Book,Page,LineNumber,Text
31,0046,001,[ พระเถระสงสัยในศีลและสมณภาพของตน ] 
31,0046,002,"พระเถระเกิดความสงสัยขึ้นว่า       "" บุรุษนั่นเข้าสู่ระหว่างจีวรของ"
31,0046,003,"เราฉิบหายแล้ว,  ศีลของเราไม่ด่างพร้อยหรือหนอ ? ""     ท่านลงจากต้นไม้"
31,0046,004,แล้ว     ไปสู่สำนักของพระศาสดา     กราบทูลเรื่องราวนั้นตั้งแต่ต้นแล้ว
31,0046,005,"ทูลถามว่า   "" ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ      อุบาสกนั้น      อาศัยจีวรของ"
31,0046,006,"ข้าพระองค์ฉิบหายแล้ว,       ศีลของข้าพระองค์ไม่ด่างพร้อยแลหรือ ? "
31,0046,007,"สมณภาพของข้าพระองค์ยังมีอยู่แลหรือ ? """
31,0046,008,[ พระศาสดาทรงรับรองศีลและสมณภาพ ] 
31,0046,009,"พระศาสดาทรงสดับถ้อยคำของพระเถระนั้นแล้ว      ตรัสว่า   "" ภิกษุ"
31,0046,010,"ศีลของเธอไม่ด่างพร้อย,        สมณภาพของเธอยังมีอยู่,       เขาประทุษ-"
31,0046,011,"ร้าย        ต่อเธอผู้ไม่ประทุษร้าย     จึงถึงความพินาศ,       ทั้งนี้มิใช่แต่ในบัดนี้"
31,0046,012,"อย่างเดียวเท่านั้น,   แม้ในอดีตกาล    เขาก็ประทุษร้ายต่อผู้ไม่ประทุษร้าย"
31,0046,013,"ทั้งหลาย      ถึงความพินาศแล้วเหมือนกัน ""      ดังนี้แล้ว       เมื่อจะทรง"
31,0046,014,ประกาศเนื้อความนั้น     ทรงนำอดีตนิทานมา   (ตรัสว่า)
31,0046,015,[ บุรพกรรมของนายพราน ] 
31,0046,016,""" ดังได้สดับมา   ในอดีตกาล   หมอผู้หนึ่งเที่ยวไปถึงหมู่บ้าน   เพื่อ"
31,0046,017,ต้องการประกอบเวชกรรม         ไม่ได้กรรมอะไร ๆ       อันความหิวรบ
31,0046,018,กวนแล้ว    ออกไปพบเด็ก ๆ เป็นอันมาก    กำลังเล่นอยู่ที่ประตูบ้าน    จึง
31,0046,019,คิดว่า    ' เราจักให้งูกัดเด็กเหล่านี้แล้วรักษา   ก็จักได้อาหาร '    ดังนี้
31,0046,020,แล้ว      จึงแสดงงูนอนชูศีรษะในโพรงไม้แห่งหนึ่ง     บอกว่า   ' แน่เจ้า