Book,Page,LineNumber,Text
46,0044,001,"มหาปรินิพพานสูตร๑ว่า "" มารผู้มีบาป เราจักยังไม่ปรินิพพาน ตราบ"
46,0044,002,เท่าที่พรหมจรรย์นี้ของเราจักยังไม่สำเร็จ แพร่หลาย กว้างขวาง ชน
46,0044,003,มากรู้ เป็นปึกแผ่น ( และ ) ตราบเท่าที่เทพดาและมนุษย์ทั้งหลาย
46,0044,004,"ประกาศดีแล้ว."""
46,0044,005,[๕๐๘] อรรถกถา๒มหาปรินิพพานสูตรนั้น และอรรถกถา๓ทุติย-
46,0044,006,"ปัณณาสก์ ในอัฏฐกนิบาต อังคุตตรนิกายว่า "" พรหมจรรย์อันเป็น"
46,0044,007,ศาสนาทั้งสิ้น สงเคราะห์ด้วยสิกขา ๓ หมวด ชื่อว่า พรหมจรรย์.
46,0044,008,บทว่า อิทฺธํ ได้แก่ สำเร็จ ด้วยอำนาจความพอใจในฌาน. บทว่า
46,0044,009,ผีตํ ได้แก่ ถึงความเจริญ เหมือนดอกไม้ผลิบานเต็มที่ ด้วยอำนาจ
46,0044,010,ความถึงพร้อมด้วยอภิญญา. บทว่า วิตฺถาริกํ ได้แก่ กว้างขวาง
46,0044,011,ด้วยสามารถตั้งมั่นในทิศาภาคนั้น ๆ. บทว่า พหุชฺํ ความว่า
46,0044,012,อันชนมากหลายรู้ คือแทงตลอด ด้วยสามารถความตรัสรู้แห่งมหาชน.
46,0044,013,บทว่า ปุถุภูตํ ความว่า ถึงความเป็นปึกแผ่น ด้วยสามารถอาการ
46,0044,014,ทั้งปวง. ถามว่า ข้อนั้นอย่างไร ? แก้ว่า ตราบเท่าที่พรหมจรรย์
46,0044,015,อันเทพดาและมนุษย์ทั้งหลายประกาศดีแล้ว. อธิบายว่า อันเทพดา
46,0044,016,และมนุษย์ทั้งหลาย ผู้เป็นชาติแห่งวิญญู ทุกหมู่ทุกเหล่าประกาศแล้ว
46,0044,017,"ด้วยดี."""
46,0044,018,[๕๐๙] ฎีกามหาปรินิพพานสูตร และทุติยปัณณาสก์นั้นว่า
46,0044,019,""" บทว่า สิกฺขาตฺตยสงฺคหิตํ ความว่า สงเคราะห์ด้วยสิกขา ๓ หมวด"
46,0044,020,มีอธิสีลสิกขาเป็นต้น. ความประพฤติประเสริฐอันเป็นสัตถุสาสน์ ไม่
46,0044,021,
46,0044,022,๑. ที. มหา. ๑๐/๑๒๔. ๒. สุ. วิ. ๒/๒๐๓ ๓. มโน. ปู ๓/๓๑๓.