true
But if I did I would summon them together
And ask them to watch over you
To each burn a candle for you
To make bright and clear your path
And to walk, like Christ, in grace and love
And guide you into my arms
(Into my arms – Nick Cave & the bad Seeds)
Peter van Bavel
De Perfecte Buren | 1pos
|
Ik kan me nog goed herinneren dat, in de tijd dat Jodi bezig was met het schrijven van dit boek en richting de release aan ging, ze zich een beetje zorgen maakte om Hoe het boek ontvangen zou worden. 'the forbidden, de originele titel, laat al duidelijk zien dat er iets heftigs zit aan te komen in dit verhaal. Een onderwerp waar velen misschien best afkeurend op kunnen reageren in eerste instantie. Totdat je Jodi's boek leest, want zij laat je een hele andere kant zien rondom dit onderwerp. Ik denk dat Jodi zichzelf altijd onderschat, wat op zich ook wel een leuke eigenschap van een auteur is vind ik, want de eerste reacties van proeflezers waren laaiend enthousiast - en eerlijk gezegd heb ik tot vandaag de dag ook niet veel negatieve reacties op dit boek gezien. En ook ik schaarde me aan de kant van positieve recensies, want ik heb gewoon weer enorm genoten van dit JEM boek en ben echt onwijs verrast over de benadering die Jodi rondom dit onderwerp heeft neergezet op papier.
Ja, het is een Taboe onderwerp wat in dit boek naar voren komt, maar Jodi heeft hier zo mooi mee weten om te gaan en het een hele andere 'feel' gegeven als dat je zou verwachten, in de meest positieve zin! Zou ik dezelfde beslissingen nemen als ik in de schoenen van deze personages zou staan? Ik weet het niet, misschien wel maar misschien ook niet. Zijn het juiste beslissingen geweest? Niet altijd, maar ik veroordeelde de personages niet voor de beslissingen die ze maakten, want ze waren heel erg begrijpelijk en realistisch gezien de situatie en uiteindelijk maakt iedereen fouten toch? Niet alles is te vergeven, maar veel wel. Het is een boek vol met Verdriet en tegelijkertijd heel erg Hoopvol. Met personages die hun eigen leven leiden, niet wetende dat er iets op ze zat te wachten wat hun hele wereld overhoop zou gaan halen. Niet wetende dat ze naar iets zouden gaan verlangen wat taboe is, maar waar ze zich gewoon niet tegen kunnen verzetten.
Annie en Jack zijn twee personages die, als ze elkaar ontmoeten, gewoon meteen een Vonk hebben. En sommigen zeggen misschien dat liefde op het eerste gezicht niet bestaat en dat klopt denk ik ook wel. Maar chemistry op het eerste gezicht bestaat zeker weten wel. En die kan zo sterk zijn vanaf het eerste moment en Jodi heeft dat ontzettend goed weten neer te zetten; realistisch en geloofwaardig. Annie en Jack hebben vanaf moment 1 een chemistry die zo intens is, dat ze het niet kunnen negeren. Ze laten zichzelf gaan want op dat moment willen ze gewoon even de hele wereld om zich heen vergeten. Wat ze op dat moment nog niet weten, is dat het niet bij een eenmalige ontmoeting blijft en wat volgt is dat ze onverwachts weer terug in elkaars leven komen, voor een langere periode; Ze moeten gaan samenwerken aan Annie's huidige project. Annie is architect van beroep en Jack is een aannemer. Dit zorgt ervoor dat ze zelfs heel intensief moeten gaan samenwerken om dit project in goede banen te leiden, een project wat voor beiden ook heel belangrijk is. Vastbesloten om hun aantrekkingskracht te verdringen - aangezien Annie met een nogal schokkende waarheid over Jack geconfronteerd gaat worden en hierdoor afstand wil nemen, wat heel erg begrijpelijk is - vallen ze beiden steeds harder en is er nog een weg terug dan?
Kunnen ze deze intense aantrekkingskracht weerstaan? Kunnen ze het voorkomen dat het van aantrekkingskracht overgaat naar liefde? Kan Annie dit project afmaken terwijl ze haar hart met moeite maar kan beschermen tegen deze intense man waar ze steeds meer voor valt, al helemaal als ze zijn echte situatie leert kennen? Deze antwoorden en meer gaan beantwoord worden en het gaat gepaard met veel, heel veel emoties die van de pagina's afspatten!
Annie en Jack zijn echt het hart van dit verhaal, wat misschien wel logisch is denk je misschien aangezien ze de hoofdpersonages zijn. Maar helaas is het niet altijd zo dat personages zo mooi neergzet worden in een boek naar mijn mening. Waarbij ze het hart van het verhaal vormen, wat naast een aantal andere goed ontwikkelende elementen ervoor zorgt dat dit een boek met impact is, in de meest positieve zin mogelijk. Deze twee personages waren hetgeen wat grotendeels dit boek tot het succes maakt wat het voor mij is geworden. Personages en hun ontwikkeling zijn voor mij persoonlijk nu eenmaal één van de belangrijkste elementen in een boek. En bij een stand-a-lone romance als deze, waarbij je in grote lijnen misschien wel het een en ander al kan voorspellen, is het o zo belangrijk dat de personages een indruk weten te maken. En dat doen Annie en Jack zeker weten! Beiden zijn realistische personages met hun eigen verhaal en achtergrond en ik voelde meteen een connectie met beiden, kon me volledig inleven in hun karakters en situaties en ik vond het echt geweldig om samen met hun dit verhaal te mogen meemaken.
En naast de geweldige personages bevat het verhaal ook hier en daar wat twists waardoor er genoeg verrassingen naar voren komen in het boek. En deze maken het boek ondanks dat sommige dingen voorspelbaar kunnen zijn zoals ik al zei, nog steeds onverwachts op vele momenten waardoor sommige momenten echt als een knaller binnenkomen, so be prepared! Vooral rondom Jack waren er behoorlijk wat momenten dat ik echt heel erg geemotioneerd was. Ik vond het geniaal Hoe Jodi zijn verhaal geschreven heeft, zijn situatie beschreef en zijn personage. Hij heeft enorm veel aantrekkelijke karakter-kenmerken waar ik zo van houd bij mannelijke personages in boeken als deze, maar tegelijkertijd is hij ook enorm verfrissend binnen het genre. Hij is een beetje kwetsbaar zelfs en in deze story-line, in deze situaties die naar voren komen maakte hem dat enorm realistisch en ik denk dat dat wel het meest favoriete element was voor mij in dit boek - het personage Jack. Een knap staaltje schrijfwerk als je het mij vraagt!!!
"Een verhaal over twee mensen die moeten leren loslaten of juist vasthouden,
moeten leren groeien met of zonder elkaar, hoeveel hartzeer het ook brengt.
Het is prachtig geschreven, indrukwekkend, enorm ontroerend
en bezit een weer een heerlijke dosis met typische
'JEM bedroom-moments' zoals ik ze noem haha; Sexiness!"
Het was een heerlijk avontuur vol spanning, emotie, verdriet en Hoop, dit verhaal van Annie en Jack. Het heeft me van begin tot eind vastgehouden en niet meer losgelaten. En net als het originele Engelse boek, was ik ook nu weer helemaal in de ban van Jodi's schrijfstijl. De vertaling van dit boek is echt ontzettend goed gedaan en dat zeg ik eigenlijk niet snel van een vertaald boek, dus dat is van mij uit gewoon een groot compliment voor de vertaler, uitgever en de auteur. De vertaler heeft de 'essence' van Jodi weten te behouden tijdens de vertaling en alle prachtige elementen die dit verhaal maken tot het succes wat het is, weten mee te nemen om ons hier in Nederland ook mee van de stoel te blazen!
ALS JE GEK BENT VAN CONTEMPORARY ROMANCE - of je nu al wel of niet bekend bent met Jodi's eerdere werk - WELKE JE EEN ONTZETTEND MOOIE LEESERVARING GAAT BEZORGEN MET EEN PERFECTE BALANS VAN REALISTISCHE EN GEWELDIG ONTWIKKELDE PERSONAGES, EEN INTERESSANTE STORY-LINE OVER EEN TABOE ONDERWERP WAT DE AUTEUR ECHT FENOMENAAL HEEFT UITGEWERKT EN NATUURLIJK EEN VERSLAVENDE ROMANCE MET NET GENOEG SEXINESS ERIN VERWERKT OM JE TE LATEN SMELTEN... Dan is dit je Next Read!
"Jodi Ellen Malpas weet mij wederom
weer volledig mee te slepen in haar verhaal
en introduceerde mij aan twee personages
die een plekje in mijn hart hebben verdiend!" | 1pos
|
Grégoire Delacourt (1960) is jarenlang werkzaam geweest in de reclame en is nu eigenaar van een reclamebureau. Op een gegeven moment besloot hij wat langere zinnen aan elkaar te schrijven en zo ontstond zijn eerste boek: L'Ecrivain de la Famille (2011), gevolgd door La Liste de mes envies (De lijst van al mijn wensen, 2012). En op 20 maart jl. is zijn derde boek verschenen: La Première chose qu'on regarde.
De lijst van al mijn wensen is een prachtig boek met een heel aparte, bijna mystieke sfeer. Met korte, haast fragmentarische zinnen en op een sobere, filosofische manier beschrijft de auteur de ups en downs van het gewone leven van een gewone vrouw in een gewone stad. Je ziet Jocelyne's strijd en haar pijn wanneer het niet goed gaat in haar huwelijk en je voelt haar tevredenheid en opgewektheid wanneer ze gelukkig is. En gelukkig is ze, bedenkt ze na 21 jaar huwelijk met enige verrassing. Haar man heeft een goede baan, zij runt een fourniturenzaak en beheert een website die steeds succesvoller wordt en ze heeft een paar goede vrienden. Dan wint ze ruim18 miljoen in de lotto en uit angst haar goede leven te verliezen, houdt ze haar mond over het geld, zelfs tegenover haar man. Wel maakt ze drie lijstjes: één met benodigdheden waarop o.a. een zuinige dunschiller staat, één met haar wensen, zoals: te horen dat ik mooi ben, en een lijst met uitspattingen. Voordat ze een begin kan maken met de uitvoering van de lijstjes, gebeurt er iets waardoor haar hele wereld instort.
Ik heb genoten van de kalme, bijna hypnotiserende verteltrant van Grégoire Delacourt waarin je meegevoerd wordt in het reilen en zeilen van het Franse dorpje Arras. En hoewel het een klein, dun boekje is, zit alles er in: hoop en vertrouwen, lief en leed, relatieproblemen in al zijn facetten, rouwverwerking en humor. Ik kan alleen maar zeggen: lees dit boek en geniet. | 1pos
|
Met kinderstemmen vervuld van de belofte van oma's appelmoes op de achtergrond, loop ik door het hoge gras. Mijn linkerhand draagt een mand, mijn rechter streelt de bladeren van de, in lange rijen opgestelde, appelbomen. De appels op de grond vertellen dat het tijd is. De Koningin van innerlijke schoonheid laat haar rijkdom zien. Terwijl we de sappigste appels met zachte hand plukken, vertel ik onze dochter over het kroontje onderin de appel, het restje van de bloesem. Als ik mijn hand op de stam van de appelboom leg, dank ik haar én Marjanne Huising, kruidenvakvrouw en treewoman. Zij schreef het prachtige boek 'De heilige buxusmoeder en 33 andere levensbomen'.
Marjanne leidt je via jouw eigen heilige bos langs wereldbomen in verschillende culturen, voorwerpen en symbolen. Door middel van praktische oefeningen en meditaties maak je contact met jouw levensboom. De schrijfster moedigt je aan om de verschillende aspecten van je levensboom te beleven door middel van spel, dans, creativiteit en stilte.
Elk van de 34 levensbomen in dit, rijkelijk geïllustreerde, boek wordt uitgebreid beschreven. De feiten, de dryade (boomenergie), het bijbehorende totemdier, archetype en de aanvullende kruiden. In elk hoofdstuk ook een visualisatie en realisatie in het heden. Blader bewust door het boek op zoek naar een boom of laat je spontaan verrassen door zomaar een bladzijde open te slaan. Het zal je inspiratie geven om naar buiten te gaan en je (weer) te verbinden aan een levensboom.
De Levensbomen zielskrachtkaarten, ook van de hand van Marjanne Huising, zijn een prachtige aanvulling op dit indrukwekkende boek. | 1pos
|
Je eigen werk recenseren? Dat doe je niet.
Waarderen doe ik het wel
Beste gedicht uit de bundel?
WIJ GAAN NIET DE DIEPTE IN
ik ben
er geweest
op de bodem
een aantal malen zelfs
vond er niet veel aan
vond er ook niet wat ik dacht
te vinden
hier aan de oppervlakte
wil ik drijven
kalm/rimpelloos
(zoals dat heet)
af en toe een roeier groeten
een eend van brood voorzien
indien gewenst een golfje maken.
A.H. van der Elst | 1pos
|
De elementen
De cover ziet er bijzonder uit, een vrouw loopt met een vaartje naar de uitgang. Van wat? een schuur of donkere ruimte. De titel 'Laatste leugen' maakt erg nieuwsgierig. Hoofdpersoon is Clara, maar ook vanuit Nick wordt verteld wat er "daarvoor" heeft afgespeeld. Door het lezen vanuit 2 personen, Clara vanuit het "nu" en Nick vanuit "toen", vallen er steeds meer puzzelstukjes op zijn plaats. Grappig is ook de hoofdstukaanduiding. Als het over nick gaat, staat de naam bijna achterstevoren. Er blijken veel geheimen te zijn. Geheimen tussen Clara en Nick. Mary Kubica kan de sfeer tussen de twee echtelieden feilloos vastleggen. De oplopende emoties van Clara zijn te plaatsen. Zij is net bevallen en haar hormonen gaan nog alle kanten op. Naast haar 2 kids heeft zij ook nog de zorg om haar dementerende moeder. Hoe erg moet het zijn, als je eigen moeder je niet meer herkent. Ook deze kant van het leven wordt goed belicht door Kubica. Tevens heeft zij een prettige schrijfstijl gebruikt. Thema's als rouw, verwerking, dementie en frustratie komen voorbij en zijn natuurlijk te plaatsen.
Conclusie
"Laatste leugen"is een zeer spannende psychologische thriller met een vrouw in de hoofdrol die vastberaden is om leugens te ontrafelen na de dood van haar man. En dit valt zeker niet mee als je net bevallen bent. En na 4 dagen je man overlijdt onder, zoals Clara dat vindt, "mysterieuze omstandigheden". Clara laat zich door niemand weerhouden om de waarheid boven tafel te krijgen. En daar is moed en kracht voor nodig. En een talent om dit zo weg te schrijven. Genoten van dit boek. 4,5 sterren.
Hartelijke groet, Annette Overvoorde
https://birdysboeken.blogspot.com/2018/07/mary-kubica-laatste-leugen.html | 1pos
|
Vreemde wereld, gruwelijke scenes, met diepgang, veel metaforen om over na te denken, . En je wil steeds verder lezen, weten hoe het verdergaat...nieuwsgierig naar het vervolg | 1pos
|
Dit prachtige boek van Els Florijn ademt een sfeer die mij zelfs als man de tranen in de ogen doet krijgen. De stijl van schrijven is wel zo onbeschrijflijk mooi ook al gaat het soms over gewone dagelijkse dingen die worden beleefd op de boerderij Maar vooral de tijd die zij samen met de hoofdverpleegkundige in het noodhospitaal in Belgie doorbrengt is ontzettend mooi maar ook zwaar van emoties vervuld. De pijn die de zwaargewonden doormaken is onbeschrijflijk maar ook de liefdevolle zorg en verzorging van deze vrouw(en). En ook de langzaam opbloeiende liefde tussen Arthur haar man getuigt van een diep empathisch vermogen van de schrijfster. Jammer dat het einde zo dramatisch is, haar man wordt gefusilleerd, haar kind sterft en er is geen echt einde aan het boek.
Dit boek verdient het om gelezen te worden ook al gaat het om de historische gebeurtenissen uit de Eerste Wereldoorlog. Een oorlog om nooit te vergeten | 1pos
|
Van een thriller verwacht ik een pageturner waarin ik vooral door de plot word meegesleept. Lockdown maakte die verwachting wel en niet waar, op een goede manier. Ik werd namelijk eerst en vooral gegrepen door de stem van dit verhaal.
Lockdown gaat tegenover je zitten als een soort westernheld – versleten jeans, afgetrapte leren laarzen, ogen die de wereld kennen, sigaret niet ver weg – en neemt je op met een mengeling van bravoure en vermoeidheid. Ready, set? Go. Het verhaal begint zich te ontwikkelen, maar net als je comfortabel achterover gaat leunen op het ritme van die trein… verschijnen de eerste barstjes in het beeld.
