Book,Page,LineNumber,Text
15,0017,001,๔๒. ทุนฺนิคฺคหสฺส ลหุโน ยตฺถ กามนิปาติโน
15,0017,002,จิตฺตสฺส ทมโถ สาธุ จิตฺตํ ทนฺตํ สุขาวหํ.
15,0017,003,การฝึกจิตที่ข่มยาก ที่เบา มักตกไปในอารมณ์ที่น่าใคร่ เป็น
15,0017,004,"ความดี, ( เพราะว่า ) จิตที่ฝึกแล้ว นำสุขมาให้."
15,0017,005,( พุทฺธ ) ขุ. ธ. ๒๕/๑๙.
15,0017,006,๔๘. ปทุฏฺจิตฺตสฺส น ผาติ โหติ
15,0017,007,น จาปิ นํ เทวตา ปูชยนฺติ
15,0017,008,โย ภาตรํ เปตฺติกํ สาปเตยฺยํ
15,0017,009,อวฺจยี ทุกฺกฏกมฺมการี.
15,0017,010,ผู้ใดทำกรรมชั่ว ล่อลวงเอาทรัพย์สมบัติพี่น้องพ่อแม่ ผู้นั้นมีจิต
15,0017,011,ชั่วร้าย ย่อมไม่มีความเจริญ แม้เทวดาก็ไม่บูชาเขา.
15,0017,012,( นทีเทวตา ) ขุ. ชา. ติก. ๒๗/๑๒๐.
15,0017,013,๔๙. ภิกฺขุ สิยา ฌายิ วิมุตฺตจิตฺโต
15,0017,014,อากงฺเข เว หทยสฺสานุปตฺตึ
15,0017,015,โลกสฺส ตฺวา อุทยพฺพยฺจ
15,0017,016,สุเจตโส อนิสฺสิโต ตทานิสํโส.
15,0017,017,ภิกษุเพ่งพินิจ มีจิตหลุดพ้น รู้ความเกิดและความเสื่อมแห่ง
15,0017,018,โลกแล้ว มีใจดี ไม่ถูกกิเลสอาศัย มีธรรมนั้นเป็นอานิสงส์ พึงหวัง
15,0017,019,ความบริสุทธิ์แห่งใจได้.
15,0017,020,( เทวปุตฺต ) สํ. ส. ๑๔/๗๓.