Book,Page,LineNumber,Text
26,0011,001,ไม่เป็นที่อยู่  ภิกฺขูนํ  แห่งภิกษุ  ท. เปสลานํ  ผู้มีศีลเป็นที่รัก ฯ  
26,0011,002,สตฺถา  อ. พระศาสดา  สุตฺวา  ทรงสดับแล้ว  ตํ  ปวตฺตึ  ซึ่งความ
26,0011,003,เป็นไปนั้น  อามนฺเตตฺวา  ทรงเรียกมาแล้ว  อคฺคสวเก  ซึ่งพระอัคร-
26,0011,004,สาวก  ท. เทฺว  ๒  สปริวาเร  ผู้เป็นไปกับด้วยบริวาร  ปพฺพาชนีย-
26,0011,005,กมฺมกรณตฺถาย  เพื่อประโยชน์แก่อันกระทำซึ่งกรรมอันสงฆ์พึงขับไล่
26,0011,006,เตสํ  ภิกฺขูนํ  แก่ภิกษุ  ท. เหล่านั้น  (วตฺวา)  ตรัสแล้วว่า  สารีปุตฺตา
26,0011,007,ดูก่อนสารีบุตรและโมคคัลลานะ  ท. ตุมฺเห  อ. เธอ  ท.  คจฺฉถ  จงไป
26,0011,008,เตสุ  ภิกฺขูสุ  ในภิกษุ  ท.เหล่านั้นหนา  เย  ภิกฺขู  อ. ภิกษุ  ท. เหล่าใด
26,0011,009,น  กโรนฺติ  ย่อมไม่กระทำ  วจนํ  ซึ่งคำ  ตุมฺหากํ  ของเธอ ท. ตุมฺเห
26,0011,010,อ. เธอ  ท.  กโรถ  จงกระทำ  ปพฺพาชนียกมฺมํ  ซึ่งกรรมอันสงฆ์พึงขับ
26,0011,011,ไล่  เตสํ  ภิกฺขูนํ  แก่ภิกษุ ท. เหล่านั้น  ปน  ส่วนว่า  เย ภิกฺขู
26,0011,012,อ. ภิกษุ  ท. เหล่ใด  กโรนฺติ  ย่อมกระทำ  (วจนํ)  ซึ่งคำ  (ตุมฺหากํ)
26,0011,013,ของเธอ  ท.  ตุมฺเห  อ. เธอ  ท. โอวทถ  จงกล่าวสอน อนุสาสถ  จง
26,0011,014,พร่ำสอน  เต  ภิกฺขู  ซึ่งภิกษุ  ท. เหล่านั้น  หิ  ก็  (ปุคฺคโล)  อ.บุคคล
26,0011,015,โอวทนฺโต  ผู้กล่าวสอนอยู่  อนุสาสนฺโต ผู้พร่ำสอนอยู่  อปฺปิโย  เป็น
26,0011,016,ผู้ไม่เป็นที่รัก อปณฺฑิตานํเอว  ชนานํ  ของชน ท. ผู้มิใช่บัณฑิตนั่น
26,0011,017,เทียว  โหติ  ย่อมเป็น  ปน  แต่ว่า  (โส  ปุคฺคโล)  อ. บุคคลนั้น
26,0011,018,(โอวทนฺโต)  ผู้กล่าวสอนอยู่  (อนุสาสนฺโต)  ผู้พร่ำสอนอยู่  ปิโย
26,0011,019,เป็นผู้เป็นที่รัก  มนาโป  เป็นผู้เป็นที่ยังใจให้เอิบอาบ  ปณฺฑิตานํ  ชนานํ
26,0011,020,ของชน  ท. ผู้เป็นบัณฑิต  โหติ  ย่อมเป็น  อิติ  ดังนี้  อนุสนฺธึ  ฆเฏตฺวา
26,0011,021,ธมฺมํ เทเสนฺโต  เมื่อจะทรงสืบต่อ  ซึ่งอนุสนธิ  แสดงซึ่งธรรม  อาห