Geen oppervlakkige thriller, maar een verhaal dat speelt met taal, een psychologische doolhof laat zien, en niet bang is voor scherpe bespiegelingen. | 1pos
|
Doodskap is het vervolg op Onderstroom. Het boek is dit keer beschreven vanuit het standpunt van Sigurður Óli, omdat Erlendur op een soort van vakantie is.
Het verhaal begint in het eerste hoofdstuk al meteen met het uitleggen van een Doodskap, wat dus meteen de titel van het boek verklaard. Verder is het een goed geschreven en zeer spannend boek. Echt een typische Indridason. Als je er eenmaal een paar pagina's in gelezen hebt, kun je het niet meer wegleggen. Toen ik aan het einde terug dacht en al die eerdere boeken van Indridason (ik heb tot dit boek de hele serie gelezen) vind ik toch verrassend dat geen één boek hetzelfde verhaal bevat. Alle boeken zijn even verrassend en even spannend geschreven (behalve Koningsboek, maar dat valt niet binnen de Erlendur serie).
Het verhaal heeft op het einde wel wat wendingen in het verhaal, maar het blijft begrijpelijk en goed te doen om de verschillende verdachten uit elkaar te houden. Daarom krijgt het van mij 4 sterren. | 1pos
|
Francis Urquhart is de zgn. Chief Whip van de minister president, de president die na jaren succesvol aan het roer heeft gezeten zijn plaats zal moeten in ruimen voor een andere, noodzakelijk geworden door een schandaal wat de kop op steekt rond zijn broer, de Chief Whip heeft geen politieke macht, maar zit wel dusdanig dicht bij het vuur dat hij overal op de hoogte is, Francis zet zijn zinnen op de hoogste functie van het land, de functie van zijn baas, minister president.
Hij schakelt krantemagnaten in om zijn doel te bereiken en deinst nergens voor terug, niemand verdenkt hem waar dan ook maar van, behalve Mattie Storin, een veelbelovende journaliste merkt dat er vreemde dingen gebeuren, maar stuit toch op veel verzet in haar onderzoeken, maar ze laat zich niet weerhouden en zal achter het naadje van de kous komen, dat is ze zichzelf verplicht.
Een fantastische thriller, ik kwam wel moeilijk in het verhaal, maar na de beginfase pakt het verhaal je op en sleurt je in een stroomversnelling mee naar het einde, ik heb begrepen dat dit boek ook is uitgekomen als serie, vele mensen weten dit al, en ik ben wel heel benieuwd hoe de 11 uur durende serie eruit ziet na het lezen van dit geweldige boek. | 1pos
|
Het boek heeft mijn aandacht kunnen vasthouden van het begin tot het einde.
Met de personen Bert en Sharon wordt het verhaal geleidelijk aan opgebouwd en dan ben je verrast dat het verhaal van deze twee mensen een hele andere wending krijgt. Annebeth is een heel innemend persoon waar je gelijk sympathie voor voelt. Ik vond het een heerlijk boek zoals we gewent zijn van Loes...
Verwacht geen superspannend nagelbijtende thriller, maar gewoon een lekkere thriller met geheimzinnigheid, een moord en de nodige vraagtekens hoe alles inelkaar zit. Ik heb het boek in 2 dagen uitgelezen en heb er van genoten. | 1pos
|
In deze debuutthriller van Sterre Carron maken we kennis met Rani Diaz, een pittige hoofdinspecteur die met haar jeugdige, temperamentvolle karakter naam gemaakt heeft in de stad Mechelen. Het verhaal gaat van start met de vondst van een vermoorde jonge vrouw in een hotel. Al snel hierna treft dokter Sierra Capaldi haar vriendin zwaar verminkt aan. Bij beide crimescènes wordt er een lila-kenmerk achtergelaten. Wat is het verband tussen de twee zaken? Wat is de betekenis van deze lila gekleurde voorwerpen? Wanneer er nog meer lijken boven water komen, is de klopjacht op een seriemoordenaar geopend.
Moord, dreigementen, stalking, een sekte,… meer heeft een goede thriller niet nodig om spannend genoemd te worden. Wanneer er ook nog gestolen antrax en een verwijzing naar terrorisme bij komen kijken, worden er misschien wel wat veel elementen betrokken in het verhaal. Het einde haalt naar mijn mening een overbodig element aan wat geen meerwaarde uitmaakt voor dit boek, dit werd misschien beter gespaard voor een volgend verhaal. Desondanks werd alles netjes aan elkaar geregen en vormde alles uiteindelijk een logisch verband.
De aangename, beschrijvende schrijfstijl loodst je vlotjes doorheen dit boek. Je hebt al snel door dat Sierra Capaldi dingen verzwijgt, maar de reden waarom houdt je lang in spanning. Het hoofdpersonage Rani Diaz en haar partner Bert Simons worden goed uitgewerkt, waardoor ik benieuwd ben naar hun andere zaken. Het karakter van Rani Diaz deed me denken aan dat van Hannah Maes - hoofdinspecteur zedenzaken in de Vlaamse Code 37-reeks -, ook de rest van het verhaal lag in diezelfde lijn.
Deze debuutthriller is voor mij een aangename kennismaking met de thrillers van Sterre Carron. Normaal gesproken grijp ik geen boek vast waar ik me niets bij de titel kan voorstellen, maar ik ben blij verrast en zal mijn mening dus moeten herzien. Het is een aanrader voor wie houdt van een goede politiethriller. | 1pos
|
Dit boek verdient tien sterren en zou verplichte literatuur moeten zijn voor allen die begaan zijn met de wereldproblematiek. Wat hier beschreven wordt tart alle verbeelding en is het toppunt van menselijke gruwelijkheid. Het meest ontgoochelende, aan deze uiteenzetting van deze massaslachtingen in Rwanda en omgeving, is dat dit gesteund wordt door onze westerse regeringen. Amerika, Engeland om de als meest betrokkene staten maar te noemen. De schrijfster heeft zeer veel moeten doorstaan en is op sommige ogenblikken maar net ontsnapt aan aanslagen op haar leven. Daarom al verdient dit boek gelezen te worden. Natuurlijk zijn er door de eeuwen heen en door verscheidene volkeren massaslachtingen bedreven, o.a. nazi- Duitsland als meest beschrevene, maar dit is van een andere orde. Wanneer er in Afrika iets gebeurd wordt er door onze westerse brillen maar mondjesmaat aandacht aan besteed en dat is toch een bedroevende zaak. Vergeet ook de bijna uitroeiing van de Herero's waarin Winston Churchill zeker geen bijrol heeft gespeeld in deze zaak. Wie het boek ERGER DAN OORLOG van Daniel Jonah Goldhagen heeft doorworstelt zal al meer begrijpen hoe het komt dat deze tragedies blijven duren en nooit zullen verdwijnen. | 1pos
|
Deze recensie is van mijn zoon Niek, 11 jaar.
Ik mocht Sam en de schaduwridders lezen van uitgeverij de Fontein, waar ik heel erg blij mee ben.
Sam wil het allerliefste ridder worden, maar dat zit er niet in. Sam moet namelijk troubadour worden. Maar dat ziet Sam niet zitten. Met oom Berend reist Sam door het land. Maar dan wordt oom Berend ontvoerd en proberen Sam, een tovenaar en andere kinderen, oom Berend uit de handen van koning Brutus te redden.
De groep noemt zich de Schaduwridders en iedereen heeft een eigen talent. Die talenten zullen ze hard nodig hebben bij hun queeste. Zal het de Schaduwridders lukken om oom Berend te bevrijden en het land te verlossen van de brute koning Brutus?
De cover van het boek doet een beetje denken aan een Robin Hood verhaal. Een avontuur met een beetje magie. Het lettertype doet me denken aan de middeleeuwen. Het past dus heel goed bij het verhaal.
Ik ben zelf een groot van fan van Niek de Groot en heb alle boeken gelezen. Het is superleuk dat er een verband is tussen Niek de Groot en dit boek.
Het meest werd ik verrast door de hoofdpersoon die anders was dan ik dacht.
Het boek zit hetzelfde in elkaar als Niek de Groot, veel tekeningen, afgewisseld met stukjes tekst en dat leest heel erg fijn. De tekst is niet te moeilijk, maar ook niet te makkelijk.
De tekeningen vind ik erg mooi en vertellen een groot deel van het verhaal.
Het verhaal was veel leuker dan dat ik vooraf had gedacht. Het is een spannend avontuur dat je meeneemt naar een andere tijd, waardoor je daar ook weer iets van kan leren. Ik hou daar wel van. Ik wilde eigenlijk niet stoppen met lezen, ik moest gewoon weten hoe het verder ging.
Ik hoop dat er nog meer delen zullen volgen, want ook die wil ik zeker weten lezen. | 1pos
|
Ze zijn overal. Van die herkenbare types die je tegenkomt op het werk, in de supermarkt, op de sportschool en op nog veel meer plaatsen. Merel Thie beschreef veel van die herkenbare types in de rubriek Vaste gasten op de achterpagina van het NRC. Een aantal van deze stukken is, samen met wat nieuwe, gebundeld in een boekje met de gelijknamige titel Vaste gasten.
Systematisch gaat de schrijfster allerlei plaatsen af waar we die herkenbare types tegenkomen. Op het schoolplein of in de horeca. Op een begrafenis maar ook op Facebook. In het verkeer en op de camping. Er is geen plaats te bedenken waar je ze niet tegenkomt. Veel types worden regelmatig op een overtrokken manier nagedaan in het cabaret en op tv door grappenmakers. Maar dan zijn ze zodanig uitvergroot dat er geen misverstand over kan bestaan wat voor type je voor je hebt.
Merel Thie gaat veel subtieler te werk. De types die zij in heel korte en krachtige stukjes beschrijft, kom je dagelijks overal tegen. Van de langkampeerders op de camping tot de vriend die ‘nog wel even kijkt’ of hij op je verjaardag komt. Het griezelige is wel dat je af en toe ook jezelf herkent en dat je je af gaat vragen of jij ook zo bent. Het geeft best stof tot nadenken als je zo'n spiegel voorgehouden krijgt.
Het leuke van dit kleine boekje zijn niet alleen de zo herkenbare teksten maar ook de bijbehorende illustraties, gemaakt door Wendy Panders, geven het boekje iets extra's. Ondanks het feit dat het een klein boekje is, lees je het vast niet in een keer uit. De korte stukjes geven te veel stof tot nadenken. Je krijgt de neiging om er namen onder te schrijven van bekenden die precies in het plaatje passen. Er zijn niet alleen vrolijke en leuke stukjes maar ook een paar verdrietige. Op de voetbalclub over het jongetje dat het thuis niet fijn heeft en daarom al heel vroeg aanwezig is.
Je valt van de ene herkenning in de andere. Vaak lachen, en soms huilen, maar altijd met het gevoel dat je wel iemand kent die in het beeld past. Een erg leuk boekje om jezelf en anderen cadeau te doen. | 1pos
|
Hebban, nogmaals dankjulliewel dat ik het boek heb gewonnen. Ik ben er nog steeds heel erg blij mee.
Het is een heel interessant boek met mooie verhalen over hoe de vis wordt gevangen, heerlijke recpten, een hele duidelijke uitleg over hoe je vis moet schoonmaken en fileren, waar je op moet letten als je vis koopt en, ook niet onbelangrijk, de foto's zijn werkelijk schitterend. | 1pos
|
Moresnet....................ik had er werkelijk nog nooit van gehoord en dat ons 3landenpunt ooit een 4landenpunt was..........ook al niet.
Het gaat over Moresnet, zijn neutraliteit, de bewoners en, heel belangrijk, de zinkmijn. Die speelt een grote rol in t boek. Ieder hoofdstuk begint als een roman, maar daarna wordt t informatief. Dan vertelt de schrijver over hoe bepaalde zaken tot stand zijn gekomen. Dat doet hij op een vermakelijke maar ook serieuze manier.
Het lijkt op een geschiedenisboek, maar dan anders. | 1pos
|
Wellicht komt het omdat ik heb gewoond, in Israël, maar tijdens het lezen kwamen bedwelmende bloemengeuren mijn neus binnen. Je hoort Meir Shalev vertellen. Ik vond het een prachtig boek, soms wat langdradig, maar wat een heerlijkheid om even terug te zijn. Om de dorheid van tuinen terug te zien in mijn gedachten, De zoete aardbeien terug te proeven uit de Carmel, de bloemen, als zeeajuin, clyclamen en bolderik te zien.
Leuke verwijzingen naar verhalen in zijn jeugd, Mooie citaten uit bundels van dichters en schrijvers.
Voor hobby tuiniers een leuke handleiding hoe je je tuin kunt veranderen.
Over de fouten die Meir maakte en nog steeds maakt en met een glimlach legde ik iedere avond het boek weg, mijmerend naar Israël.
Overigens prachtig geïllustreerd met kleurige planten die in de tuin voorkomen. | 1pos
|
Al heel veel gehoord over dit boek, zou het graag zelf willen hebben om lekkere dingen uit te proberen.
Komt wel :) Maar erg nieuwsgierig | 1pos
|
Zo snel als deze heb ik al een tijdje een boek niet uitgelezen. De pagina's vliegen letterlijk voorbij. Door de leuke afwisseling in narratief (berichten, gedachten, flashbacks..) verveelt hij ook niet. Hij is wel geschreven voor een YA-publiek, dus het is geen hoogstaande literatuur. Maar als je met dit voor ogen het boek gaat lezen, dan word je wel positief verrast. Één van de betere YAs. Ik had niet verwacht dat hij zou fascineren als een thriller, ik verwachtte een redelijk zoetsappig verhaaltje. Maar dit boek is verre van dat, en dat is een positieve verrassing. Als je van Fangirl houdt, dan is dit boek zeker een aanrader omdat haar fanfic een aanzienlijke rol speelt in dit boek.
Romy zit op een ruimteschip naar planeet Earth II waar ze een nieuwe samenleving moet stichten met alle bevroren embryos aan boord. Maar los gezien hiervan is er geen levend persoon aan boord haar schip genaamd Infinity. Totdat ze bericht krijgt van haar contactpersoon op aarde, Molly, dat het schip Eternity, die maar liefst 7x zo snel als Infinity richting Earth II vliegt, een paar jaar geleden vertrokken is. Het boek telt dus af vanaf dag 365 dat Eternity zich bij het Infinity schip gaat voegen om zo samen sneller Earth II te bereiken. Natuurlijk is contact met het andere schip dan wel gewenst.. eindelijk is ze niet meer zo alleen en zit ze niet alleen opgesloten met haar angstige gedachten en nachtmerries. Ze heeft weer iets om naar op te kijken. Maar is 'J' wel wie hij zegt dat hij is? Blijft ze dan toch helemaal alleen? | 1pos
|
Mooi, dramatisch en toch subtiel verhaal dat steeds nieuwsgierig maakt naar hoe het verder gaat en dat regelmatig verrast door mooi taalgebruik.
De liefde voor de muziek van de hoofdpersonen en de gevechten die ze voeren om op hoog niveau te kunnen musiceren bindt in dit drieluik de drie generaties. Er blijken overeenkomsten te zitten tussen de generaties ook al weten ze dat zelf niet. Daar zit tragiek in omdat je als lezer meer weet dan de hoofdpersonen en soms denkt: Neem nog één stap en dan zie je wat ik ook zie.
Het boek zit vol prachtige zinnen: “Jet klemde de Heilige Schrift tegen haar borst, klauwde zich aan de ogen van haar vader vast en zwoer dat ze nooit, maar dan ook nooit meer kinderen zou krijgen. Dat was niet wat God van haar vroeg, meende moederoverste. ‘Uw God heeft niets meer van mij te vragen!”
Of “En nu was ze weg. Het trof hem als het ontbreken van de juiste klank wanneer instrumenten ontstemt waren. Dan stak het in zijn oren en in zijn maagstreek.”
Een meeslepend verhaal dat ik in een keer uitlas. | 1pos
|
De Wangs vs de wereld is een tragikomische roadtrip vol absurde ontmoetingen en gebeurtenissen. Via wisselende perspectieven krijgt de lezer inzicht in het verleden en de toekomstplannen van de verschillende gezinsleden. De excentrieke personages zijn stuk voor stuk vreemd en herkenbaar, sympathiek en irritant, hilarisch en dramatisch. Zijn jongste dochter Grace denkt aanvankelijk dat haar vader een spel bedacht heeft om te testen of ze haar trust fund wel waard is. Hoewel zij in het begin vaak aan bod komt, raakt ze verder in het verhaal wat op de achtergrond en wordt ze zo herleid tot typisch verwende tiener die naar aandacht snakt en stampvoet wanneer ze die niet krijgt. De verwoede pogingen van zoon Andrew om stand-up comedy te doen heb ik tenen krullend van plaatsvervangende schaamte zitten lezen. De oudste dochter Saina heeft zich teruggetrokken uit het centrum van New York nadat ze als kunstenaar eerst bejubeld en nadien verguisd werd. Het mag duidelijk zijn: succes en de Wangs lijken geen vanzelfsprekende combinatie.
