dhamma-scholar-book / 20 /200046.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
Book,Page,LineNumber,Text
20,0046,001,เป็นแต่สภาวธรรมอย่างหนึ่ง ๆ ควบคุมเข้า เป็นไปตามธรรมดาไม่ใช่
20,0046,002,ของใคร.
20,0046,003,เมื่อสังขารเป็นอยู่อย่างนี้ บุคคลผู้ไม่ได้สดับธรรมของสัตบุรุษ
20,0046,004,ย่อมหลงถือเป็นตัวเป็นตน เป็นเราเป็นเขา ยิ่งกว่าธรรมดาให้เป็น
20,0046,005,ดังนี้ ได้ชื่อว่าพิปลาสในของที่ไม่ใช่ตนว่าเป็นตน แท้จริง ธรรมดา
20,0046,006,แสร้งสรรให้สัตว์ทั้งหลายถือกันและกันว่า เป็นมารดาบิดา เป็นบุตร
20,0046,007,ธิดา เป็นสามีภริยาและอื่น ๆ ก็เพื่อประโยชน์จะได้เกื้อกูลแก่กันและกัน
20,0046,008,เช่นมารดามีบุตรหรือธิดาแล้ว จะได้เลี้ยงให้ทรงชีวิตอยู่ ไม่ได้แสร้ง-
20,0046,009,สรรให้ถือเป็นเราเป็นเขา ด้วยทิฏฐิมานะอันแรงกล้า แส่หาทุกข์ภัย
20,0046,010,ให้แก่กัน ความสำคัญเห็นพิปลาส เป็นเหตุถือเราถือเขาอันแรงกล้า
20,0046,011,นำความพินาศมาแก่ตัวและผู้อื่น ข้อนี้ พึงสาธกด้วยเรื่องพระนาง
20,0046,012,มาคัณฑิยา พระราชเทวีของพระเจ้าอุเทนในกรุงโกสัมพี ในอรรถ-
20,0046,013,กถาแห่งพระธรรมบทตอนอัปปมาทวรรค มีความสังเขปว่า พระนาง
20,0046,014,มาคัณฑิยานั้น เป็นธิดาของพราหมณ์มาคัณฑิยโคตร มีรูปงามยิ่งนัก
20,0046,015,ก่อนแต่ได้เป็นพระราชเทวีของพระเจ้าอุเทน มีสกุลที่เสมอกันมาสู่ขอ
20,0046,016,เป็นหลายราย พราหมณ์ผู้บิดาไม่พอใจ ไม่ยอมยกให้ ภายหลัง
20,0046,017,พราหมณ์ได้เห็นสมเด็จพระบรมศาสดาจารย์ พอใจในพระรูปสิริวิลาส
20,0046,018,จึงแต่งธิดาพร้อมทั้งสามีภริยา พาธิดาไปทูลมอบถวายแด่พระองค์
20,0046,019,พระองค์ทรงแสดงความไม่เยื่อใยในนาง และตรัสอสุภกถา พรรณนา
20,0046,020,ความที่กายเป็นของปฏิกูลน่าเกลียดมีประการต่าง ๆ แล้วทรงแสดง
20,0046,021,ธรรมเทศนาสั่งสอน พราหมณ์และพราหมณีผู้บิดามารดาได้สำเร็จ