Book,Page,LineNumber,Text 32,0035,001,๘. เรื่องพระกาลเถระ * [ ๑๓๔ ] 32,0035,002,[ ข้อความเบื้องต้น ] 32,0035,003,พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภพระกาล- 32,0035,004,"เถระ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "" โย สาสนํ "" เป็นต้น." 32,0035,005,[ พระเถระไม่ให้อุปัฏฐายิการไปฟังธรรม ] 32,0035,006,ดังได้ยินมา หญิงคนหนึ่ง ในกรุงสาวัตถี ตั้งอยู่ในที่แห่งมารดา 32,0035,007,ทำนุบำรุงพระเถระนั้นอยู่. พวกคนในเรือนแห่งผู้คุ้นเคยของหญิงนั้น 32,0035,008,ฟังธรรมในสำนักพระศาสดาแล้ว กลับมาเรือนแล้ว สรรเสริญอยู่ 32,0035,009,"ว่า "" แม้ ชื่อว่าพระพุทธเจ้าทั้งหลายเป็นอัศจรรย์, แม้ พระธรรม-" 32,0035,010,"เทศนาก็ไพเราะ. "" หญิงนั้น ฟังถ้อยคำของคนพวกนั้นแล้ว จึงบอก" 32,0035,011,"แก่พระกาละว่า "" ท่านเจ้าข้า ดิฉันอยากจะฟังธรรมเทศนาของ" 32,0035,012,"พระศาสดาบ้าง. "" เธอห้ามเขาว่า "" อย่าไปที่นั่นเลย. "" หญิงนั้น" 32,0035,013,ในวันรุ่งขึ้น ก็ขออีก แม้อันพระกาละนั้นห้ามอยู่ถึง ๓ ครั้งก็ยัง 32,0035,014,"อยากจะฟังอยู่นั่นแล. มีคำถามสอดเข้ามาว่า "" ก็เหตุไฉน ? " 32,0035,015,"เธอจึงได้ห้ามเขาเสีย. "" แก้ว่า "" ได้ยินว่า เธอได้มีความเห็นเช่นนี้" 32,0035,016,ว่า ' อุบาสิกานี้ ได้ฟังธรรมในสำนักพระศาสนาแล้วจักแตกจากเรา ' 32,0035,017,เหตุนั้นเธอจึงได้ห้ามเขาเสีย. 32,0035,018,วันหนึ่ง หญิงนั้น บริโภคอาหารเสร็จสมาทานอุโบสถแล้ว 32,0035,019, 32,0035,020,* สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ทรงแปลเป็นตัวอย่าง 32,0035,021,พ.ศ. ๒๔๕๔. และทรงอธิบายไว้ข้างท้าย.