Jade Chang heeft iets te hard haar best gedaan om verschillende stijlen en thema’s in het boek te combineren. Haar debuut toont wat ze als auteur in haar mars heeft, maar is in zijn geheel te overladen en chaotisch. Als ze haar eigen schrijfstijl uitpuurt en meer durft te schrappen, zal haar tweede roman mij zeker en vast kunnen bekoren.
mijn volledige recensie lees je op mijn blog: https://www.hebban.nl/spot/smakelijk-lezen/nieuws/een-chaotische-roadtrip-door-amerika-de-wangs-vs-de-wereld-jade-chang | 1pos
|
Een verhaal vormgegeven door kortere fragmenten, die wel met elkaar in verband staan. Als rode draad een relatie tussen twee jonge mensen. De hoofdpersonage geeft de lezer een aantal keren een terugblik op zijn eigen jeugdervaringen. Het verhaal op zich heeft mij niet zo kunnen raken, maar opnieuw was het de schitterende schrijfstijl van deze auteur die boeide. Een tijdsbeeld wordt door hem wel goed neergezet. | 1pos
|
Wederom weer een heerlijk boek van Deeanne Gist in een wereld die wij helemaal niet kennen,een wereld van mannen met een rauw en ruig leven met drank en veel gokken.
Komt dat allemaal nog goed als er zo weinig vrouwen zijn.
Heerlijk romantisch en een tikkeltje spanning. | 1pos
|
Wat een heerlijk boek! Vanaf zin 1 zat ik in het boek en in het verhaal.
Dankzij vrouwenthrillers mocht ik dit boek lezen. De kaft en de titel spraken me niet direct aan, maar ik heb bijna alles wat uitgegeven is via De Crime Compagnie gelezen, dus ik was zeker wel benieuwd. Het heeft me dan ook niet teleurgesteld. Het verhaal pakte meteen en ik heb het dan ook snel uitgelezen.. Ik wilde het niet wegleggen! De personages en het verhaal zijn duidelijk en hebben diepgang. Ik hoop op een vervolg van dit verhaal, maar ieder ander boek van Angelique Haak zou ik ook meteen lezen.
Dit is zo'n boek die je dus niet kunt wegleggen en waarvan je baalt wanneer het uit is omdat het dan voorbij is. Knap voor een debuut! | 1pos
|
Het is een herhaling van eerdere recensies en lijkt op superlatieven maar de vaste lezers van Jonathan Kellerman zullen me begrijpen wanneer ik het boek Tijdbom weer alle lof toezwaai die maar mogelijk is.
En net zo als ik bij andere titels van hem al eerder heb gezegd, zijn verhalen zitten zo goed in elkaar en je weet nooit wanneer de helft van het boek is gepasseerd, wat er nu precies aan de hand is. In dit geval lijkt het zelfs niet eens wat het werkelijk zal zijn en denk je dat de hoofdmoot wordt gevormd door mancos bij opvoedingen van sommige kinderen, ergens in een nietszeggend dorpje.
In die gevallen is Alex Delaware op zijn best, beginnend met niets. Als je het gezelschap van een knappe onderwijzeres tenminste ook als niets wilt bestempelen. Niets menselijks is hem vreemd en worden ze beiden de beste maatjes en misschien nog wel iets meer dan dat.
Het aardige aan dit verhaal is dat niet alleen Alex beschikt over psychoanalytische eigenschappen. Daarom wordt er nogal wat af geanalyseerd en helpt dit in ieder geval om de rookgordijnen dik en ondoorzichtig op te laten trekken.
Maar misschien verdient Kellerman ook lof over het onderzoek dat hij vooraf heeft gepleegd om een waarheidsgetrouw verhaal weer te geven over het fascisme. Ook het zichtbaar maken op welke wijze en met een toch nog angstig fel fanatisme het ondergronds nog doorwoekert.
Niet alleen bij de kaalogende brede mannetjesputters die alleen maar bedoeld lijken om met geweld sommige dingen te realiseren maar ook bij beleidsbepalende achtenswaardige burgers die het schijnbaar zo goed met de bevolking voor hebben. En dan in het bijzonder de zwakkeren in de samenleving als slachtoffer gebruiken alleen om hun hogere doelen te bereiken. Dus samengevat is dit een waarheidsgetrouw verhaal dat je als lezer nog steeds nieuwsgierig maakt naar de ongelezen exemplaren van hem. | 1pos
|
Greg Iles behoort na het lezen van Trapped/ 24 uur tot een van mijn favoriete schrijvers. Het verhaal is eigenlijk simpel en eenvoudig al is de wijze waarop de ontvoering wordt uitgevoerd goed bedacht. Het plot is ook niet erg verassend, het einde had ik zo min of meer wel verwacht. En toch is het een supergoed en spannend boek, de personages (vooral de ontvoerders) in het boek zijn treffend neergezet met kleurrijke karakters, Joey verbitterd, hard en gewetenloos, Huey een zwakzinnige slaaf met een erg klein hartje en Cheryl die is afgezakt naar de onderste regionen van de maatschappij en zo haar eigen kijk heeft op het leven. Zet deze types elk op een aparte locatie met een van de drie slachtoffers en je krijgt 1 verhaal verteld vanaf 3 locaties met verassende combinaties personages. | 1pos
|
Dit boek geeft in mooie afbeeldingen achtergrondinformatie bij de wereld van Star Wars uit Episode 1. Het is goed te gebruiken als naslagwerk. | 1pos
|
R is een zombie. Hij herinnert zich niet veel van leven voor het ondood zijn. Hij denkt dat hij een zakenman is geweest. Zelfs zijn naam blijft een raadsel. Alleen de letter R weet hij zeker.
Hij woont op een vliegveld in een vliegtuig. Op dat vliegveld wonen honderden andere zombies. Waaronder ook zijn vriend M. Samen gaan ze op jacht naar vers vlees en ze hebben korte gesprekken. Ze zijn echt hele goede vrienden.
Tijden de jacht in de stad komen ze een groep jongeren tegen in een verlaten gebouw. R moet zijn honger stillen en eet de hersenen van Perry Kelvin op. Ze smaken zo lekker en goed, hij besluit wat voor later te bewaren. Dan ziet hij Julie, hij weet niet waarom, maar hij moet haar beschermen. Deze drang word steeds groter. Hij neemt haar mee naar het vliegveld en ze leren elkaar kennen. R word verliefd en vanaf dit moment staat de wereld op zijn kop. Hij krijgt gevoelens en kan langere zinnen praten. Ook laat de ziel van Perry hem niet los. Elke hap van zijn hersenen en Perry kruipt dieper in hem. Zo leert hij Julie beter kennen, omdat Perry haar vriendje was. Dan besluit Julie dat ze terug naar moet. Ze ziet ook wel dat R anders is…Niet de doorsnee zombie. Kan R haar loslaten? Kan hij haar laten gaan? Echt een heel mooi verhaal. Veel humor (uit het oogpunt van een zombie) en ook aardig wat spanning. Het boek moet je lezen en de film moet je zien! | 1pos
|
Yuna Huypkens
11jaar
Klaas Kan Alles!
Yannick Fitschy, Marleen Hoebe.
*Welke drie woorden passen het best bij het boek?
- Avontuurlijk
-Uitdagingen
-Waaghals
*Wat is volgens jou de leukste uitdaging in het boek?
-Blijven staan bij een tornado: ik ben altijd al bang voor tornado’s geweest. Hij legt uit
hoeveel kracht zo’n tornado heeft en hoeveel kracht dat die heeft als die ronddraait.
*Wat is het meest bijzondere dat je geleerd hebt in dit boek?
-Dat niet altijd alles lukt wat je graag wilt kunnen. Ik heb ook heel veel bijgeleerd uit het
boek. Ze leggen ook alles netjes uit .
*Mijn eigen mening over het boek.
Dit is Klaas, hij probeert echt van alles.
Eerst probeert hij allerlei experts te verslaan…dat is hem dus niet gelukt. Ze waren gewoon té goed in wat ze doen!
Daarna gaat hij allerlei uitdagingen aan. De meeste daarvan zijn wél gelukt, maar ook niet allemaal hoor. Bijvoorbeeld de ruimte in gaan, dat is dus mislukt. Dat was echt een onmogelijke uitdaging. Hij gaat ook nog voor een dag een ander beroep oefenen, daar lukte dan wél weer alles.
Hij legt ook heel goed uit hoe je mensen kunt verslaan. En er staan ook een paar dingen tussen die je thuis zelf kunt proberen. Maar hij waarschuwt je ook dat je thuis niet alles na moet gaan doen omdat sommige dingen gewoon té gevaarlijk zijn!
Ik vind het ook super tof dat hij van alles uitlegt. Hoe ziet het eruit, hoeveel kracht hebben ze,…..?
Het is een heel informatief boek, zelfs voor volwassenen. Fijn dat ze met veel tekeningen en kleuren hebben gewerkt. Dat maakt alles veel overzichtelijker.
*** | 1pos
|
‘En we noemen hem’ van Marjolijn van Heemstra
Uitgegeven bij Das Mag Uitgevers 2017
M is zwanger en heeft lang geleden een ring gekregen die via allerlei omwegen bij haar terecht kwam. Een ring van een verre oom van M, een oorlogsheld volgens de familieverhalen. Ze wil haar zoon graag Frans noemen naar de oorlogsheld. Al die jaren tot voor haar zwangerschap is er geen twijfel aan het feit dat die man een echte held is, maar tijdens haar zwangerschap wil ze weten wat voor iemand Frans echt was.
Dan begint een bizarre zoektocht naar details van het echte verhaal, details die helemaal geen details zijn en die de held beginnen te ontluisteren. Ze blijft verder ploegen en twijfelt of ze haar zoon wel naar hem kan vernoemen. Het is een verhaal met veel twijfel en hoop. De zoektocht verwijdert haar een stuk van haar man D. omdat ze stug blijft doorzoeken ook als het niet goed meer is voor haar gezondheid en voor de baby. Het is haar queeste. Ze wil het verhaal helemaal kennen en afronden voor haar baby geboren wordt, voor ze de beslissing moet nemen om haar kind echt te vernoemen naar de bommenlegger.
Wat speciaal is aan het boek is dat de hoofdstukken terugtellen en de cijfers van de hoofdstukken telkens het aantal weken zijn die nog aan de bevalling voorafgaan. Het boek beklijft en is zeker een aanrader om te lezen. De zoektocht naar de familiegeheimen, het bedekken en het ontdekken van waarheden om toch maar een ‘mooi’ verhaal te hebben zijn belangrijk. Mythes ontrafelen en dan met die antwoorden aan de slag gaan, of ze net weer onderdekken met andere ‘waarheden’. Alles om toch maar een goede uitkomst te krijgen zodat de baby een eervolle naam krijgt.
Ik ben wel benieuwd naar andere boeken van Marjolijn van Heemstra.
Van mij krijgt dit boek vier sterren. | 1pos
|
Charles den Tex, schrijver van thrillers met een beetje meer. Zijn oeuvre is een schat aan goede verhalen en er komen nog steeds andere bij. Zo ook De vriend.
In De vriend gooit Den Tex de meest vreemde volkeren in de mixkom en maakt er iets moois van. De Nederlandse Emma Welker die de Kroatische taal zo goed beheerst dat ze voor de politie als tolk kan functioneren. En tevens tijdens haar bezoek aan dat land een knappe Kroaat heeft leren kennen en daar een relatie mee aangaat.
Maar de politie is Nederland heeft een vermoeden dat een buitenlandse groep bezig is met de voorbereiding van een aanslag, dus Emma moet alles vertalen
.
Met dat gegeven gaat Den Tex aan de slag en hij kneedt er een spannend en erg geloofwaardig verhaal van. Kroaten die niets met moslims van doen hebben en toch weer wel, je moet er maar op komen. Het is nog mooier als je er iets mee kan.
De vriend is een verhaal dat druipt van de psychologie, eigenlijk nog meer dan spanning. Met de juiste karakters die allemaal af en toe menselijke trekjes hebben en waar regelmatig hun zwakheden hoogtij vieren. En het speelt gewoon in een super Nederlands decor.
Samengevat is De vriend gewoon een goed boek met intelligentie van hoge kwaliteit geschreven.
Eindoordeel: 4 sterren
Spanning: 3 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 5 sterren
Psychologie: 4 sterren | 1pos
|
Titel: de 100- jarige man die terug kwam om de wereld te redden
Auteur: Jonas Jonasson
Uitgeverij: Atlas Contact
Aantal bladzijdes: 719 bladzijdes
Cover: De cover valt goed op door de gele kleur. Als ik het in de boekwinkel zou zien zou ik het boek meteen oppakken.
Auteur: Jonas Jonasson (1963) werkte jarenlang als journalist en mediaconsultant, voor hij ging schrijven. Zijn debuutroman De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween werd overal ter wereld een ongekend succes, en de roman is verfilmd. Hij woont op het eiland Gotland, in de Oostzee.
De 100- jarige man die terug kwam om de wereld te redden is een boek met veel humor en actuele personages. De schrijfstijl is makkelijk te volgen met makkelijke woorden. Het plot is goed geschreven en goed te volgen. Het boek is origineel geschreven door de combinatie van humor en actuele personages. Ik heb veel leesplezier aan het boek gehad en ik ga zeker meer boeken van deze auteur lezen. | 1pos
|
Vuur en As is de young adult fantasyserie van debutante Sabaa Tahir. Tahir is opgegroeid in de woestijn, en als schrijfster voor de Washington Post gaan werken. Na haar ontslag heeft ze zich volledig op het schrijven gestort; De heerschappij van de maskers is het eerste deel van Vuur en as. Haar debuut wordt over de hele wereld positief ontvangen, met een film onderweg en uitgaves in 30 landen.
In een warm land, vlakbij de woestijn, worden de Geleerden onderdrukt door de Krijgers. Zoals de namen al weggeven, steunen de Geleerden op kennis en de Krijgers op kracht. Laia is een Geleerde, haar ouders zaten bij het verzet en zijn vermoord door de Krijgers. Ze leeft met haar broer bij haar grootouders als het noodlot toeslaat: haar broer is verraden. De Krijgers vermoorden haar grootouders en nemen haar broer gevangen, maar Laia kan wegkomen en vlucht richting het verzet, op zoek naar hulp.
Aan de andere kant van de stad staat Elias op het punt om af te studeren als Masker. De Maskers zijn de elitestrijders van de Krijgers: vanaf hun zesde worden ze met harde hand getraind in de vechtkunst en alles wat daarmee samen hangt. Elias moeder is commandant van de Maskers, zijn vader zit nog hoger in de hiërarchie, dus het leven als Masker zit hem in het bloed. Er is alleen één probleem: Elias wil deserteren. Direct na zijn afstuderen zal hij vluchten, als hij daarvoor niet betrapt wordt. Totdat er een grote verschuiving plaats vind binnen de Krijgers als geheel, en Elias niet meer zomaar kan ontsnappen aan zijn leven als Masker.
De wereld om Elias en Laia heen steekt goed in elkaar; het is duidelijk dat er veel meer aan de hand is dan alleen het 'boy meets girl' verhaal. Zowel binnen het verzet en binnen de Krijgers zijn er grote interne problemen. Laia en Elias spelen hier, vooralsnog, geen grote rol in: Laia wil alleen haar broer bevrijden, en Elias wil alleen maar weg bij de Maskers. Het is verfrissend om eens niet de belangrijkste spelers in een revolutie te volgen.
Niet alleen Laia en Elias, maar alle personages in het boek zijn goed uitgewerkt, met een eigen geschiedenis, een eigen toekomst en eigen dromen. Zelfs het keukenmeisje dat eerst alleen maar een bijkarakter lijkt, blijkt een belangrijke rol te gaan spelen. Alle karakters groeien, en het is mooi om te zien dat het nu eens niet de vrouwelijke hoofdpersoon is die soms dubieuze beslissingen maakt. Waar Laia groeit en leert dat iemand die aan haar kant zou moeten staan, niet per sé te vertrouwen is, lijkt Elias alleen maar meer te gaan twijfelen over wat hij moet doen. Helaas zijn niet alle acties even logisch: waarom wil Elias direct na zijn afstuderen ontsnappen, in plaats van gewoon verdwijnen op zijn eerste opdracht als Masker? Verder maakt Laia, vooral aan het begin, wel een enorm naïeve en goedgelovige indruk voor iemand die haar hele leven onderdrukt is.
