Book,Page,LineNumber,Text
42,0010,001,ทั้งหลาย   ก็อริยสาวกผู้สดับแล้วแล   ย่อมละอกุศลเสียได้   ทำกุศล  
42,0010,002,"ให้เจริญ,   ย่อมละกรรมอันมีโทษเสีย   ทำกรรมไม่มีโทษให้เจริญ"
42,0010,003,"บริหารตนให้หมดจด."""
42,0010,004,[๑๑๒]   อรรถกถา<SUP>๑</SUP>แห่งสูตรต้นของสูตรทั้งหมด   ในทุกนิบาต
42,0010,005,"อังคุตตรนิกาย   ว่า  ""บรรดาคำเหล่านั้น   ในคำว่า   <B>สุทฺธมตฺตานํ"
42,0010,006,ปริหรติ</B>   นี้   ความหมดจดมี  ๒  อย่าง  คือ  โดยปริยาย  (โดย)
42,0010,007,เอกเทศ)  ๑   โดยนิปปริยาย  (โดยสิ้นเชิง)  ๑.   ก็พระอริยสาวก
42,0010,008,บริหารตนอยู่ด้วยสรณคมน์   ชื่อว่าบริหารตนให้หมดจดโดยปริยาย  ถึง
42,0010,009,บริหารตนอยู่ด้วยศีล  ๕  ศีล ๑๐  จตุปาริสุทธิศีล   ปฐมฌาน  ทุติยฌาน
42,0010,010,ตติยฌาน   จตุตถฌาน   อากาสานัญจายตนฌาน   วิญญาณัญ-
42,0010,011,จายตนฌาน   อากิญจัญญายตนฌาน   เนวสัญญานาสัญญายตนฌาน
42,0010,012,โสดาปัตติมรรค  โสดาปัตติผล   อรหัตตมรรค   ก็ชื่อว่าบริหารตนให้
42,0010,013,หมดจดโดยปริยายเหมือนกัน.   (ส่วน)   ท่านผู้ตั้งอยู่ในอรหัตตผล
42,0010,014,เป็นพระขีณาสพยังเบญจขันธ์อันมีมูลขาดแล้ว   ให้อาบบ้าง   ให้เคี้ยว
42,0010,015,บ้าง     ให้บริโภคบ้าง    ให้นั่งบ้าง    ให้นอนบ้าง   บัณฑิตพึงทราบ
42,0010,016,ว่า   บริหารคือปฏิบัติตนให้หมดจด   คือหมดมลทินโดยนิปปริยาย
42,0010,017,"โดยแท้."""
42,0010,018,"ฎีกาแห่งปฐมสูตรนั้น   ว่า  ""บทว่า  <B>ฉินฺนมูลเก</B>   คือ  ชื่อว่า"
42,0010,019,มีมูลอันขาดเด็ดแล้ว    เพราะมูลคือตัณหาอันท่านถอนขึ้นได้แล้ว
42,0010,020,
42,0010,021,๑.  มโน.  ปู.   ๒/๔.