Book,Page,LineNumber,Text
44,0042,001,[เรื่องพระเจ้าอโศก]
44,0042,002,[๓๖]  ในอดีตกาล  ในกรุงพาราณสี  พ่อค้าน้ำผึ้งคนหนึ่ง  ขาย
44,0042,003,น้ำผึ้งในตลาด.  ครั้งนั้น  พระปัจเจกพุทธเจ้าองค์หนึ่ง  เป็นวัณโรค.
44,0042,004,ลำดับนั้น  พระปัจเจกพุทธเจ้าองค์อื่น  เมื่อเที่ยวบิณฑบาตน้ำผึ้ง  เพื่อ
44,0042,005,ทำยาแก่ท่าน ลงจากภูเขาคันธมาทน์เข้าไปยังกรุงพราราณสี.  กุมภทาสี
44,0042,006,ผู้ไปท่าน้ำ  เห็นท่านเข้ามาก็ถาม  ทราบความนั้นแล้ว  เหยียดมือ
44,0042,007,"ออกชี้ตลาดน้ำผึ้งว่า  ""ท่านเจ้าข้า พ่อค้าน้ำผึ้งอยู่ที่นั้น  พระผู้เป็นเจ้า"
44,0042,008,"จงเข้าไปที่นั้นเถิด""  พลางคิดว่า  ""ถ้าพ่อค้าจะไม่ถวายน้ำผึ้งแก่"
44,0042,009,"พระผู้เป็นเจ้า,  เราไปที่นั้นเอาน้ำผึ้งถวายพระผู้เจ้าแล้ว  ภายหลัง"
44,0042,010,"จึงแสวงหาทรัพย์ใช้ค่า (น้ำผึ้ง)""  ดังนี้แล้ว  ได้ยืนอยู่  ณ  ที่นั้น"
44,0042,011,นั่นเอง.  พระปัจเจกพุทธเจ้าได้ไปที่ตลาดน้ำผึ้งนั้น.  พ่อค้าเห็นท่านแล้ว
44,0042,012,มีจิตยินดี  ถวายน้ำผึ้งเต็มบาตร  เห็นน้ำผึ้ง  (ไหล)  ลงจากปาก
44,0042,013,"บาตรหยดลงที่พื้นดิน  เลื่อมใสยิ่งนัก  จึงปรารถนาว่า  ""ท่านเจ้าข้า"
44,0042,014,"ข้าพเจ้าพึงครองเอกราชในชมพูทวีปเพราะบุญกรรมนี้, และขออาชญา"
44,0042,015,"ข้าพเจ้าจงแผ่ไปในที่ประมาณ ๑ โยชน์ (ทั้ง)  ในอากาศและแผ่นดิน."""
44,0042,016,"พระปัจเจกพุทธเจ้า  กล่าวว่า  ""จงเป็นอย่างนั้นอุบาสก""  แล้วกลับมา."
44,0042,017,"นางกุมภทาสีเห็นท่านแล้ว  ถามว่า  ""ท่านเจ้าข้า  ท่านได้น้ำผึ้งแล้ว"
44,0042,018,"หรือ ?""  พระปัจเจกพุทธเจ้า  ตอบว่า  ""ได้  น้องหญิง  พ่อค้านั้นให้"
44,0042,019,"น้ำผึ้งแก่เราแล้วปรารถนาอย่างนี้.""  นางฟังเรื่องนั้นแล้วปรารถนา"
44,0042,020,เป็นอัครมเหสีของเขา.  บรรดาคนนั้นสองนั้น  พ่อค้าน้ำผึ้ง  (เกิด)
44,0042,021,เป็นอโสกกุมารผู้เป็นพี่กว่าบรรดาบุตร  ๑๐๑ คนทั้งหมด  ของพระเจ้า-