De heerschappij van de maskers behandelt belangrijke thema's, zoals het verschil tussen de invloed van je afkomst en je opvoeding, en wat je daar zelf nog aan inspraak in hebt. Loyaliteit is ook een belangrijk thema: ben je loyaal aan een idee, een ideaal, of aan een individu? In het verhaal gaat iedereen hier anders mee om, waardoor er verschillende antwoorden op deze vragen naar voren komen. Uiteindelijk zorgt Tahir met de goed opgebouwde wereld en personages voor een intrigerend verhaal. | 1pos
|
Het boek “Bidden en vallen” van Henk van Straten is een boek over mensen die ieder hun eigen probleem hebben.
De hoofdpersoon Tom Kuiper is getrouwd met Els en ze hebben samen 2 kinderen Fuego (zoon) en Birdy (dochter)
Ook wonen zijn zwager Chris de broer van Els en die zijn vriendin Anne bij hun op zolder.
Farid een half Marokkaanse/Nederlandse jongen die van vechtsport houd maar ook advocaat wil worden en zijn broertje Adil die aan drugs verslaafd is.
Het huwelijk van Tom en Els is niet meer wat het was, wat de nodige spanningen oplevert.
Tom is druk met zijn werk waar hij zich ook steeds moet presteren hij is account manager bij Omega het horloge merk wat door veel beroemdheden wordt gedragen. Hij staat op het punt om naar Hong Kong te vliegen voor een congres.
Als Tom wat boodschappen gaat doen gaat hij met een omweg door een parkje en komt een Marokkaanse jongen tegen op zijn skateboard.
Er doet zich een gebeurtenis voor, die van behoorlijke invloed is op zijn verdere gemoedsrust. Els is druk met yoga en het boeddhisme bezig en doet een vervelende ontdekking, zij zondert zich een paar dagen af om in retraite te gaan, wat ook niet echt het gewenste effect heeft Het interessante van het boek vind ik dat de personen ieder apart beschreven worden en dat je de gebeurtenissen vanuit hun standpunt mee beleeft. Het is een verhaal wat overal kan gebeuren er komt verdriet, spanning in voor, maar gaat vooral over dat we bang zijn dingen te verliezen.
Een boek met mooie zinnen en citaten zoals " Het bankje was zwanger van betekenis en leek daar speciaal voor hem te staan"
Een prachtige roman met veel menselijkheid is zeker de moeite van het lezen waard, en een bijzonder slot, ik heb er van genoten en moest het na het lezen even laten betijen. | 1pos
|
Van de eerste tot de laatste letter was ik in de ban van dit boek. Als lezer word je meegesleept in het verhaal, krijg je sympathie en begrip voor de hoofdpersoon, word je nieuwsgierig gemaakt naar het plot en dan toch nog verrast door het onverwachte einde. Ontspanning puur door de spanning van het boek van het begin tot het einde. Klasse! Ik wacht nu alweer vol ongeduld op het nieuwe boek van Spoelstra. | 1pos
|
Ik had dit boek al vaak vast gehad maar iets hield mij tegen om het te lezen. Nadat ik navraag had gedaan op boekenfans werd ik toch wel benieuwd. Ik heb er geen spijt van. Een interessant boek. Over de geschiedenis van de verketterde Katharen die dus echt bestaan hebben. Het boek is een kruising tussen een ridderroman en …….
Meer info lees op mijn blog ; http://infoboeken.blogspot.be/2017/11/kate-mosse.html | 1pos
|
Ik heb genoten. Het verhaal op zich is niet zo veel, gewoon het dagelijkse leven van een leerkracht. Maar het is zo mooi geschreven! | 1pos
|
Dit is een klein boekje in een reeks van 10 'Literaire juweeltjes' dat ik dit weekend gekocht én gelezen heb met daarin heel korte verhaaltjes verzameld uit een andere dunne bundel van Tellegen met dezelfde titel. Het zijn vermakelijke en tot denken aanzettende miniverhaaltjes over twee vrouwtjes die elkaar liefhebben én haten, en opgesloten in hun eigen kleine wereld leven. Absurdistisch en hoogst vermakelijk leesvoer in een mini-uitvoering om bijvoorbeeld op de trein te nemen! Eén zwak punt: het was te dun! | 1pos
|
Het boekendagboek is een hele leuke aanvulling op je boekenkast. Noteer van elk boek dat je leest een aantal punten, zoals het vonnis, je lievelingspersonage en je lievelingsquote.
Komend jaar ga ik het boek in mijn klassen op school gebruiken om leesplezier te versterken. | 1pos
|
De boeken van Lieneke Dijkzeul zijn niet echt supperspannend, maar door het prachtige taalgebruik en de goede karakterbeschrijvingen zijn het heerlijke boeken om te lezen. De hele serie rondom inspecteur Vegter is een aanrader. | 1pos
|
Assepoester(Cinder), Roodkapje(Scarlet), (de)Wolf en Rapunzel(Cress), trekken samen met de schavuit Thorne en de Androïde Iko ten strijde tegen de boze maankoningin.
Spanning, humor en romantiek. Deze serie wordt met elk boek beter én grappiger.
Dank je Blossom Books om deze serie volledig uit te geven :-) | 1pos
|
Bloody Rose is het vervolg op Kings of the Wyld, de debuutroman van Nicholas Eames. Waar een vervolg normaal gesproken begint waar het vorige boek geëindigd is, is dat nu niet echt aan de orde. Sterker nog, Bloody Rose heeft een hele nieuwe set aan hoofdpersonen en dat maakt de term vervolg misschien een tikkeltje niet passend, maar ook weer wel…
Waar je als nietsvermoedende Kings of the Wyld-lezer zou verwachten dat Bloody Rose zou starten met een epische slag om Castia, word je meteen goed verrast. Het boek begint met de serveerster Tam Hashford die een ronde maakt over de Monstermarkt van Ardburg. Tam is de dochter van twee beroemde “mercs” die door haar vader angstvallig wordt weggehouden bij alles wat ook maar enigszins heroïsch zou kunnen gaan worden. Uiteraard faalt haar vader hopeloos in zijn missie en wordt Tam de bard van Fable, de band van Bloody Rose, dochter van de beroemde held Gabriël (Golden Gabe). Tam mag als bard mee met Fable, in eerste instantie op een tour langs de arena’s van Grandual, maar daarna op een missie om de Simurg a.k.a. de Dragoneater een kopje kleiner te maken. En geheel in de stijl van Kings of the Wyld gaat het vanaf daar van kwaad tot erger.
Wat herkenbaar is uit Kings of the Wyld is de zeer humoristische, vlotte schrijfstijl van Eames. Eames sluit veel hoofdstukken af met een cliffhanger wat knap is omdat het verhaal verder behoorlijk lineair verloopt en slechts één verhaallijn kent. Fantastisch zijn de vergelijkingen die Eames gebruikt. Het boek is gelardeerd met opmerkingen als “There was a shirtless bard beating a drum like it owed him money” of “She started toward them, patrons scrambling from her path like she was a boulder rolling downhill”. Waarbij sommige vergelijkingen of situatieschetsen ronduit hilarisch zijn.
Toch verschilt het boek verder behoorlijk van Kings of the Wyld. Bij Kings of the Wyld mazzelden en klungelden de hoofdpersonen zich een weg langs de meest verschrikkelijke monsters. De hoofdpersonen in Bloody Rose zijn hoofdzakelijk vrouwelijk en behoorlijk competent. Daarnaast speelt het thema ouder-kind-relaties sterk in Bloody Rose en hebben de hoofdpersonen een mening over het gebruik van niet-menselijke wezens als kanonnenvoer in de arena’s van Grandual. Voeg hier aan toe dat er echt ontroerende, maar ook spannende hoofdstukken zijn en niet alle belangrijke personen onsterfelijk zijn en dan kan de conclusie alleen maar zijn dat het boek behoorlijk meer inhoud heeft dan Kings of the Wyld.
Er kan gediscussieerd worden of Bloody Rose -overigens niet eens de hoofdpersoon van het boek- een vervolg is op Kings of the Wyld. De schrijfstijl van Eames is gebleven en dat is prima. Door de compleet andere setting en nieuwe set aan hoofdpersonen, maar zeker ook door de andere ondertoon van het boek is het echter ook niet een vervolg op Kings of the Wyld in de manier waarop je dat zou verwachten. Het voegt alleen maar toe en Bloody Rose is dan ook een absolute aanrader, zeker, als je al genoten hebt van Kings of the Wyld. | 1pos
|
Luotisade is een spannend boek, waarin de hoofdpersonages je meenemen op een reis door De Verdoemenis; een oord beschreven naar zijn naam. Het boek is zeker niet moeilijk in te komen en eigenlijk na de eerste zin wordt je al in het verhaal gezogen. Ik heb het zeker de eerste paar uren niet kunnen neerleggen. Het is erg leuk om te lezen hoe twee groepen vreemdelingen zo plotseling bij elkaar komen en besluiten samen een gevaarlijke plek te betreden, dat kan op veel manieren uitpakken.
Het verhaal heeft een juiste balans tussen spanning en rust, iets dat ik zelf erg fijn vind lezen. Op die manier blijf je aan de woorden gekluisterd zitten omdat je weet dat er elk moment iets kan gebeuren. En over die spanning gesproken! Ik ging er haast sneller door lezen! Natascha weet zeker een duidelijk plaatje te tekenen en maakt dat je alles als een film door je hoofd ziet lopen.
Een boek dat elke Fantasie-lover moet lezen! Dit is het zeker waard om een weekendje voor vrij te nemen. Ik kijk uit naar het volgende deel! | 1pos
|
Meester dood is het vervolgboek op pan.
Zelf had ik pan niet gelezen, eventjes was er de schrik dat ik echt niet meeging zijn met het verhaal, maar het is zeker geen probleem om de boeken los van elkaar te lezen.
De titel van het boek zegt eigenlijk al veel over het verhaal we starten het verhaal in 1218 in Bagdad op de markt waar Arkam de dood in de ogen kijkt. Dan gaan we naar Nijlen in 1987 waar er een serieverkrachter aan het werk is. Ondertussen in het heden leert inspecteur Raoul zijn nieuwe partner Alexandera kennen, de twee krijgen onmiddellijk te maken met een reeks natuurlijke doden. Maar zijn deze wel zo natuurlijk? Zoals Alexandra aanhaalt of heeft Raoul met al zijn ervaring gelijk en is er niets aan de hand. Ondertussen maken we ook kennis met meester dood, wie hij is en wat hij allemaal uitvreet. Ook wetsdokter Tom leren we beter kennen, na de zaak Pan worstelt hij meer dan ooit met zichzelf en gaat hij bij de psychiater opzoek naar antwoorden.
De opbouw van dit boek is subliem, je stelt je als lezer regelmatig de vraag van wat heeft dit nu met alles te maken? Eens de puzzelstukjes in elkaar vallen, heb je toch een wow gevoel, het gevoel van dit is echt goed bedacht. Het boek leest vlot door de goede opbouw, de overgangen tussen de personages en de tijdlijnen vloeien mooi in elkaar over.
Je krijgt ook als lezer echt de voeling met meester dood, je moet zelf hier en daar om hem lachen door zijn flamboyante persoonlijkheid. Het personage is goed uitgewerkt. Dat hij op het einde je als lezer nog eens persoonlijk aanspreekt maakt het eigenlijk wel wat creepy.
Het is wel eventjes zoeken wie is nu eigenlijk het effectieve hoofdpersonage? Tom of meester dood. Eigenlijk spelen ze beiden een belangrijke rol in het boek. Je hebt Tom die in zijn verleden graaft enerzijds en Meester dood die zijn plan uitvoert anderzijds. Het boek heeft voor mij hierdoor twee hoofpersonages.
Meester dood is een aanrader voorvoor iedereen. Maes en Wade hebben met Meester dood een stevige thriller neergezet. Hier wil ik meer van lezen. | 1pos
|
Sarah Pinborough heeft een heerlijke spannende psychologische thriller geleverd, waar menige thrillerliefhebber van zal genieten.
Het verhaal zit zo goed inelkaar en alles klopt. Vanaf de eerste bladzijde zit je meteen in het verhaal, het is op een zeer prettige en boeiende wijze geschreven.
Ook vind ik korte hoofdstukken prettig lezen. Het liefst wil je het boek niet aan de kant leggen, omdat je wilt weten hoe het afloopt met de vriendinnen.
De personages zijn mooi en duidelijk uitgewerkt en als je denkt te weten wie het gedaan heeft, neemt het verhaal een andere wending.
Ik heb genoten van de personage Becca, een sterke jonge vrouw die bovendien ook zeer slim is.
Ik vond het een fantastisch boek en kan het iedereen aanbevelen, jong en oud!
Ik waardeer dit boek met 5* - Een dikke aanrader.! | 1pos
|
Lucius is scenarist en regisseur en dat lees je. Uitstekend uitgewerkte en geloofwaardige personages. Parallelle verhalen die op natuurlijke wijze samenkomen. Verhulde actualiteiten. Goed en makkelijk leesbaar geschreven. Moeilijk neer te leggen, je wilt toch steeds weten hoe het verder gaat.
Deel 2: kom maar gauw. | 1pos
|
Toen Stijn Coninckx zijn nieuwe project op TV kwam toelichten, namelijk de verfilming van dit boek, dacht ik meteen: hier moet ik bij zijn als figurant. Want figureren is een hobby van me. Naar gewoonte vond ik dan ook, dat als je aan een boekverfilming meewerkt, je op z'n minst het boek in kwestie ook leest.
Dat heb ik dan ook gedaan, ik het het helemaal kunnen uitlezen toen ik aan het wachten was, als figurant voor deze film. Zo heb ik de scène die ze die dag draaiden volledig kunnen plaatsen en herkennen. Gezien mijn brilmontuur te modern was voor de jaren 90, toen ons hoofdpersonage en zijn grootvader voor de commissie verschenen, heb ik het die dag zonder bril moeten doen.
De schrijver, die de feiten vanop de eerste rij meemaakte, beschrijft, zelfs 25 jaar na de feiten (het boek is van 2010, de feiten uit 1985) alles heel gedetailleerd en duidelijk alsof het nog maar de dag ervoor gebeurd was. Een trauma dat terecht nooit verwerkt kan worden en waarmee de schrijver tot vandaag nog mee worstelt en hinder van ondervind. Respect dat hij alsnog zijn getuigenis zo helder op papier heeft gezet. Al kan het hem misschien helpen om te verwerken.
Wist je dat de schrijver bij de begrafenis van zijn familieleden er niet bij was omdat hij als 9-jarige knaap ook beschoten was geweest en nog in het ziekenhuis lag te herstellen? Hij was er wel bij toen ze de begrafenis verfilmden, wat een zeer vreemde ervaring moet geweest zijn.
Het verhaal van de bende van Nijvel is een zwarte bladzijde uit de Belgische geschiedenis, een zaak die nooit opgelost is kunnen worden. Dit verhaal zou nooit mogen vergeten worden. Misschien dat ze hier maar wat meer aandacht aan moeten besteden in de lessen geschiedenis. | 1pos
|
“Ben je helemaal niet boos op Fatima?
We zijn vrienden geworden met Fatima omdát ze schrijfster is. Als je een leeuw knuffelt moet je niet gek opkijken wanneer hij je bijt.
Maar Jonah is op de parkeerplaats van de Graham School zo erg in elkaar geslagen dat hij nu in coma ligt – door wat Fatima heeft geschreven.
Het was haar schuld niet.”
Vier tieners, Miri, Penny, Soleil en Jonah, raken bevriend met hun favoriete auteur na een signeersessie bij hen in de stad. Samen praten ze over haar eerste boek, maken ze topknots, kijken ze films en lunchen ze in hun stamcafé. Maar dan komen ze erachter dat Fatima Ro hun diepste geheimen in haar tweede boek heeft verwerkt en dat heeft grote gevolgen. Jonah wordt in elkaar geslagen en belandt in een coma. De vrienden weten niet wie verantwoordelijk is. Hebben zij Fatima gebruikt of Fatima hen? En zal Jonah nog wel uit zijn coma ontwaken?
Schrijfster Lygia Day Peñaflor startte met schrijven toen ze veertien was, ze schreef brieven aan een jongen die ze op een cruise had ontmoet. Tegenwoordig is ze docent op een privéschool voor aankomende Broadway- en Hollywoodsterren. Castleden uit onder andere Gossip Girl en I am legend zijn haar studenten geweest. Haar eerste boek Unscripted Joss Byrd is geïnspireerd op haar werk. Voor haar tweede boek, Dit is allemaal waar, dook Peñaflor is het schrijversleven.
