Book,Page,LineNumber,Text
26,0007,001,ใหญ่  โว  อันท่าน  ท.  มยฺหํ  อาจริยุปชฺฌายฏฺ€าเน  €ตฺวา  โอวทนฺเตหิ
26,0007,002,ผู้ดำรงอยู่แล้ว  ในฐานะเพียงดังว่าอาจารย์และอุปัชฌายะของกระผม  
26,0007,003,กล่าวสอนอยู่  กตํ  กระทำแล้ว  ตุมฺเห  อ. ท่าน  ท. โอวเทยฺยาถ  พึง
26,0007,004,กล่าวสอน  มํ  ซึ่งกระผม  ปุนปิ  แม้อีก  อิติ  ดังนี้  เอวํเอว  ฉันนั้น
26,0007,005,นั่นเทียว  ฯ
26,0007,006,(อตฺโถ)  อ. อรรถว่า  หิ  ก็  เอกจฺโจ  อาจริโย  อ. อาจารย์
26,0007,007,บางคน  ทิสฺวา  เห็นแล้ว  อสารูปฺปํ  วา  ซึ่งมารยาทอันไม่สมควรหรือ
26,0007,008,ขลิตํ  วา  หรือว่าซึ่งความพลั้งพลาด  สทฺธิวิหาริกาทีนํ  สิสฺสานํ  ของ
26,0007,009,ศิษย์  ท  มีสัทธิวิหาริกเป็นต้น  อวิสหนฺโต  ไม่อาจอยู่  วตฺตุํ  เพื่ออัน
26,0007,010,กล่าว  (จินฺตเนน)  ด้วยอันคิดว่า  อยํ  สิสฺโส  อ. ศิษย์นี้ อุปฏฺ€หติ
26,0007,011,ย่อมบำรุง  เม  ซึ่งเรา  มุโขทกทานาทีหิ  กิจฺเจหิ  ด้วยกิจ  ท.  มีการ
26,0007,012,ถวายซึ่งน้ำเป็นเครื่องล้างซึ่งหน้าเป็นต้น  สกฺกจฺจํ  โดยเคารพ  สเจ
26,0007,013,ถ้าว่า  อหํ อ.เรา  วกฺขามิ  จักว่ากล่าว  ตํ  สิสฺสํ  ซึ่งศิษย์นั้นไซร้
26,0007,014,(โส  สิสฺโส)  อ. ศิษย์นั้น  น  อุปฏฺ€หิสฺสติ  จักไม่บำรุง  มํ  ซึ่งเรา
26,0007,015,เอวํ  ครั้นเมื่อความเป็นอย่างนี้  (สนฺเต)  มีอยู่ ปริหานิ อ.ความ
26,0007,016,เสื่อมรอบ  ภวิสฺสติ  จักมี  เม  แก่เรา  อิติ  ดังนี้  นิคฺคยฺหวาที  นาม
26,0007,017,ชื่อว่าเป็นผู้มีปกติกล่าวข่มขี่  โหติ  ย่อมเป็น น  หามิได้  โส  อาจริโย
26,0007,018,อ. อาจารย์นั้น  อากิรติ  ย่อมเรียราย  กจวรํ  ซึ่งหยากเยื่อ  อิมสฺมึ
26,0007,019,สาสเน  ในศาสนานี้  ปน  ส่วนว่า  โย  อาจริโย  อ. อาจารย์ใด  ทิสฺวา
26,0007,020,เห็นแล้ว  วชฺชํ  ซึ่งโทษ  ตถารูปํ  อันมีรูปอย่างนั้น  ตชฺเชนฺโต
26,0007,021,คุกคามอยู่  ปณาเมนฺโต ประณามอยู่  กโรนฺโต  กระทำอยู่  ทณฺพกมฺมํ