Book,Page,LineNumber,Text
39,0014,001,ชราพยาธิเป็นต้นก็ดี ภัยอันประจักษ์แก่ตาเช่นช้างม้าเสืออันจะมา
39,0014,002,"รบกวนก็ดี ในภัยเหล่านี้ ท่านมิได้หวั่นเพราะท่านเป็น "" อกุโตภโย """
39,0014,003,ถึงเหตุเป็นที่ตั้งแห่งความกลัวอย่างอื่น ๆ อันเป็นวิสัยที่ปุถุชนจะพึงกลัว
39,0014,004,กัน ท่านย่อมไม่กลัว เพราะถอนตัณหาอุปาทานหมดแล้ว แม้ท่านจะ
39,0014,005,ลำบากสรีรกายสักเท่าใด แต่ภายในใจของท่านหาทุกข์ไม่ เหตุนั้น ท่าน
39,0014,006,จึงไม่ยอดไปกับนายปาลิตะ ผู้ถึงศีลวิบัติ เมื่อครั้งตั้งอยู่ในสามเณรภาวะ
39,0014,007,อันชื่อว่าเป็นคนลามกตกอยู่ในความเป็นพาล ความเป็นสหายไม่มีในชน
39,0014,008,พาล ท่านปลงใจเห็นความดังนี้ จึงไม่ยอมเกี่ยวข้องกับคนพาล แม้
39,0014,009,จะตายอยู่กลางป่าก็ไม่ว่า จึงต้องนั่งอยู่แต่องค์เดียว.
39,0014,010,ขณะนั้นท้าวสักกเทวราช ทรงดำริว่า ถ้าเราจักไม่ไปสู่สำนัก
39,0014,011,ของพระผู้เป็นเจ้าจักขุปาละ ผู้ติเตียนคนชั่ว ผู้หนักในธรรม เห็นปาน
39,0014,012,นั้น ศีรษะของเราก็จะแตกเป็น ๗ เสี่ยง จำเราจักต้องไปสู่สำนักของ
39,0014,013,ท่าน ครั้นทรงเทวดำริฉะนี้แล้วก็เสด็จไป เหตุนั้น พระโบราณาจารย์
39,0014,014,ทั้งหลาย จึงได้กล่าวว่า :-
39,0014,015,[ ๖ ] สหสฺสเนตฺโต เทวินฺโท ท้าวสหัสสเนตร ผู้เป็นจอมเทพดา
39,0014,016,เทวรชฺชสิรีธโร ทรงสิริด้วยความเป็นเทวราช
39,0014,017,ตํขเณน อาคนฺตฺวา เสด็จมาโดยขณะนั้นแล้ว
39,0014,018,จกฺขุปาลํ อุปาคมิ. เข้าไปใกล้พระจักขุปาลเถระ.
39,0014,019,
39,0014,020,๖. ธมฺ. ๑/๑๖