Book,Page,LineNumber,Text
31,0007,001,๒. เรื่องพระเสยยสกัตเถระ* [ ๙๖ ]
31,0007,002,[ ข้อความเบื้องต้น ]
31,0007,003,พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภพระ
31,0007,004,"เสยยสกัตเถระ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "" ปาปฺจ ปุริโส กยิรา """
31,0007,005,เป็นต้น.
31,0007,006,[ พระเถระทำปฐมสังฆาทิเสส ]
31,0007,007,ดังได้สดับมา พระเสยยสกัตเถระนั้น เป็นสัทธิวิหาริกของพระ
31,0007,008,โลฬุทายีเถระ บอกความไม่ยินดี๑ของตนแก่พระโลฬุทายีนั้น ถูกท่าน
31,0007,009,ชักชวนในการทำปฐมสังฆาทิเสส เมื่อความยินดีเกิดทวีขึ้นได้ทำ
31,0007,010,กรรมนั้นแล้ว.
31,0007,011,[ กรรมชั่วให้ทุกข์ในภพทั้ง ๒ ]
31,0007,012,พระศาสดา ได้สดับกิริยาของเธอ รับสั่งให้เรียกเธอมาแล้ว
31,0007,013,"ตรัสถามว่า "" ได้ยินว่า เธอทำอย่างนั้นจริงหรือ ? "" เมื่อเธอทูลว่า"
31,0007,014,""" อย่างนั้น พระเจ้าข้า "" จึงตรัสว่า "" แน่ะโมฆบุรุษ เหตุไร"
31,0007,015,"เธอจึงได้ทำกรรมอันหนักอันไม่สมควรเล่า ? "" ทรงติเตียนโดยประการ"
31,0007,016,"ต่าง ๆ ทรงบัญญัติสิกขาบทแล้ว ตรัสว่า "" ก็กรรมเห็นปานนี้ เป็น"
31,0007,017,"กรรมยังสัตว์ให้เป็นไปเพื่อทุกข์อย่างเดียว ทั้งในภพนี้ทั้งในภพหน้า """
31,0007,018,เมื่อจะทรงสืบอนุสนธิแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า
31,0007,019,
31,0007,020,* พระมหากำหยัด ป. ธ. ๕ วัดบวรนิเวศวิหาร แปล.
31,0007,021,๑. อนภิรตี บางแห่งแปลว่า ความกระสัน.