Dit is allemaal waar is een bijzonder vormgegeven boek. Miri, Penny en Soleil doen elk hun verhaal. Penny en Miri worden geïnterviewd en Soleil publiceert dagboekfragmenten in New York Magazine. Daarnaast zijn er ook fragmenten van het tweede boek van Fatima Ro, ‘De absolutie van Brady Stevenson’, in het boek te vinden. Het verhaal is zo geschreven dat de fragmenten in elkaar overlopen. Hierdoor is te zien dat het verhaal van de tieners overeenkomt met het boek van Fatima. Bij veel lezers zal de innerlijke detective naar boven komen om kleine barstjes in het verhaal van Fatima of de drie meiden te zoeken. Hierdoor wordt een interessante en prettige leeservaring gecreëerd.
Daarnaast hanteert Peñaflor een prettige schrijfstijl. Zonder gecompliceerde zinnen, maar met af en toe een beetje beeldspraak, vertelt de schrijfster de verhalen van de personages. Daarbij zorgen de duidelijke en gestructureerde interviews ervoor dat het boek vlot gelezen kan worden. De diverse perspectieven dragen bij aan een veelzijdig en duidelijk beeld van Fatima Ro. Hierdoor krijgt de lezer de mogelijkheid om Fatima binnen of buiten het hokje ‘schuldig’ plaatsen.
Naast de vraag welke geheimen er in het boek van Fatima zijn verwerkt en of de schrijfster schuldig is, is er ook ruimte voor klassieke thema’s als verliefdheid en vriendschap. Lygia Day Peñaflor laat zien hoe een obsessie vrienden uit elkaar kan trekken. Miri is door de tweede bestseller van Fatima een nog grotere fan geworden, Penny daarentegen staat vijandig tegenover de schrijfster. Soleil staat tussen de twee vriendinnen in, want is Fatima zo schuldig als Penny beweert? Of is ze toch nog steeds fantastisch?
Dit is allemaal waar laat je nadenken over de actie van Fatima Ro. De grenzen tussen misbruik, inspiratie, feit en fictie zijn vervaagd, aan jou de taak om ze terug te vinden. Het boek laat je doorlezen om je vervolgens om een oordeel te vragen. Wat is waar? Is alles waar? Met hier een daar een klassiek thema is Dit is allemaal waar een origineel boek dat je niet snel aan de kant legt. | 1pos
|
Sarah Ladd heeft weer een heerlijke historische roman geschreven genaamd De winkel in Blinkett Streer. SInds ik kennis maakte met de boeken van Sarah Ladd kan ik niet wachten tot het volgende boek verschijnt. Even weg van de wereld vol elektronica. Naar een wereld van Meneren en Mevrouwen.
Waar gaat De winkel in Blinkett Street over?
Wat vond ik van De winkel in Blinkett Street?
Het was genieten om de Winkel in Blinkett Street te lezen. Te kruipen in een tijd lang geleden met koetsen, paarden en enorme landschappen. Een boek met liefde maar ook spanning in het verhaal.
Het boek is heel beelden geschreven, ik zie het landschap voor me wanneer Camille uit het raam kijkt op Kettering Hall. Ook de duistere straatjes van Londen hebben zich gevormd in mijn hoofd door de duidelijke omschrijving van Sarah Ladd. Voorspelbaar is het liefdesverhaal wat ontstaat. Toch blijft het heerlijk om te lezen aangezien je niet weet wat er gaat gebeuren en wanneer.
Camille en Jonathan zijn de twee hoofdpersonen. Van beide krijg je tijdens het lezen meer te weten. Jonathan die zich af zet tegen zijn vader maar dan toch erg op hem blijkt te lijken. Camille een mooie en slimme dame die vlucht voor haar verleden maar haar verleden laat haar niet los. Beide personages zijn erg leuk en interessant. Je wilt weten waarom Jonathan zich afzet. Of Camille kan vluchten voor haar verleden. | 1pos
|
Ik heb kort geleden “Achter gesloten deuren” gelezen van deze schrijfster en dat boek was geweldig! Ik wilde zo snel mogelijk ook “Gebroken” lezen en ik ben opnieuw zeer enthousiast. Wat een heerlijk boek ! B.A.Paris heeft de gave om je vanaf de eerste bladzijde het verhaal in te slepen en door de beklemmende sfeer, die constant aanwezig is, kan je bijna het boek niet aan de kant leggen. Ik ben gecharmeerd van haar schrijfstijl, het verhaal leest heel vlot en gemakkelijk.
Gelukkig geen tal van personages waardoor je soms de draad kwijt raakt. Ook is de cover prachtig, net als haar eerste boek..
Het verhaal gaat over Cass en Matthew, een getrouwd stel, beiden een mooie baan en niet onbemiddeld. Rachel speelt ook een grote rol in dit verhaal en is een vriendin van Cass. Doordat Rachel door omstandigheden veel bij Cass thuis kwam, voelt het alsof ze zussen zijn en zo gaan ze ook metelkaar om.
Als Cass na een avondje uit naar huis rijdt, is het vreselijk noodweer. Haar man wil niet dat ze de kortste route door het bos neemt, wat ze hem ook beloofd niet te doen. Toch kiest ze ervoor om het wel te doen, met alle gevolgen van dien…Vanaf dat moment is er geen dag meer zonder angst en schuldgevoel.
Mijn hart ging uit naar Cass als het er op gaat lijken dat ze het begin van dementie heeft. Hoe kan het dat ze zoveel spullen koopt en dat niet meer weet?
Waarom wordt ze bijna dagelijks gebeld en blijft het stil aan de lijn? Is er toch iemand die haar volgt en steeds in de gaten houdt?
Wat heb ik genoten van dit spannende boek met een fantastisch plot. Dikke aanrader en zeker 5* waard! | 1pos
|
Pff weer een BNer die zo nodig moet schrijven... ja dat dacht ik inderdaad.
Maar hey, het boek kostte me maar 3 euro op de rommelmarkt (en zag er ongelezen uit) en de kaft icm de titel sprak me verder wel aan.
Geen flaptekst te lezen (boek was in plastic folie verpakt en op de achterzijde staat een grote foto van de auteur), maar hoppaaa, ook op de stapel erbij.
Gewapend met een tas vol boeken ging ik weer huiswaarts.
Eerst 2 andere boeken gelezen, en daarna begon ik aan deze.
De eerste 5 blz heb ik 4 x opnieuw gelezen. Ik legde het boek steeds weg en als ik het weer oppakte besefte ik dat ik gewoonweg niet meer wist wat ik gelezen had.
Aangezien ik een eventuele vorm van vroege dementie uitsluit, concludeerde ik dat het boek me gewoon niet pakte.
Maarrrr opgeven is geen optie (of nou ja, tuurlijk is het dat wel. Maar aangezien ik dat dit keer niet deed, staat dat even beter in dit stukje) dus begon ik op een zondagochtend vol goede moed opnieuw en zou ik zorgen ik dat ik in ieder geval een stuk verder pas zou stoppen.
Want ja, naast mijn tijdrovende leeshobby heb ik nu eenmaal ook een gezin, huishouden, surprises te maken voor Sinterklaas en Netflixseries te bingewatchen. Dus ik zou echt een keer dat boek ook weer moeten wegleggen.
Het verhaal pakte me dan toch nog en ik werd wel nieuwsgierig naar de rest van het boek.
5 pubers, ieder met hun eigen achtergrond met bijbehorende sores, ontmoeten elkaar op de 1e dag in de brugklas en vormen vrijwel direct een hechte groep.
Samen ontdekken ze het leven, relaties en seksualiteit.
Dat ze dit met z'n 5en tegelijk doen vond ik wat wonderlijk, ik heb nog even teruggedacht aan mijn eigen pubertijd, maar de meest voor de hand liggende conclusie is blijkbaar dat mijn vriendschappen niet écht echt waren.
Toch heb ik dat niet zo ervaren, maar hey.
Terug naar het boek. Als na een ongeluk een geheim van een van de 5 boven water komt, werpt dat een schaduw op de groep.
Zijn ze wel zo close als ze denken? Kunnen ze elkaar wel vertrouwen en hoe beïnvloedt dit hun relaties onderling?
Op zich best een oké boek. Een aantal vragen heb ik wel. Waarom is een van hen weggegaan om na het ongeluk terug te komen? M.i. voegt dit niets toe aan het boek, terwijl de verwijzingen naar het vertrek doen denken dat hier iets aan de hand is dat je als lezer wil ontrafelen.
Dan de 'bad guys'. Mwah. Voor mij speelde dit echt zijdelings mee. Merkte dan ook dat ik dat niet echt boeiend vond. Wellicht was dit om het spannend te maken, maar als dit was weggelaten had dit boek voor mij méér gehad. Het verhaal over de vriendschap en hoe die zich ontwikkelt is m.i. al een goed verhaal op zich en dit deed daar afbreuk aan.
Al met al een prima boek, met hier en daar dus een kanttekening mijnerzijds.
Maar toch zal ik een evt ander boek van deze schrijfster wel oppakken want de schrijfstijl vond ik prima.
Toch nog 4 duimpjes voor dit schitterende ongeluk
http://www.watiknouvind.com/2017/11/wat-ik-nou-vind-van-een-schitterend.html | 1pos
|
Het is een boek dat gaat over een jongen genaamd Bart. Hij is 14 jaar. Hij is een jongen die niet veel praat en heel onopvallend is. Hij leeft in een soort van fantasie wereld en vergelijkt iedereen en alles met het dierenrijk. In die fantasie wereld hoort hij bij de kleine zwijnen. Dat is ook zijn roepnaam/bijnaam. Hij wordt gepest op school door het ‘monster’ en zijn groepje. Er is een meisje dat hij de mooiste vindt van de hele wereld. Hij wordt niet heel veel gesteund buiten zijn moeder en leraar. Hij gaat met zijn klas naar een kamp en heeft daar een idee om het hele kamp in brand te steken. Na veel gedoe in het kamp wil hij toch het kamp niet in brand steken want hij accepteert wie hij uiteindelijk is en dat is ‘klein zwijn’. | 1pos
|
Ik beluisterde dit boek via Storytel. Het werd ingelezen door Anne en Babette Van Veen. Het boek neemt je mee naar een Engels kustplaatsje, met een ouderwets hotel en een oude pier. Het verhaal gaat over 2 hartsvriendinnen, Sophie en Frankie. Sophie is verdwenen in 1997 en er zijn stoffelijke resten gevonden op het strand, waardoor Daniel, de broer van Sophie, contact heeft opgenomen met Frankie, die inmiddels een leven heeft opgebouwd in Londen, met de vraag om terug te keren om samen het lichaam te identificeren en uit te zoeken wat er toch gebeurd is die avond op het strand. De hoofdstukken worden afwisselend verteld vanuit het heden, door Frankie, gericht aan Sophie, en vanuit het verleden, door Sophie over wat er zich toen allemaal in haar leven afspeelde. Ik vind dit boek heel vlot geschreven. Ik was helemaal mee, vanaf het eerste hoofdstuk, tot aan de epiloog, en het heeft me geen moment verveeld. Ik vond het jammer dat het uit was, en dat heb ik niet zo vaak. Ik raad dit boek dan ook aan iedereen aan, het mag gerust een bestseller worden. | 1pos
|
bij sommige boeken ben ik haast verdrietig als ie uit is.... bij deze was ik 'tevreden'... het boek eindigde verrassend... maar naar tevredenheid .. het is klaar.
je krijgt het bijna niet voor elkaar 'm weg te leggen..HEERLIJK! | 1pos
|
Zo hee wat een heftig verhaal is dit,en dan te weten dat het ook werkelijk nog steeds voorkomt.
De verschillen met sommige culturen zijn soms zo groot,maar dan zie je dat liefde toch alles kan overwinnen.
Prachtig (be)geschreven boek wat zeker onder de aandacht gebracht mag worden.
Mijn eerste kennismaking met Heleen Vreeswijk maar zeker niet de laatste. | 1pos
|
Het boek Muggenland gaat over Mim die hoort dat haar moeder ziek is. Na dit nieuws gehoord te hebben besluit Mim meteen bij haar moeder langs te gaan. Op deze roadtrip maakt ze de meest bijzondere dingen mee.
Mim is een eerlijk, herkenbaar personage die soms een glimlach op je gezicht tovert. Gedurende de reis die Mim maakt komt ze verschillende diverse karakters tegen waar ze (meestal) het beste mee voor heeft.
Deze karakters zijn bezig met een eigen reis en hebben een eigen verhaal. Wat ervoor zorgt dat het boek om zoveel meer gaat dan alleen Mim die opzoek is naar haar moeder.
Muggenland is een boek die je soms laat lachen, je zal verassen en zal laten nadenken | 1pos
|
"Nors, oud en kwaad, maar toch onweerstaanbaar" staat op de achterflap van het boek. Nors en kwaad is Ove zeker, maar is 59 oud?
De eerste veertig bladzijden heb ik met gemengde gevoelens gelezen. Ik vond het erg "lach-of-ik-schiet-achtig" geschreven, maar daarna begon het boek me toch wel te boeien. Het is niet van een hoog literair gehalte, maar wel lekker om op een vakantiedag tot je te nemen.
Hoewel het allemaal best behoorlijk voorspelbaar is, word je als lezer toch wel weer met je neus op bepaalde feiten gedrukt en zo af en toe wist het boek me zelfs nog wel een beetje te ontroeren!
En dat er een (trouwe) kat in voorkomt maakte het uiteraard de moeite van het lezen waard! ;-) | 1pos
|
Het is een roman die zich afspeelt in Chili, Zuid-Amerika, in ieder geval speelt daar een groot deel van het verhaal zich af. Het verhaal verplaatst zich via een lange en barre boottocht naar Calinifornia, Noord-Amerika. Het tijdsbestek is 19e eeuw, van 1843 tot 1853. Eliza de hoofdpersoon is 'slechts' een aangenomen kind van de familie Somers. Niet algemeen bekend in de familie van haar adoptie-ouders is dat ze werd geadopteerd omdat het een buitenechtelijk kind van vader Somers was.
In het verhaal wordt ze hopeloos verliefd op Joaquin Andieta, wat feitelijk buite haar stand was. Als haar geliefde vervolgens plotselingnaar Calnifornia vertrokken is, om goud te gaan zoeken, besluit Eliza om hem te volgen. Omdat meisjes/vrouwen in die tijd niet alleen konden reizen, ging ze als verstekeling aan boord, geholpen door een alternatieve Chineese doctor Tao Chi'en. Gelukkig was hij doctor, want Eliza wordt tijdens de reis dodelijk ziek en bezwijkt bijna. Aangekomen in de mannenwereld van de gold rush gaat ze op zoek naar haar vriend. Was ze naïef, om te verwachten haar vriend snel te kunnen vinden in dat immense land, waar ze geen weet van had?
Mooi geschreven verhaal in een interessante periode van Amerika. | 1pos
|
Geweldig boek weer! Vind het gewoon jammer dat ik het boek al uit heb... | 1pos
|
Bij het zien van de schitterende cover van Een boterham met tevredenheid van Marga Schiet krijg je meteen een nostalgisch gevoel. Voor sommigen zal dit zelfs een herkenbaar beeld zijn en even terug doen denken aan de eigen jeugd of toen hun kinderen nog klein waren. De titel klinkt erg zoetsappig, maar past heel erg goed bij het boek.
In de inleiding kan je lezen hoe de auteur erop kwam om dit boek te schrijven en waarom ze dit boek wilde schrijven. De herinneringen van haar moeder lopen als een rode draad door dit boek. In elk hoofdstuk kan je bijpassende herinneringen, ervaringen van de moeder van de auteur lezen.
Al lezende valt het op hoe alles, zoals bijvoorbeeld de opvoeding, het onderwijs, sport en spel, de gezinssamenstellingen, het geloof, de vrije tijd van kinderen, de vakanties, de voeding, speelgoed, rituelen en feestdagen in een eeuw tijd is veranderd. Sommige dingen ten goede zoals bijvoorbeeld het onderwijs, andere dingen kan je je afvragen of ze dat misschien vroeger niet beter deden zoals bijvoorbeeld kinderen meer laten bewegen, meer met de fiets of wandelend naar school laten gaan. Je leest over hoe de omstandigheden waarin een kind opgroeit, zoals bijvoorbeeld tijdens een oorlog, van invloed op een kind kan zijn.
Lees verder op https://surfingann.blogspot.com/2018/06/een-boterham-met-tevredenheid-marga.html. | 1pos
|
Reeds in 2002 voor de 2e keer gelezen. Super boek.
