Book,Page,LineNumber,Text
23,0047,001,<B>อญฺชลิกมฺมสฺส  แห่งการกระทำซึ่งอัญชลี  อยํ  นี้
23,0047,002,อีทิโส  เป็นวิบากเช่นนี้ (โหติ)  ย่อมเป็น  อหํปิ  
23,0047,003,แม้ อ.  ข้าพเจ้า  มุทิตมโน  เป็นผู้มีใจอันบันเทิง
23,0047,004,แล้ว  ปสนฺนจิตฺโต  เป็นผู้มีจิตอันเลื่อมใสแล้ว
23,0047,005,(หุตฺวา)  เป็น  วชามิ  จะขอถึง  พุทฺธํ  ซึ่งพระพุทธ-
23,0047,006,เจ้า  สรณํ  ว่าเป็นสรณะ  อชฺชเอว  ในวันนี้นั่นเทียว
23,0047,007,อิติ  ดังนี้ ฯ</B>
23,0047,008,อถ  ครั้งนั้น  มาณโว  อ.  มาณพ  อาห  กล่าวแล้วว่า
23,0047,009,<B>ตฺวํ  อ. ท่าน  ปสนฺนจิตฺโต  จงเป็นผู้มีจิตอันเลื่อมใส
23,0047,010,แล้ว  (หุตฺวา)  เป็น  วชาหิ  จงถึง  พุทฺธํ  จ  ซึ่ง
23,0047,011,พระพุทธเจ้าด้วย  ธมฺมํ  จ ซึ่งพระธรรมด้วย  สงฺฆํ
23,0047,012,จ  ซึ่งพระสงฆ์ด้วย  สรณํ  ว่าเป็นสรณะ  อชฺชเอว
23,0047,013,ในวันนี้นั่นเทียว  ตฺวํ  อ. ท่าน  (ปสนฺนจิตฺโต)
23,0047,014,จงเป็นผู้มีจิตอันเลื่อมใสแล้ว  (หุตฺวา)  เป็น
23,0047,015,ตถาเอว  เหมือนอย่างนั้นนั่นเทียว  สมาทิยสฺสุ  จง
23,0047,016,สมาทาน  สิกฺขาปทานิ  ซึ่งสิกขาบท  ท.  ปญฺจ  ๕
23,0047,017,(กตฺวา)  กระทำ  อขณฺฑผุลฺลานิ  ให้เป็นกรรมไม่
23,0047,018,เป็นท่อนและด่างพร้อย  ปาณาติปาตา  วิรมสฺสุ
23,0047,019,ขิปฺปํ  จ จงงดเว้น  จากการยังสัตว์มีลมปราณให้ตก
23,0047,020,ล่วงไป  พลันด้วย  โลเก  อทินฺนํ  ปริวชิชยสฺสุ  จ
23,0047,021,จงเว้นรอบ  ซึ่งวัตถุอันเจ้าของไม่ให้แล้ว  ในโลก</B>