| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 49,0027,001,ตัวอย่างที่ ๔ | |
| 49,0027,002,<B>๑. กาโล ฆสติ ภูตานิ สพฺพาเนว สหตฺตนา</B> | |
| 49,0027,003,กาลย่อมกินสรรพสัตว์กับทั้งตัวมันเอง ฯ | |
| 49,0027,004,<B> ๒. วิริเยน ทุกฺขมจฺเจติ</B> | |
| 49,0027,005,คนล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร ฯ<SUP>๑</SUP> | |
| 49,0027,006,<B>๓. วิสุทฺธิ สพฺพเกฺลเสหิ โหติ ทุกฺเขหิ นิพฺพุติ</B> | |
| 49,0027,007,ความหมดจดจากกิเลสทั้งปวงเป็นความดับจากทุกข์ทั้งปวง<SUP>๑</SUP> ฯ | |
| 49,0027,008,วาระนี้ จักให้พรรณนาความแห่งกระทู้สุภาษิต ซึ่งลิขิตไว้ ณ เบื้อง | |
| 49,0027,009,ต้นนั้น เป็นอนุสนธิกถากล่าวประพันธ์กันไปโดยลำดับ ฯ | |
| 49,0027,010,อธิบายว่า ความเป็นอยู่ของมนุษยชน ย่อมต้องอาศัยสิ่งอัน | |
| 49,0027,011,เป็นปัจจัยทั้งภายในและภายนอก เป็นอุปกรณ์วัตถุสนับสนุนความเป็น | |
| 49,0027,012,อยู่นั้นให้ดำรงคงชีพอยู่ได้ เหตุด้วยความจำเป็นแห่งชีวิตบังคับที่จะต้อง | |
| 49,0027,013,แสวงหาปัจจัยเครื่องอาศัยอันสมควรแก่อัตภาพร่างกาย อาทิว่า อาหาร | |
| 49,0027,014,เครื่องนุ่งห่ม ทั้งวัตถุเครื่องบริโภค และวัตถุเครื่องอุปโภค สำหรับ | |
| 49,0027,015,จะได้มาปรนปรือชีวิตของตนให้ดำรงอยู่ในโลก และเพื่อให้ได้รับความ | |
| 49,0027,016,ผาสุก ความเจริญแห่งอัตภาพของมนุษย์ ทวีขึ้นเพียงใด ความต้อง | |
| 49,0027,017,การแห่งปัจจัยวัตถุก็ย่อมมีมากขึ้นเป็นเงาตามตัวเพียงนั้น ชีวิต อัตภาพ | |
| 49,0027,018,สุข ทุกข์ ก็มีการรับและการต่อต้านอารมณ์มากขึ้น ความเสื่อมและ | |
| 49,0027,019,ความเจริญแห่งวัยก็ย่อมเป็นไปตามกาลเทศะ ผู้หวังผลคือความผาสุก | |