Book,Page,LineNumber,Text
31,0023,001,[ อย่าดูหมิ่นกรรมชั่วว่านิดหน่อย ]
31,0023,002,"ทีนั้น     พระศาสดาตรัสกะเธอว่า     "" อันภิกษุทั้งหลายทำอย่างนั้น"
31,0023,003,"ย่อมไม่ควร,     ขึ้นชื่อว่าบาปกรรม   ใคร ๆ ไม่ควรดูหมิ่นว่า     นิด"
31,0023,004,หน่อย;     เหมือนอย่างว่า    ภาชนะที่เขาเปิดปากตั้งไว้กลางแจ้ง      เมื่อ   
31,0023,005,"ฝนตกอยู่      ไม่เต็มได้ด้วยน้ำหยาดเดียวโดยแท้,   ถึงกระนั้น   เมื่อ"
31,0023,006,"ฝนตกอยู่บ่อย   ๆ     ภาชนะนั้นย่อมเต็มได้แน่  ๆ  ฉันใด,       บุคคลผู้ทำ"
31,0023,007,บาปกรรมอยู่       ย่อมทำกองบาปให้ใหญ่โตขึ้นโดยลำดับได้อย่างแน่  ๆ
31,0023,008,"ฉันนั้นเหมือนกัน ""   ดังนี้แล้ว.      เมื่อจะทรงสืบอนุสนธิแสดงธรรม     จึง"
31,0023,009,ตรัสพระคาถานี้ว่า
31,0023,010,"<B>""บุคคลที่ไม่ควรดูหมิ่นบาปว่า      'บาปมีประมาณ"
31,0023,011,น้อยจักไม่มาถึง'         แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาด
31,0023,012,"น้ำที่ตกลง  (ทีละหยาด)   ได้ฉันใด,     ชนพาลเมื่อ"
31,0023,013,สั่งสมบาปแม้ทีละน้อย  ๆ  ย่อมเต็มด้วยบาปได้
31,0023,014,"ฉันนั้น.""</B>"
31,0023,015,[ แก้อรรถ ]
31,0023,016,บรรดาบทเหล่านั้น     บทว่า    <B>มามวฺเถ</B>    ความว่า     บุคคลไม่
31,0023,017,ควรดูหมิ่น.
31,0023,018,บทว่า   <B>ปาปสฺส</B>     แปลว่า   ซึ่งบาป.
31,0023,019,บาทพระคาถาว่า   <B>น  มตฺตํ  อาคมิสฺสติ</B>   ความว่า   บุคคลไม่ควร
31,0023,020,"ดูหมิ่นบาปอย่างนี้ว่า   "" เราทำบาปมีประมาณน้อย,  เมื่อไร     บาปนั่นจัก"
31,0023,021,"เผล็ดผล  ?"""