Heeft mij uitgelegd in goede duidelijke sfeervertellingen
hoe de meeste Duitsers waren in de 2e Wereldoorlog.
Geweldig boek. | 1pos
|
Heel mooi boek
Met heerlijke recepten. Makkelijk te volgen door goede uitleg van zowel recepten, benodigdheden, oven, middelen waardoor er een heerlijk resultaat uitkomt! | 1pos
|
Sanne Philips en Luca Borra, rechercheurs van politie Hoorn, worden op een raadselachtige zaak gezet. Kort achtereen worden de levenloze lichamen van een aantal jonge vrouwen gevonden. De dader lijkt onzichtbaar en de doodsoorzaak niet te achterhalen.
De enige overeenkomst tussen de slachtoffers is dat zij allemaal actief zijn op dezelfde datingsite en op eenzelfde advertentie reageren. Hierdoor richt de focus van de rechercheurs zich op de mysterieuze man die zich hierachter schuilhoudt. Wat is echter de betekenis van de zwarte roos die bij elk slachtoffer wordt gevonden?
Zodra blijkt dat de vrouwen voor hun dood een date met vermoedelijk dezelfde man hebben gehad, is de recherche van mening dat het hier de dader betreft, of dat er door twee daders onder één hoedje wordt gespeeld. De situatie wordt nog dramatischer als Faith Binet, een meisje van vijftien, verdwijnt. De tijd dringt en de race tegen de klok begint om Faith levend terug te vinden, voordat er nog meer doden vallen...
Mijn visie
Skaye heeft al meerdere genres beproefd, maar heeft wat mij betreft haar genre gevonden. Een prima spanningsopbouw en vlotte schrijfstijl maken ‘Virtuele tango tot een fijne thriller die, met uitzondering van de visie van de dader, hoofdzakelijk verteld wordt in de derde persoon.
“Ik heb geduld getoond, ondanks de stem die ik zo af en toe hoor. Ik heb mijn voorbereidingen getroffen en van uitstel komt niet altijd afstel. Het maakt mijn gevoel van gerechtigheid alleen maar groter, beter en natuurlijker. Toch is tijd mijn vijand gebleken en hoeveel genoegen ik ook uit mijn voorbereidingen put, de tijd is rijp. Dat wordt mij ingefluisterd, maar ik weet het al ik besef maar al te goed dat de stem alleen tegen mij spreekt. Geworteld in mijn hersenen, als een octopus die zich met zijn tentakels een weg door mijn ziel baant en de juiste knopjes weet in te drukken en me soms een beeld voor ogen schetst. In feite ben ik nooit alleen, de Folteraar is altijd bij me.
Rechercheurs Sanne Philips en Luca Borra krijgen een uiterst lastige zaak toebedeeld. Een seriemoordenaar heeft het voorzien op jonge vrouwen die hij via onlinedatingsites benadert, mishandelt en vermoordt. Het is aan Sanne en Luca de dader in de kraag te vatten. Het onderzoek verloopt moeizaam en de pers legt een zware druk op het rechercheursduo.
“Weer kreeg ze die ironische glimlach toegeworpen, maar ze trapte hem opnieuw. Voor ze doorhad wat er gebeurde bukte hij en sloeg hard in haar gezicht. En nog een keer. Ze sloeg van zich af, maar hij leek het niet te voelen. ‘Klootzak!’ Ze proefde de metaalachtige smaak van bloed. De duivel was in hem gevaren.”
Skaye karakteriseert haar personages uitstekend evenals hun onderlinge relatie. Zij spreidt hiermee een invoelend vermogen ten toon waar menig auteur nog iets van op kan steken.
“Franka werd door een zwijgzame Luca opgevangen. Ze wilde van alles zeggen, maar wist de juiste woorden niet te vinden, meer woorden dan een ‘hij kan het niet gedaan hebben en ‘is onschuldig’ kwam ze niet.”
‘Virtuele tango’ is een uiterst fijne thriller met goed uitgewerkte plotwendingen en een verrassend einde. Ik begin vol enthousiasme aan haar volgende boek en hoop dat er nog veel zullen volgen.
Over de auteur
Melissa Skaye (Amsterdam, 1972) is het pseudoniem van Melissa Bielsma-Schaaij, een Nederlandse fantasy- en thrillerauteur. Ze wordt in eerste instantie bekend door de fantasyreeks met Jeremy Jago, waarvan ze het eerste deel, ‘Het geheim van de Passage’, in 2013 publiceert. De twee volgende delen verschijnen onder de titels ‘De kracht van Assingna’ (2014) en ‘De strijd om Gemini’ (2015). Het afsluitende deel, ‘De erfenis van Lotus’, verschijnt in 2016. Virtuele Tango’ is haar thrillerdebuut.
Uitvoering
Uitgeverij Ellessy
Paperback, 351 pagina's
ISBN10 9086602177
ISBN13 9789086602179
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), communicatiemanager, tekstschrijver, boekrecensent en blogger.
http://hanneketinorcenti.nl/ | 1pos
|
Dit boek was gewoon zalig om te lezen. Prachtig vervolg van “Voor jou” en “ Een leven na jou”. En van mij mag er echt nog wel een vervolg komen op dit boek. | 1pos
|
Roxane van Iperen schrijft voor Vrij Nederland, Het Financieele Dagblad, NRC Handelsblad, Het Parool en De Morgen. In 2016 verscheen haar roman Schuim der Aarde, waarmee ze de Hebban Debuutprijs won.
Bij het renoveren van het huis in Naarden dat de auteur heeft gekocht, worden diverse schuilplekken achter de lambrisering en luiken in vloerdelen ontdekt, met daarin kaarsstompjes, oude verzetskrantjes en bladmuziek. Zo begint het herontdekken van de geschiedenis van deze statige villa, waar in de Tweede Wereldoorlog de joodse zussen Janny en Lien Brilleslijper heel veel joden hebben laten onderduiken. De auteur duikt in deze geschiedenis. “Langzaam maar zeker, kamer voor kamer, komen de puzzelstukjes bij elkaar tot het onvoorstelbare verhaal, dat nu, zes jaar later, op papier staat. Het is een geschiedenis die mijn allereerste gevoel bevestigt: dit huis is groter dan wij zijn. Wij zijn slechts passanten die het geluk hebben het te mogen bewonen.”
Het verhaal bestaat uit drie delen. In deel I wordt de voorgeschiedenis van het huis verteld en hoe de zussen Brilleslijper er met hun familie in terecht komen. Het is wel even een mengelmoesje van personages en tijdperken om alles en iedereen te introduceren, maar de hoofdpersonen worden erg goed gekarakteriseerd en wat de auteur ook goed weet te beschrijven, is hoe het verzet op gang komt en hoe het in de oorlog eraan toe ging. Wat wel minder had gemogen, zijn enkele zeer bekende geschiedenis feiten die tot in detail worden beschreven. Zoals het kamp Auschwitz. Ik denk dat de meeste mensen wel weten wat daar gebeurde, dat had wel wat beknopter uitgelegd mogen worden.
In deel II staat het leven in ‘t Hooge Nest centraal. Hoe is het om met zoveel mensen onder één dak te leven en elke dag doodsangsten te moeten uitstaan? “In Naarden, Bussum, Laren, Blaricum, Huizen en Hilversum worden nog steeds huizen ontmanteld en joden weggevoerd naar Westerbork, de niet-joden naar Vught of Amersfoort. Zo voelt ‘t Hooge Nest in het voorjaar van 1944 als een snelkookpan, met teveel mensen onder te hoge druk, die op allerlei manieren uitgangen zoeken om maar wat spanning te laten wegvloeien.”
Van Iperen weet heel goed de emoties van de personages, zoals zij denkt dat het gegaan zou kunnen zijn, weer te geven. “Zijn lijfje trilt en zijn ogen zijn groot, maar Robbie knikt zachtjes en laat zijn moeder een laatste kus op zijn snotlippen drukken.”
Deel III is het heftigste deel van het boek. De zussen zijn verraden en worden afgevoerd naar Westerbork. Daar ontmoeten ze ook de zussen Anne en Margot Frank. Met het laatste transport van de oorlog worden ze gezamenlijk naar Auschwitz afgevoerd. Vlak voor de bevrijding worden ze naar Bergen-Belsen verplaatst, waar Janny getuige is van de dood van de zusjes Frank.
Ook al heb je als lezer heel veel boeken gelezen over de afschuwelijke dingen die in de concentratiekampen gebeurden, toch raakt het je elke keer weer. Ongeloof en afschuw komen bij je binnen en ook van Iperen is er in geslaagd deze emoties bij de lezer op te roepen. Dit derde deel van het boek is echt adembenemend goed geschreven.
Het enige wat ik me afvroeg, toen ik het boek uit had: waarom zijn er geen foto’s in meegenomen. Ik vind het bij boeken met waargebeurde verhalen/geschiedenissen altijd erg mooi om de echte personen te zien. Zo was Lien een bekende Jiddische zangeres, met als artiestennaam Lin Jaldati. Foto’s hadden het verhaal compleet gemaakt.
Ik herken de naam Janny Brilleslijper uit het boek De laatste zeven maanden, waarin interviews staan van degenen die Anne Frank hebben gekend nadat zij met haar familie werd opgepakt. In dit boek (dat uitkwam nadat er een documentaire was gemaakt) vertelt Janny veel van dezelfde verhalen als die in ‘t Hooge Nest voorkomen en dan vooral uit de periode van de concentratiekampen samen met Anne Frank. Maar het verschil met ‘t Hooge Nest is, dat van Iperen er een intens en ontroerend verhaal van heeft weten te maken en dieper in de (voor)geschiedenis van beide zussen is gedoken. En de boodschap die ze meegeeft, is dat de joden in de Tweede Wereldoorlog zich echt niet gewillig lieten afvoeren als makke schapen naar de slachtbank. Ook zij hebben verzet gepleegd en ook zij hebben, met gevaar voor eigen leven, vele levens weten te redden. Kortom: ‘t Hooge Nest is een geweldige toevoeging aan de reeks Holocaust/Tweede Wereldoorlog boeken. | 1pos
|
Tijdens een feest verandert het leven van Cara radicaal doordat iemand zuur in haar gezicht gooit. Zij belandt in het ziekenhuis. Haar gezicht is voor de rest van haar leven verminkt. Wat dat doet met haar en haar moeder lees je in dit boek. Maar dat niet alleen. Wie heeft het gedaan en waarom was Cara het slachtoffer. Toeval? Of toch niet?
Cara heeft het heel zwaar met dit alles te verwerken en wordt bijgestaan door psychologe Kathleen. Ook Kathleen heeft haar eigen problemen. Komt de waarheid aan het licht? In 4 voorgaande boeken van Anja Feliers komt Kathleen als psychologe voor.
Dit is het eerste boek wat ik lees van Anja Feliers. Het boek is opgedeeld in korte tot zeer korte hoofdstukken. De hoofdstukken zijn ieder vanuit een ander perspectief geschreven. In het begin wennen aan de namen en de verhaallijnen. De eerste 2 bladzijden pakken de lezer direct vast. Wie heeft deze nare ideeën? Een meisje verminken door zuur in het gezicht te gooien. De ellende en eenzaamheid van Cara wordt door Feliers uitgebreid beschreven. Een groot deel speelt zich dan ook af in het ziekenhuis. Kathleen, de psychologe die Cara bijstaat en de sympathie van de lezer krijgt.
Daphne, de moeder van Cara die juist op een onbegrijpelijke manier reageert naar haar dochter. Waarom reageert zij zo vraagt de lezer zich af. Juist door de fijne vlotte schrijfstijl en de korte hoofdstukken wordt de lezer aangespoord door te lezen. De spanning is in het begin niet heel groot, maar naarmate het boek vordert begint er zich een onderhuids gevoel te ontvouwen waarin je een idee krijgt wie de dader zou kunnen zijn. Aan het eind wordt de spanning dan flink opgebouwd en een onverwacht scenario maakt dat dit boek voor mij naar meer smaakt. De laatste paar hoofdstukken is de spanning dan weer iets minder en krijgt de lezer een voorproefje van het privéleven van Kathleen met ook nog een onverwachte wending. Omdat dit voor mij het eerste boek was met Kathleen, kwam dit als een verrassing. Even was voor mij de spanningsboog helemaal weg. Toch juist door de laatste paar hoofdstukken wordt de nieuwsgierigheid naar een volgend boek met daarin de psychologe Kathleen gewekt. Bovendien is dit boek prima zelfstandig te lezen.
Een boek wat niet constant een thriller genoemd kan worden, maar wel heel boeiend is met een flinke dosis psychologie er in en vlot leest.
Dit boek krijgt van mij 4 sterren. | 1pos
|
Ook dit boek is weer van het begin tot het einde ontzettend spannend !
Net als van haar vorige boeken heb ik ook hier weer geweldig van genoten.
De cover van dit boek doet meteen al erg spannend aan, er staat namelijk een schoen met bloed op en je denkt dan ook wat gaat hier allemaal gebeuren.
Tijdens het zomerkamp raakt Sander en zijn vriend Maarten vermist. Maarten wordt later dood gevonden. Maar waar is Sander? Na jaren komt er een jongen bij het politiebureau aan en deze zegt dat hij Sander is.
Dan begint pas echt het verhaal !!! | 1pos
|
De titel wekte nieuwsgierigheid op, dus gelezen. De schrijver vertelt veel meer dan alleen zijn ervaringen in en rondom Auschwitz. Door het verhaal meer zicht gekregen hoe het er in de oorlog in de woestijn aan toeging. De schrijver kon mij goed meenemen in zijn herinneringen. De beklemming en spanning in oorlogssituaties en wat dit met hem deed, werd voelbaar. Knap hoe hij het verschil in denken en voelen regelmatig kon beschrijven. Zoals: "Een herinnering zet zich vast in de geest, maar een gevoel neemt bezit van het hele lichaam. En dat gevoel heb ik de afgelopen zeventig jaar met me meegedragen." Ook kan hij goed het verschil vertellen tussen hoe hij opgeleid werd om te handelen en de werkelijkheid van hoe te handelen tijdens levensbedreigende situaties. Een openhartig boek, waarin de auteur soms wat afstandelijk schrijft, maar tegelijkertijd de lezer ook dichtbij laat komen. Ook de tijd na de oorlog en zijn beschrijvingen van zijn posttraumatische stress stoornis geven een duidelijk beeld van hoe het soldaten kan vergaan en hoe derden op hen reageren. | 1pos
|
Ik zag dit boek in de winkel liggen, en wou het direct lezen,
de achterflap sprak me helemaal aan, en de foto van langs voor zag er super cool uit.
Ik had dit boek dan ook zonder twijfel gekocht.
Toen ik het begon te lezen vond ik de eerste pagina's super ingewikkeld, omdat de mensen van de stam van een Germaanse koning allemaal vreemde namen hadden, die ik moeilijk uit elkaar kon houden.
Het verhaal gaat over Fallen, een Germaanse prinses, wiers zus gedood werd door Julius Caesar (de grootste vijand van de stam).
Maar na 12 pagina's begon ik het boek te snappen, en spraken ze over mensen met minder ingewikkelde namen. Vanaf toen vond ik het zo spannend, want Fallen werd uitgeleverd aan Julius Caesar, om voor hem als gladatrice te vechten.
Het is een spannend boek, die zeer vlot geschreven is.
Het verhaal is zo goed geschreven dat het boek direct uitgelezen wordt. Je kan het echt niet aan de kant leggen. Zo spannend ...
Dit is een echte aanrader, geschreven vol passie, en waar de gevoelens van Fallen onmenselijk goed beschreven worden.
EEN ECHTE AANRADER!!! | 1pos
|
Ergens tussen Harry Potter en the Hunger games speelt Caraval zich af. In een compleet eigen wereld, boeiend van begin tot eind! | 1pos
|
Geweldig!!! | 1pos
|
Een verbitterd mens, die zijn demonen met drank probeert te vergeten. Zo leren we John Henry Rossett kennen in het na oorlogse Londen van 1946. Let wel, in dit verhaal hebben de Engelsen verloren en wordt Groot Brittannië bezet door Nazi Duitsland.
