Book,Page,LineNumber,Text
31,0035,001,ควรถือเอา      นุ่งผ้าเก่า       ถือหม้อออกไปแต่เช้าตรู่เหมือนไปสู่ท่าน้ำกับ
31,0035,002,พวกนางทาสี   ถึงที่นั้นแล้วได้ยืนคอยการมาของนายพรานอยู่.    แม้นาย
31,0035,003,พรานก็ขับเกวียนออกไปแตาเช้าตรู่.     ฝ่ายนางก็เดินตามหลังนายพรานนั้น
31,0035,004,"ไป.   เขาเห็นนางจึงพูดว่า     "" ข้าพเจ้าไม่รู้จักเจ้าว่า  ' เป็นธิดาของผู้ชื่อ"
31,0035,005,"โน้น,'   แน่แม่         เจ้าอย่าตามฉันไปเลย.""     นางตอบว่า     "" ท่านไม่ได้"
31,0035,006,"เรียกฉันมา,    ฉันมาตามธรรมดาของตน,   ท่านจงนิ่ง      ขับเกวียนของ"
31,0035,007,"ตนไปเถิด.""    เขาห้ามนางแล้ว ๆ  เล่า ๆ  ทีเดียว.    ครั้นนางพูดกับเขาว่า"
31,0035,008,""" อันการห้ามสิริอันมาสู่สำนักของตนย่อมไม่ควร ""         นายพรานทราบ"
31,0035,009,การมาของนางเพื่อตนโดยไม่สงสัยแล้ว      ได้อุ้มนางขึ้นเกวียนไป.
31,0035,010,มารดาบิดาของนางให้คนหาข้างโน้นข้างนี้ก็ไม่พบ         สำคัญว่า
31,0035,011,""" นางจักตายเสียแล้ว ""       จึงทำภัตเพื่อผู้ตาย<SUP>๑</SUP>.        แม้นางอาศัยการอยู่"
31,0035,012,ร่วมกับนายพรานนั้น     คลอดบุตร  ๗  คนโดยลำดับ      ผูกบุตรเล่านั้น
31,0035,013,ผู้เจริญวัยเติบโตแล้ว     ด้วยเครื่องผูกคือเรือน<SUP>๒</SUP>.
31,0035,014,[ กุกกุฏมิตรอาฆาตในพระพุทธเจ้า ]
31,0035,015,ภายหลังวันหนึ่ง      พระศาสดาทรงตรวจดูสัตวโลกในเวลาใกล้รุ่ง
31,0035,016,ทรงเห็นนายพรานกุกกุฏมิตรกับบุตรและสะใภ้      เข้าไปในข่ายคือพระ
31,0035,017,"ญาณของพระองค์    ทรงใคร่ครวญว่า   "" นั่นเหตุอะไรหนอแล ? ""    ทรง"
31,0035,018,เห็น  อุปนิสัยแห่งโสดาปัตติมรรคของชนเหล่านั้นแล้ว     ทรงถือบาตรและ
31,0035,019,จีวร     ได้เสด็จไปที่บ่วงดักของนายพรานนั้นแต่เช้าตรู่.     วันนั้นแม้เนื้อ
31,0035,020,สักตัวหนึ่งก็มิได้ติดบ่วง.
31,0035,021,
31,0035,022,๑.  ทำบุญเลี้ยงพระแล้วอุทิศผลบุญไปให้ผู้ตาย.       ๒.  จัดแจงแต่งงานให้มีเหย้าเรือน.