Book,Page,LineNumber,Text
20,0029,001,คือ  พิปลาสในของที่ไม่เที่ยงว่าเที่ยง ๑  พิปลาสในของที่เป็นทุกข์ว่า 
20,0029,002,เป็นสุข  ๑  พิปลาสในของที่ไม่ใช่ตนว่าเป็นตน ๑  พิปลาสในของที่ 
20,0029,003,ไม่งามว่างาม ๑.
20,0029,004,สังขารทั้งหลายทั้งปวง  ทั้งส่วนที่มีวิญญาณเครื่องประกอบด้วย
20,0029,005,ความรู้สึก  ซึ่งเรียกว่าอุปาทินนกสังขาร  กล่าวโดยสมมติโวหาร
20,0029,006,ได้แก่สัตว์ยังเป็นอยู่ก็ดี  ทั้งส่วนที่หาวิญญาณครองมิได้ไม่ประกอบด้วย
20,0029,007,ความรู้สึก  ซึ่งเรียกว่าอนุปาทินนกสังขาร  ได้แก่ของไม่เที่ยง  เพราะ
20,0029,008,มีความเกิดขึ้นในเบื้องต้น  มีความแปรปรวนในท่ามกลาง  และมีความ
20,0029,009,แตกสลายในที่สุด  แท้จริงสังขารทั้งหลายทั้งปวงนั้นอาศัยเหตุอย่าง
20,0029,010,หนึ่ง ๆ แล้วย่อมเกิดขึ้น  เมื่อเหตุยังเป็นไป  ก็ยังตั้งอยู่  เมื่อเหตุ
20,0029,011,ไม่เป็นไป  ก็ย่อมไม่ตั้งอยู่ได้  สมด้วยเทศนานัยที่สมเด็จพระบรมศาสดา-
20,0029,012,จารย์ประทานไว้ว่า
20,0029,013,<B>ยถาปิ  อฺตรํ  พีชํ              เขตฺเต  วุตฺตํ  วิรูหติ
20,0029,014,ป€วีรสญฺจ  อาคมฺม                สิเนหญฺจ  ตทฺภยํ</B>
20,0029,015,เปรียบเหมือนพืชอย่างใดอย่างหนึ่ง  ซึ่งบุคคลหว่านในไร่นา
20,0029,016,ได้อาศัยรสแผ่นดินกับยางในพืชนั้น  รวมกันเป็น ๒ ประการ  ย่อมงอก
20,0029,017,ขึ้นตั้งลำต้น  แตกกิ่งก้าน  ออกใบ  เผล็ดดอกออกผลฉันใด
20,0029,018,<B>เอวํ  ขนฺธา  จ  ธาตุโย               ฉ  จ  อายตนา  อิเม
20,0029,019,เหตุํ  ปฏิจฺจ  สมฺภูตา                 เหตุภงฺคา  นิรุชฺฌเร</B>
20,0029,020,ขันธ์  ธาตุ  อายตนะ  ๖  ก็ฉันนั้น  อาศัยเหตุเกิดขึ้นพร้อมแล้ว  เพราะ