Voormalige oorlogsheld John Rossett, met de heldhaftige bijnaam de Britse Leeuw, is zijn vrouw en zoon verloren door een bomaanval van het Brits verzet. Hij wordt door de Duitsers overgeplaatst van het politiebureau waar hij werkzaam is als brigadier naar het Bureau voor Joodse Zaken, waar hij verantwoordelijk wordt voor het deporteren van Joden. Als hij tijdens het op transport zetten van een groep Joodse mensen het dringend verzoek van een oude Joodse vriend krijg om in het ontruimde huis de schat van de oude man te zoeken, vindt hij de kleinzoon van de oude man, Jacob. Plichtsgetrouw als John Rossett is, dient hij de jongen te arresteren en er voor te zorgen dat de jongen ook gedeporteerd wordt, maar iets in hem weerhoudt hem hiervan. Samen met Jacob slaat hij op de vlucht, achtervolgt door de Duitsers, onzeker wie te vertrouwen en wie niet. Het boek gaat over het omgaan van verlies en wat dat met een mens kan doen. Het gaat over tot hoever mensen gaan om te overleven in een vijandige omgeving. De beschrijving van Londen als bezette stad, geeft goed het gevoel weer van troosteloosheid en wanhoop. Het gaat over het verliezen van moed en het hervinden van moed. | 1pos
|
Op aanraden begonnen aan dit 'geweldige' boek De Da Vinci code. Dan Brown heeft er een fan bij... Ook Het Bernini mysterie is half weg en Het Juvenalis dilemma ligt klaar. De auteur neemt je mee door realistische, spannende verhalen en zoektochten... tegen een 'mooie' historische achtergrond. | 1pos
|
Dit boek begint echt super goed! Of moet ik zeggen: Super gruwelijk? Ik kon het meteen niet meer wegleggen. Op brute wijze slacht iemand een jongen af en verminkt zijn lichaam. Patholoog Ben Stevenson onderzoekt het lijk. Het komt erg dichtbij, zijn oudste zoon is van dezelfde leeftijd als het slachtoffer. Het blijkt iemand van dezelfde school van zijn zoon te zijn ook nog. Deze moordenaar is genadeloos en gewetenloos. Ben zet alles om alles om de moordenaar te vinden. Het is een klein stadje,dus het grijpt iedereen aan. Bijna iedereen kent het slachtoffer ook.De moordenaar slaat nog een aantal keer toe en het lijkt steeds erger te worden. Wie is de moordenaar? En vinden ze hem voordat hij nog meer slachtoffers maakt? Ben werkt als enigste Patholoog in de wijde omtrek en krijgt alle vreemde of uit te zoeken sterfgevallen op zijn snijtafel. Je krijgt een kijkje in het leven van een Patholoog. Maar ook in zijn prive-leven. Hij is een vader en wil zijn kinderen beschermen tegen dit kwaad.
Het begon super spannend. Daarna werd het rustiger in het boek, om weer terug te komen met het volgende slachtoffer. Het plot en het einde zijn echt goed! Ik had echt geen idee, wie de dader kon zijn. Tot dat er ( na de nodige tips van de persones en diep nadenken) een lichtje ging branden. Maar ik wist het echt niet, tot die tijd. Dat werd goed verborgen gehouden. Dat is een heel sterk punnt in deze thriller. Je wilt weten wie het is en waarom? De dader gaat echt op een beestachtige manier te werk! Leest echt als een speer, zo snel vlieg je er doorheen! Lekker lettertype en genoeg ruimte tussen de regels. Dat heeft Harlequin meestal en dat vind ik persoonlijk heerlijk lezen. Je kijkt (leest) af en toe ook door de ogen van een slachtoffer mee. De spanning en angst voel je echt. Rennen! Denk je dan! Alsjeblieft! Ren toch!
De titel is me helemaal duidelijk. De cover dat duurde een tijdje. Ik vind het altijd geweldig om de cover te kunnen plaatsen. Die schuur en die vliegen. Ze komen echt in het verhaal voor. Letterlijk. Ze zijn dus ook perfect gekozen. De cover nodigt ook uit tot lezen. Dit boek krijgt van mij een 7,5 en dat rond ik af naar 4 ****. | 1pos
|
Mensen zoals wij leven van herinneringen. Als die er niet meer zijn is er niets meer.
Net als Maarten schuifel je als lezer door de tijd en langs aangrijpende gebeurtenissen. Bernlef schrijft even mooi als indringend! De verteltrant is bijzonder door zijn eenvoud.
Maarten wordt plotseling geconfronteerd met dementie. Hij raakt de greep op zijn leven volkomen kwijt. Ondanks alle liefde, zorg en inspanningen voelt zijn vrouw Vera hem ontglippen.
De beschrijving is indrukwekkend. De gedachteloze tijdssprongetjes laten je voelen in welke wereld iemand leeft die te maken krijgt met dementie. Je voelt de tragiek die Maarten en zijn vrouw overkomt.
‘…, dat gevoel even bij volle bewustzijn afwezig te zijn, …’
Vera praat met haar man Maarten. In het gesprek verglijdt hij in het verleden door in het gesprek in gesprek te zijn met zijn vroegere pianolerares.
Auteur Bernlef benoemt dit niet, maar voert die gesprekken zo.
Op een ander moment doet Maarten totaal iets anders dan de bedoeling is. Als Vera hem vraagt hout te halen in de schuur voor de kachel, vindt hij zichzelf terug boven in de badkamer of slaapkamer en vraagt hij zich af wat hij daar doet.
Je voelt de wereld van Maarten én die van jezelf als lezer kleiner worden. Zijdelings raakt Bernlef aan wat Maarten’s vrouw meemaakt. Het raakt Vera diep als haar man haar met ‘mevrouw’ en ‘u’ aanspreekt.
Wat me erg raakt, maar ook verhelderend is om te beseffen bij dementie, is dat Vera alles doet om Maarten te bereiken. Maar dit lukt niet omdat beiden, noodgedwongen, op verschillende golflengten communiceren. Wat Vera doet, vraagt, aanreikt is zó lief, vertederend en zorgzaam. Maar het komt niet aan omdat Maarten in de andere wereld niet bereikbaar is.
Maarten leeft in een hoofd dat steeds groter en leger wordt.
Onmacht en kwetsbaarheid. Aandoenlijk en ontroerend.
Een vanuit de hoofdpersoon uitmuntend geschreven verhaal over dementie. Indrukwekkend! | 1pos
|
Wat een lief boek is 'Van jou' geworden. Vanaf het allereerste moment werd ik verliefd op de hoofdpersonen. Hun liefde is aandoenlijk. Heel fijn boek voor tijdens de herfstavonden. Fleecekleedje, kopje thee, niks meer aan doen. | 1pos
|
Naar het lezen van de fallen serrie wou ik ook de andere boeken lezen. Ik ben dus begonnen met het verraad van nathalie. Ik vond het boek heel indrukwekkend net als de anderen moest ik in begin erg wennen aan het verhaal doordat het hoofdpersonatie totaal niet bij mijn karakter past en het verhaal erg voorspelbaar leek. Het boek heeft me erg veraast door de keuze die nathalie maakte en waar haar karkater vandaan komt. Iets meer diepgaan was welkom geweest. Toch ik het een verhaal dat in me hoofd blijft hangen en als dat gebeurd heb ik een goed boek gelezen. Het houd me aan het denken en lauren kate beschrijft hier wel een maatschappelijk problemen. Rijk/armen en hoe sommige mensen alles opgeven voor een naam. | 1pos
|
Dit is toch wel één van de beste boeken die ik ooit heb gelezen, het pakt je meteen vanaf het begin. Ik had het boek in no-time uit, een aanrader. | 1pos
|
Een geweldig boek. Het is de laatste van alle boeken die ik van Dennis Lehane gelezen heb, maar het was wel één van de beste. Dit is een echte aanrader die je in één ruk wilt uitlezen. | 1pos
|
Dit is het eerste deel van de Full Moon serie. Waarvan nu 4 delen uit zijn en er sowieso nog twee gaan komen! Dit eerste deel leest in ieder geval erg lekker weg. Je leest de ene keer vanuit Camille’s oogpunt en dan vanuit Jonathan’s oogpunt. Dat maakt het lezen erg prettig gezien er redelijk veel in gebeurd. Door het wisselen van de oogpunten is de draad gemakkelijker bij te houden. Het is een ideaal boek om zo tussendoor te lezen. Niet te dik, makkelijke schrijfstijl waarin je alle momenten heerlijk tot in de puntjes meebeleefd. Het einde is misschien een beetje erg afgekapt maar dat komt waarschijnlijk gewoon om je nieuwsgieriger te maken voor het volgende deel! Op naar deel twee dus! | 1pos
|
Gerhard Fliess is een onderzoeker zonder enige betekenis op de universiteit in Berlijn. Als hij de kans krijgt zich met zijn twintigjaar jongere vrouw Jule als vogelbeschermer in het Duitse dorpje Unterleuten te vestigen, grijpt hij deze met beide handen aan. Ook Linda en haar man Frederik verhuizen van Berlijn naar het dorpje. Linda’s grote droom is een manege te openen.
Voor beide stellen blijkt het dorp in voormalig Oost-Duitsland veel minder idyllisch dan zij verwachtten. Na Die Wende leeft er onderhuidse wrevel, ongenoegen dat voort ettert, met alle gevolgen van dien. Ook de nieuwkomers laten zich niet onbetuigd. Zo dwarsboomt Gerhard Linda’s plannen vanwege enkele honderden (zeldzame) kemphanen die in het gebied rond Unterleuten leven. Gerhards, Jule en hun baby worden bijna uitgerookt door hun buurman, een ouderwetse scharrelaar.
Een projectontwikkelaar steekt de lont in het kruitvat als hij plannen ontvouwt voor een groot windmolenpark bij Unterleuten. Daarvoor is een stuk grond van tien aaneengesloten hectare vereist. De twee grootgrondbezitters in Unterleuten bezitten ieder echter maar negen hectare en doen er alles aan die laatste ontbrekende hectare in hun bezit te krijgen. Linda kan hen daarbij helpen. Van dat feit maakt ze handig gebruik om haar plannen te verwezenlijken. Ondertussen is Jule de wanhoop nabij. Het liefst zou zij zo snel mogelijk naar het stadse leven terugkeren. En ook Frederik blijft steeds vaker voor meerdere dagen weg en duikt onder in de game-industrie van Berlijn.
Juli Zeh (Bonn, 1974) is een van de interessantste Duitse schrijvers van dit moment. De oorspronkelijke uitgave is getiteld Unter Leuten, wat een bijzondere betekenis geeft aan dit meesterwerk. So lesen Sie dieses Buch bitte auf Deutsch. | 1pos
|
De obsessie, geschreven door Sandra Brown is een boek dat je niet alleen wil hebben gelezen, maar ook wil bezitten! Elke pagina heeft mijn interesse keer op keer kunnen doen opwekken. Ik zou het geen 'aangenaam' boek willen noemen, maar veeleer zoals ze het bij ons in de volksmond zo bevredigend kunnen doen klinken: zaaaalig! Ik zou het aan elke romantische ziel met dat beetje thriller-gevoel willen aanraden. | 1pos
|
In het prentenboek “in een kelder staat een huis” volgen we Kaat de muis. Kaat woont in de kelder van een huis, eerst met haar familie, maar nu alleen. Toen Poes Loes de kleder in sloop, riep iedereen piep en verdwenen. Dus nu is Kaat alleen, zou ze nu eenzaam zijn en zich rot vervelen? Kaat fantaseert er graag op los, over iets dat er niet is, maar wel zou kunnen zijn. Ze doet gewoon alsof..
Het eerste dat opvalt aan “in de kelder staat een huis” is dat het verhaal op rijm geschreven is. Daardoor loopt het verhaal lekker vlot. De zinnen liggen fijn in de mond en lezen gemakkelijk weg. Kaat is een hele vindingrijke muis. Ze laat graag haar fantasie de vrije loop en daardoor verveelt ze zich eigenlijk nooit. Ze vindt allemaal spulletjes en knutselt en bouwt daarvan graag van alles. Zo maakt ze onder andere een paard van een fles en een paleis van blikjes. Doordat auteur Mark Haayema in de tekst ook vragen stelt aan de lezers/luisteraars kunnen kinderen interactief meedoen, dat prikkelt dan natuurlijk ook meteen de fantasie. Echt een ontzettende leuke toevoeging dus.
De vrolijke en kleurrijke illustraties van Job van Gelder versterken de tekst enorm. Zo kunnen kinderen zich een voorstelling maken en zich beter inleven. Daarnaast prikkelen de illustraties ook weer extra de fantasie van de kinderen. In dit boekje laten ze zien dat je je dus eigenlijk nooit hoeft te vervelen, het geeft echt een soort van inspiratie en ideeën om dingen te gaan ondernemen.
Eigenlijk is “in de kelder staat een huis” een erg origineel boekje. Zo wil Kaat trouwen met een prinses in plaats van een prins, want ook gewoon weleens verfrissend is. Diversiteit in prentenboek komt eigenlijk bijna nooit voor, ook al is het maar heel subtiel verwerkt in dit boekje, toch is het erg tof om te lezen. Ook is het aan de lezers/luisteraars zelf hoe ze het verhaaltje af willen laten lopen, dit is erg uniek en leuk bedacht. Dit boekje is absoluut een aanrader! Geschikt voor kinderen vanaf 2 jaar. | 1pos
|
Na het lezen van 'Goede mannen' weet ik één ding héél zeker: ik wil nooit - maar dan ook écht nóóit - een hoofdpersoon in een boek van Grunberg worden. Die man helpt namelijk alles graag zo snel mogelijk naar de kloten. Dit doet hij echter wel in typische Grunberg-stijl: briljant, onnavolgbaar, aandoenlijk én met humor. Droogkomische Grunberg-humor, dat dan weer wel.
De hoofdpersoon heet Geniek Janowski, maar die naam mag je direct weer vergeten, want hij wordt door iedereen 'de Pool' genoemd. Hij heeft weinig ambities: hij wil gewoon een goede man zijn. Maar het valt niet mee om een goede vader, een goede man, een goede vriend en een goede brandweerman te zijn, zo blijkt. En tot overmaat van ramp wordt het gezin van de Pool ook nog eens getroffen door het noodlot.
Met weinig ups en vooral heel veel downs maakt de Pool er het beste van, maar hij kan het verleden niet achter zich laten. En dat heeft verstrekkende gevolgen. Ook daarna maakt hij er het beste van en uiteindelijk lijkt het leven van de Pool toch nog een positieve wending te nemen. Je voelt echter als lezer haarscherp aan dat dit niet goed gaat aflopen, alsof Grunberg het zijn hoofdpersoon niet gunt om een beetje mazzel te hebben. En als het dan uiteindelijk misgaat, gebeurt dat toch nog op een manier die je totaal niet zag aankomen.
Als je niet tegen aandoenlijke en inktzwarte verhalen kunt, is dit boek niks voor jou. Maar als je tegen een stootje kunt, kun je niet om dit boek heen, simpelweg vanwege de genialiteit van Grunberg die in dit boek weer optimaal uit de verf komt. | 1pos
|
1940. Otto en Anna Quangel zijn gewone mensen uit Berlijn, die zo goed ze kunnen hun leven leiden in een land in oorlog. Otto werkt in een meubelfabriek, Anna bij de Vrouwenbond. Als ze bericht krijgen dat hun zoon gesneuveld is, barst er iets. Wat is dat met die zinloze oorlog? Waarom zien de mensen niet dat hen vanalles wordt wijsgemaakt ?
Otto besluit tot een daad van verzet. Samen met Anna schrijft hij kaarten met politieke leuzen, tegen Hitler en het regime, in de hoop iets teweeg te brengen. Maar de mensen zijn bang, en leveren de kaarten meteen in. De klopjacht begint.
Hans Fallada brengt het verhaal van de lijdensweg van gewone mensen in oorlogsgebied. Niet alleen de Quangels, maar ook de postbode en haar nietsnut van een man, de oude bange Jodin op de bovenste verdieping, de SS-ers op het tweede, ...
Hij laat ons meekijken, als waarnemer. Veel blijft onuitgesproken, en door de afstandelijkheid blijft het verhaal verteerbaar, ondanks het zware thema. Wat niet wegneemt dat het raakt. Fallada slaagt erin de oorlog een gezicht, vele gezichten te geven, inclusief dat van de commissaris van de Gestapo die zwaar onder druk gezet wordt om deze verrader te vinden.
Zeer mooi boek, een aanrader. | 1pos
|
In negenenvijftig monologen verteld door vijftien verschillende personen is het verhaal te destilleren dat William Faulkner wil overbrengen. Niet dat dit een eenvoudig, chronologisch opgebouwd boek is, integendeel, wel een heel intense beleving. Het nawoord van Maarten ‘t Hart geeft nog een extra dimensie aan deze vijfde roman van Faulkner.
Het verhaal op zich is eenvoudig samen te vatten in een paar regels. Een vrouw ligt op haar ziekbed, ze heeft nog maar kort te leven en haar wens is begraven te worden op haar geboortegrond, haar lijk moet ‘zo snel als ezels kunnen lopen’ naar Jefferson, Mississippi gebracht worden.
