Book,Page,LineNumber,Text
31,0001,001,๙.  ปาปวรรค  วรรณนา
31,0001,002,๑.  เรื่องพราหมณ์ชื่อจูเฬกสาฎก<SUP>*</SUP> [ ๙๕ ]
31,0001,003,[ ข้อความเบื้องต้น ]
31,0001,004,พระศาสดา   เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน      ทรงปรารภพราหมณ์
31,0001,005,"ชื่อจูเฬกสาฎก     ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า     <B>"" อภิตฺถเรถ  กลฺยาเณ ""</B>"
31,0001,006,เป็นต้น.
31,0001,007,[ พราหมณ์และพราหมณีผลัดกันไปฟังธรรม ]
31,0001,008,ความพิสดารว่า     ในกาลแห่งพระวิปัสสีทศพล     ได้มีพราหมณ์
31,0001,009,คนหนึ่งชื่อมหาเอกสาฎก.      แต่ในกาลนี้      พราหมณ์นี้ได้เป็นพราหมณ์ 
31,0001,010,ชื่อจูเฬกสาฎกในเมืองสาวัตถี.       ก็ผ้าสาฎกสำหรับนุ่งของพราหมณ์นั้น
31,0001,011,"ได้มีผืน ๑,   แม้ของพราหมณีก็ได้มีผืน ๑,  ทั้ง ๒ คนมีผ้าห่มผืนเดียว"
31,0001,012,เท่านั้น.  ในเวลาไปภายนอก     พราหมณ์หรือพราหมณีย่อมห่มผ้าผืนนั้น.
31,0001,013,ภายหลังวันหนึ่ง         เมื่อเขาประกาศการฟังธรรมในวิหาร       พราหมณ์
31,0001,014,"กล่าวว่า   "" นาง   เขาประกาศการฟังธรรม,   เจ้าจักไปสู่สถานที่ฟังธรรมใน"
31,0001,015,กลางวันหรือกลางคืน ?      เพราะเราทั้ง ๒ ไม่อาจไปพร้อมกันได้  เพราะ
31,0001,016,"ไม่มีผ้าห่ม.""  พราหมณีตอบว่า     "" นาย   ฉันจักไปในกลางวัน ""   แล้วได้"
31,0001,017,ห่มผ้าสาฎกไป.
31,0001,018,
31,0001,019, *  พระมหากำหยัด  ป. ธ.   ๕  วัดบวรนิเวศวิหาร  แปล.