|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
23,0016,001,ชีวะ และปฏิบัติหัดกายวาจาใจตามธรรมสัมมาปฏิบัติทุกประการ. ผู้มี
|
|
23,0016,002,ปัญญาควรถือพุทธภาษิตนี้ไว้เป็นเครื่องเตือนจิตให้ประพฤติตาม ก็จะ
|
|
23,0016,003,ถึงความสวัสดิมงคล.
|
|
23,0016,004,๒๙. กาลานุรูปํ ว ธุรํ นิยุญฺเช. [ ๕๘ ]
|
|
23,0016,005,พึงประกอบธุระให้เหมาะแก่กาลเทียว.
|
|
23,0016,006,( ของสมเด็จพระมหาสมณเจ้า ว. ว. )
|
|
23,0016,007,นี้สอนให้รู้จักธุระให้รู้จักกาล คือธุระอย่างนี้ ต้องประกอบใน
|
|
23,0016,008,กาลนี้ กาลนี้ต้องประกอบธุระอย่างนี้. ชาวนาถึงคราวทำนาก็ต้องทำนา
|
|
23,0016,009,ผิดกาลไปก็ทำไม่ได้ พ่อค้าถึงเวลาควรขายของอย่างนี้ก็ต้องขายของ
|
|
23,0016,010,อย่างนี้ ขายของอย่างอื่นก็ขายไม่ได้ ทำขึ้นก็เสียเปล่า ถ้าเก็บไว้จน
|
|
23,0016,011,ถึงเวลาไม่ได้ ข้าราชการถึงสมัยควรทำกิจใด ก็ต้องทำกิจนั้น มัวไป
|
|
23,0016,012,ทำกิจอื่นเสียซึ่งยังไม่ควรทำก็เสียราชการ.
|
|
23,0016,013,ผู้ปฏิบัติธรรม ย่อมมีกิจคือเรียนและปฏิบัติธรรม ย่อมมีเวลาพัก
|
|
23,0016,014,เวลาเรียน เวลาปฏิบัติ ต้องทำกิจให้ถูกเวลา จึงจะสำเร็จกิจที่มุ่งหมาย
|
|
23,0016,015,ถึงเวลาพักไม่พักมีแต่เรียนและปฏิบัติขนาบไป ก็ไม่เหมาะแก่กาล
|
|
23,0016,016,เพราะถึงคราวพักก็ไม่พักบ้าง ร่างกายทนไม่ไหว หรือแต่พักขนาบไป
|
|
23,0016,017,ไม่เรียนไม่ปฏิบัติ ก็ไม่เหมาะแก่กาล เพราะถึงเวลาควรเรียนควร
|
|
23,0016,018,ปฏิบัติ ก็ไม่ทำอย่างนั้น ร่างกายเป็นไปโดยหาประโยชน์มิได้ มีแต่จะ
|
|
23,0016,019,เขลาถ่ายเดียว.
|
|
23,0016,020,ผู้มีปัญญา มีธุระตามหน้าที่อย่างใด พึงรู้ทำธุระในหน้าที่อย่างนั้น
|
|
|