Met een flinke dosis verbeelding krijgen de personages gestalte door hun ‘stream of consciousness’, die veelal over hun mening van naasten gaat. Zo ontstaat er een lappendeken van informatie over het gedrag, de karakters, de verhoudingen onderling, het wonen en werken op het platteland en vanzelfsprekend duikt er ook wel eens een bekentenis op. Zo’n biecht is alleen voor de lezer bestemd en geeft kleur aan het, toch wel wat donker getint, verhaal.
Donker omdat het over het einde van het leven gaat, maar donker is ook de liefdeloosheid, het egoïsme, de angsten waarmee de personages worstelen.
De spil van het verhaal is Addie, de vrouw van Anse, die in haar bed toeziet hoe een van haar vier zoons, Cash, haar doodskist in elkaar timmert. Het geluid van het zagen van het hout geeft ritme en houvast aan het verhaal
‘Hij knielt en kijkt met één oog dichtgeknepen lang de randen , dan laat hij ze zakken en pakt de dissel op. Een goede timmerman. Addie Bundren zou zich geen betere kunnen wensen, geen betere kist om in te liggen. Er zal iets zekers en geruststellend voor haar vanuit gaan. Ik loop door naar het huis, vergezeld van het
Tsjak. Tsjak. Tsjak.
van de dissel.’(blz 80)
De kinderen hebben allemaal hun plaats in het gezin, de één geeft meer om hun zieke moeder dan de ander. In één van de monologen is Addie, die dan al gestorven is, zelf aan het woord. Hierin worden een aantal zaken opgehelderd, waardoor de vertelling en de personages ineens in een totaal ander daglicht komen te staan. Die verschuiving van het perspectief bij het wisselen van de personages speelt elke keer wel een rol, maar bij deze ene monoloog was het als een donderslag bij heldere hemel.
Doordat er over dezelfde situaties door verschillende figuren gesproken wordt, krijg je als lezer al snel meer of minder vertrouwen in bepaalde familieleden. Proberen je te identificeren met een van de personages is niet altijd eenvoudig. Met de enige dochter, Dewey Dell, in elk geval niet op de eerste plaats. Zij is vooral erg met zichzelf bezig, een pubermeisje met een obsessie voor seks.
De tocht naar de Addie’s geboortegrond wordt er eentje met hindernissen met als belangrijkste obstakel het wassende water van de rivier en daarmee de onmogelijkheid op de normale manier over te steken. De brug kan niet meer gebruikt worden. De rivier als overweldigende stroom water past wonderwel bij de ‘stream of consciousness’ van de vertellers. Beiden zijn oncontroleerbaar, ze gaan hun eigen weg.
Met hangen en wurgen wordt de kist toch de rivier overgebracht. De manier waarop het tafereel wordt beschreven doet apocalyptisch aan, maar tegelijk ook tragikomisch omdat behalve aan het menselijk en dierlijk leed ook aandacht geschonken wordt aan het zoekgeraakte gereedschap. Cash had zijn hele gereedschapskist mee om nog een klusje te kunnen uitvoeren, zo wordt de begrafenistocht naar Jefferson gebruikt om de kas te spekken. Maar alles loopt anders, de timmerman raakt ernstig gewond bij de dramatische gebeurtenis. Lees welke creatieve ‘medische’ behandelmethode wordt toegepast.
Voor de liefhebber is er voldoende te ontdekken in dit boek, op de achterflap wordt vermeld dat de titel van het boek ontleend is aan de Odyssee,
‘waar de geest van Agamemmon tegen Odysseus zegt: ‘Zij gunde zich zelfs geen tijd mij de ogen te sluiten en de mond terwijl ik al heenging...’’
Deze bijzondere klassieker heb ik met veel plezier gelezen, ik vond hem iets toegankelijker dan Absalom, Absalom! (1936), kon me met Darl en Cash wel een beetje identificeren en vond de mix van de zeer donkere, tragische gebeurtenissen met de soms absurde monologen (Anse ziet kans valse tanden te kopen nu zijn vrouw dood is!) goed gedoseerd.
De kortste monoloog die bovenaan vermeld staat is een knap staaltje fantasie. Lees wat er allemaal geschreven wordt over die kist en let daarbij vooral op de hoofdrol die weggelegd is voor Addie. | 1pos
|
Een alleenstaande moeder laat de hand van haar zoontje, Jacob los en die rent gelijk de straat over. Hij wordt aangereden en overlijdt ter plaatse, de dader gaat er vandoor.
Jenna vlucht naar een afgelegen plek aan de kust van Wales, maar ze neemt alles mee. Haar angst en rouw overheerst en zal ze verder kunnen gaan?
Ondertussen zijn inspecteur Ray en zijn rechercheur in opleiding Kate het onderzoek opgestart en net als ze denken dat ze niks meer zullen vinden, komt er een aanknopingspunt.
Het boek bestaat uit verschillende verhaallijnen in verschillende tijden. Toch is dit absoluut niet storend en wil je verder lezen om te weten waar dit alles nu om draait.
Wat speelt zich af bij Jenna, wie is de moeder van het overleden jongetje Jacob?
Zoals aangegeven komt er een verrassend plot en ondanks dat zag ik deze niet aankomen, hoewel ik wel bepaalde vermoedens had.
De personages zijn goed uitgewerkt en je krijgt gevoelens bij hen.
Dit is zeker te weten een aanrader om te lezen! | 1pos
|
Ik vind het echt een heerlijk boek om te lezen. Het is een liefdesverhaal zoals er op de cover staat maar het gaat ook over vriendschap, ouder-kindrelaties, eenzaamheid,... Door haar ziekte en andere gebeurtenissen in haar verleden, staat Jubilee Jenkins een beetje anders in het leven. Ze komt een beetje vreemd over. Maar als andere mensen daar door heen kunnen kijken, ontstaan er mooie relaties tussen hen. Het is geen typische emtionele roman, maar er komen grapjes in voor en ik moest geen traantjes laten. Hetis gewoon een leuk feelgoodboek.
Ik werd snel meegezogen in het verhaal en hoewel de personages redelijk ver af staan van mijn eigen leven, kon ik mij heel goed inleven. Enkel het einde kon beter. Maar dit is dan ook mijn enige opmerking. | 1pos
|
Max en Daniel zijn een ééneiige tweeling. Max verblijft in een rustoord en nodigd Daniel voor een paar dagen uit. Wanneer Max verdwijnt blijft er niks anders over voor Daniel om zijn plaats in te nemen binnen het rustoord. Daniel komt er echter steeds meer achter dat het rustoord een heel andere instelling is dan hij aanvankelijk dacht. Daniel raakt steeds verder verstrikt in de geheimen en praktijken van dit rustoord. Dit is een thriller met een hoge onderliggende spanningsboog. | 1pos
|
De vijfjarige Clara Foyles stapt de schoolpoort uit. Ze wordt gepest om haar misvormde handen. Ze zien eruit als kreeftenscharen, omdat ze bij allebei drie vingers mist.
Net daarom heeft ‘De bottenverzamelaar,’ die vooral geïnteresseerd is in afwijkende botten, haar al een hele poos in het oog. Hij ziet zijn kans schoon en ontvoert haar op klaarlichte dag.
Rechercheur Etta Fritzroy wordt op het onderzoek geplaatst terwijl ze zelf nog een persoonlijk trauma verwerkt. Ze blijft ook bezig met een onopgeloste ontvoeringszaak van een jaar geleden waarbij Grace, een kind nooit werd teruggevonden. Zij is de eerste die denkt aan een link tussen beide ontvoeringen. We leren ook de familie Frith kennen; Erdman, Lilith en hun zoon van zes Jackey.
Jackey lijdt aan het Stone Man Syndrome, een zeldzame ziekte waarbij als het ware een tweede skelet gevormd wordt. Hij zit hierdoor vast in zijn eigen botten en kampt met grote bewegingsmoeilijkheden. Jackey kunnen ontvoeren lijkt voor de bottenverzamelaar het summum voor zij eigen bottenmuseum. Uiteindelijk lukt dit hem waardoor vader Erdham en rechercheur Etta Fitzroy bijna 24 op 24 uur naar hem op zoek zijn, de tijd dringt. Elk op zijn eigen manier verzamelen ze informatie en komen zo achter het beroep, en tenslotte het adres van de bottenverzamelaar. Uiteindelijk zijn er nu drie vermiste kinderen waarover de politie nog volledig in het duister tast over een mogelijke link of motief van de ontvoerder.
Gaandeweg doorheen al deze zaken komen we meer en meer te weten over die totaal geschifte figuur, ‘De bottenverzamelaar.’ In zijn dagelijks werk is hij bijna onzichtbaar, thuis verzorgt hij zijn zieke vrouw en de rest van zijn tijd steekt hij in ‘zijn hobby.’
Het is vooral eerder een griezelig en eng boek dan spannend. De hoofdstukken zijn kort, tot superkort, onderverdeeld in dagen en dan nog eens met tijdsaanduidingen. Dit alles wordt verteld vanuit verschillende personages en hun perspectief. Het einde is heftig met nog veel niet beantwoorde vragen dus komt er zeker nog een vervolg.
http://www.boekensite.gent/node/2784
Lut Delanghe | 1pos
|
Ook Robert Ellis voert een speurder op die zelf het nodige heeft meegemaakt: moeder weggelopen, vader doodgebloed, broer doodgeschoten, enz. Ik krijg wel eens heimwee naar commissaris Maigret, wiens grootste privézorg het was of hij het pakje brood, dat zijn vrouw had klaargelegd niet vergeten had.
164 Bladzijden kun je je mooi met detective Gamble identificeren, gewoon chronologisch, zonder hinderlijke tijdsprogen. Dan gaat het verhaal ook het verhaal volgen van de verknipte gek en dat vind ik erg jammer.
Ergens op driekwart van het boek heeft de politie hem in de peiling. Hij zit in een restaurant. Er is een overstelpende hoeveelheid bewijslast, maar men wacht nog even met de arrestatie. Dat leidt uiteraard tot nog een serie slachtoffers. Later zal een politieman tegen een collega zeggen: "We hadden hem meteen moeten arresteren" en dat is natuurlijk een 5-sterren-opmerking. Aan het eind volgt nog een heel verrassende ontknoping. Al met al een prachtige, spannende thriller die naar meer van Ellis doet verlangen. | 1pos
|
Ontroerend mooi, eerlijk boek. Na jaren geleden het boek van haar moeder gelezen te hebben was ik erg benieuwd naar het verhaal van de dochter. Het is een mooi beschreven, liefdevol boek en een echte aanrader als je het boek van haar moeder hebt gelezen. | 1pos
|
Franck Thilliez is werkzaam in de informatietechnologie. Hij woont met zijn gezin in Noord Frankrijk. Het Gruwelhuis was zijn Franse en zijn internationale doorbraak. Het boek werd genomineerd voor belangrijke thrillerprijzen: de Grand Prix RTL-Lire; de Prix des Lectrices ELLE 2006. Door de SNCF (Franse Spoorwegen) is Thilliez onderscheiden met de Prix du Polar 2006.
De kleur van het duister is een promotieboek dat je voor een zeer zacht prijsje van 2,50 euro een avondje puur leesplezier zal bezorgen.
Wanneer Vick uit zijn verdoving ontwaakt heeft hij niet het minste vermoeden wat er hem is overkomen. De totale duisternis rondom hem brengt hem in verwarring. De temperatuur van de ruimte waarin hij zich bevindt schommelt in de buurt van het vriespunt en zijn lichaam vertoont reeds bevriezingsverschijnselen. Rondom zijn voet zit een zware ketting die hem beperkt in zijn bewegingsruimte en
hij is niet alleen. Een smalle lichtbundel uit een zaklamp schijnt op een man wiens hoofd gehuld is in een afschuwelijk metalen masker. Ze kennen elkaar niet. Ze zitten gevangen op de bodem van een gletsjerkloof diep onder de grond met amper een handvol voedsel om te overleven en met een bizarre brief die speciaal voor hen beiden is achtergelaten met een persoonlijke boodschap. Uit de cryptische omschrijving kunnen ze afleiden dat ze enkel kunnen ontsnappen wanneer ze afrekenen met de fouten die ze in het verleden hebben gemaakt. Beiden hebben niet het minste vermoeden wat hiermee bedoeld wordt. Honger en dorst worden voor de mannen een mentale beproeving en het waarom blijft onbeantwoord of is er toch een connectie tussen hen beiden?
Tot wat is een mens in staat? Sluit een mens op zonder voedsel en zonder water en na enkele dagen begint hij zich te gedragen als een beest. Met deze thematiek schets Thilliez een setting voor zijn promotieboekje De kleur van het duister. Het verhaal schittert in zijn eenvoud maar heeft een enorm psychologisch draagvlak en gaat tot in het diepste van het menselijke brein. Thilliez beschrijft de overlevingsdrang van de mens op een dusdanige bizarre en soms ietwat lugubere wijze die mij althans veel doen denken aan de Amerikaanse master of horror Stephen King, ook de verhaallijn kan met King wedijveren. Eens temeer bewijst Thilliez met zijn relaas dat wraak een oeroude menselijke reactie vormt op het hem aangedane onrecht. Terecht of onterecht, het is aan jouw om dit te ontdekken.
Leuk detail: Boekje kost 2,50 Euro maar achteraan zit een bon van 2,50 Euro voor de nieuwe volwaardige thriller van Thilliez; Het einde van Pi. | 1pos
|
Een spannend boek, het verhaal laat je meeslepen en denken dat je je bekend bent wie de dader is, niets is minder waar.
Had het totaal bij het verkeerde eind tot de ontknoping en dat is knap. Zeker de moeite waard, hoewel ik hem soms wel te langdradig vond, maar dat is te overzien. Ga je geen spijt van krijgen! | 1pos
|
Telly Ray en Sharlah groeien op in een volkomen ontheemd gezin. Wanneer hun vader –in dronken toestand- zijn vrouw neersteekt en vervolgens zijn kinderen achterna gaat met een mes ziet de negenjarige Telly Ray zich genoodzaakt zijn ouders te vermoorden met een honkbalknuppel.
“Hij is zwaarbewapend en moet met uiterste voorzichtigheid worden benaderd. Alle naburige steden en dorpen moeten op de hoogte gebracht worden, alsmede de State Police, de boswachterij, campings, et cetera. De naam van de voortvluchtige is Telly Ray Nash.”
Acht jaar later is Sharlah geadopteerd door FBI-profilers Pierce Quincy en Rainie Conner. De profilers worden geconfronteerd met een schietpartij in het plaatselijke tankstation, de dader is op de vlucht geslagen. Alles wijst erop dat de broer van Sharlah de dader is.
Gardner geeft met ‘Achter je’ opnieuw blijk over een geweldig vertellend vermogen te beschikken. Het ingenieuze verhaal, de vele plotwendingen en de spanningsopbouw, zijn allemaal van hoog niveau. Kundig en kunstig schetst de auteur enerzijds de brute moorden en anderzijds de kwetsbare liefde. De liefde tussen broer en zus en de liefde van de pleegouders voor hun pleegdochter.
“Quincy had met zijn dochter te doen. Vanwege de moed die de verlegen tiener moest opbrengen om de blikken van al deze volwassenen te doorstaan. Vanwege haar loyaliteit aan haar broer.”
Waar Gardner zich overigens ook in onderscheid zijn haar uiterst natuurlijke dialogen en karakteristieken. Deze auteur gaat eerst zelf ‘op pad’ met haar personages en pas tot ze hen door en door kent, presenteert ze hen aan haar lezers. Althans, zo lijkt het.
Kortom, Gardner heeft opnieuw een grootse prestatie geleverd met ‘Achter je’.
Over de auteur
Lisa Gardner, pseudoniem van Lisa Baumgartner (1971), is een Amerikaanse auteur, geboren en opgegroeid in Hillsboro, Oregon, waar ze afstudeerde aan de Glencoe High School. Als Lisa Gardner debuteerde ze in 1998 met de thriller ‘Bloedbruiloft’, het eerste deel van een reeks rond FBI-profiler Pierce Quincy. Ze werkte ruim twee jaar aan deze thriller en deed grondig onderzoek bij verschillende beveiligingsbureaus.
Onder de naam Alicia Scott debuteerde ze als schrijfster echter al in 1992, toen ze voor Silhouette Intimate Moments haar eerste roman schreef (‘Walking after Midnight’); in die serie volgden nog twaalf romans.
Uitvoering
Uitgever: Cargo
ISBN: 9789403106908, 9789403111605
Paperback, 448 pagina’s
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.
http://ht-c-communicatie.nl/ | 1pos
|