Book,Page,LineNumber,Text
26,0049,001,(หุตฺวา) เป็น ปิวิตฺวา ดื่มแล้ว (รสอุทกํ) ซึ่ง
26,0049,002,น้ำอันมีรส อปฺปํปิ แม้อันน้อย เตน อปฺปรส-
26,0049,003,อุทเกน ผุฏฺโ ผู้อันน้ำอันมีรสอันน้อยนั้นถูกต้อง
26,0049,004,แล้ว มชฺชติ ย่อมเมา จ ส่วนว่า (สินฺธโว)
26,0049,005,อ. ม้าสินธพ โธรยฺหสีโล เป็นสัตว์มีธุระอันตน
26,0049,006,พึงนำไปเป็นปกติ ชาโต เกิดแล้ว กุลมฺหิ ใน
26,0049,007,ตระกูล ปิวิตฺวา ดื่มแล้ว อคฺครสํ อุทกํ ซึ่งน้ำ
26,0049,008,อันมีรสอันเลิศ น มชฺชติ ย่อมไม่เมา (อิติ)
26,0049,009,ดังนี้ อิติ ดังนี้
26,0049,010,วิตฺถาเรน โดยพิสดาร (วตฺวา) ตรัสแล้วว่า ภิกฺขเว ดูก่อนภิกษุ ท.
26,0049,011,สปฺปุริสา อ. สัตบุรุษ ท. วิวชเชตฺวา เว้นขาดแล้ว โลภธมฺมํ
26,0049,012,ซึ่งธรรมคือความโลภ นิพฺพิการา ว เป็นผู้มีวิการออกแล้วเทียว
26,0049,013,(อตฺตโน) สุขิตกาเลปิ แม้ในกาลแห่งตนถึงแล้วซึ่งสุข (อตฺตโน)
26,0049,014,ทุกฺขิตกาเลปิ แม้ในกาลแห่งตนถือแล้วซึ่งทุกข์ โหนฺติ ย่อมเป็น
26,0049,015,เอวํ ด้วยประการอย่างนี้ อิติ ดังนี้ อนุสนฺธึ ฆเฏตฺวา ธมฺมํ
26,0049,016,เทเสนฺโต เมื่อจะทรงสืบต่อ ซึ่งอนุสนธิ แสดงซึ่งธรรม อาห ตรัสแล้ว
26,0049,017,คาถํ ซึ่งพระคาถา อิมํ นี้ว่า
26,0049,018,สปฺปุริสา อ. สัตบุรุษ ท. วชนฺติ ย่อมเว้น
26,0049,019,สพฺพตฺถ เว ธมฺเมสุ ในธรรม ท. ทั้งปวงแล
26,0049,020,สนฺโต อ. สัตบุรุษ ท. กามกามา ผู้ใคร่ซึ่งกาม