Book,Page,LineNumber,Text
23,0042,001,<B>(จนฺทสุริยานํ)  ของพระจันทร์และพระอาทิตย์  
23,0042,002,ท. (ทิสฺสติ)  ปรากฏอยู่  อุภยตฺถ  วีถิยา  ในวิถี
23,0042,003,ทั้งสอง  เปโต ปุคฺคโล  อ. บุคคลผู้ละไปแล้ว
23,0042,004,กาลกโต  ผู้มีกาละอันกระทำแล้ว  น  ทิสฺสติ
23,0042,005,ย่อมไม่ปรากฏ  กนฺทตํ  อมฺหากํ  แห่งเรา  ท. ผู้
23,0042,006,คร่ำครวญอยู่  อิธ  €าเน  ในที่นี้หนา  โก  อ. ใคร
23,0042,007,พาลฺยตโร  เป็นคนโง่กว่า  (โหติ)  ย่อมเป็น
23,0042,008,อิติ  ดังนี้ ฯ</B>
23,0042,009,พฺราหฺมโณ  อ. พราหมณ์  สุตฺวา  ฟังแล้ว  ตํ  วจนํ  ซึ่งคำนั้น
23,0042,010,สลฺลกฺเขตฺวา  กำหนดแล้วว่า  เอโส  มาณโว  อ. มาณพนี้  วทติ
23,0042,011,ย่อมกล่าว ยุตฺตํ  วจนํ  ซึ่งคำอันควรแล้ว  อิติ  ดังนี้  วตฺวา  กล่าว
23,0042,012,แล้วว่า
23,0042,013,<B>มาณว  ดูก่อนมาณพ  ตฺวํ  อ.  ท่าน  วเทสิ  กล่าว
23,0042,014,แล้ว  สจฺจํ  โข  ซึ่งคำจริงแล  กนฺทตํ  อมฺหากํ
23,0042,015,แห่งเรา  ท. ผู้คร่ำครวญอยู่หนา  อหํเอว  อ. เรา
23,0042,016,นั่นเทียว  พาลฺยตโร  เป็นคนโง่กว่า  (อมฺหิ)
23,0042,017,ย่อมเป็น  อหํ  อ.เรา  อภิปตฺถยํ  ปรารถนาอยู่
23,0042,018,ปุตฺตํ  ซึ่งบุตร  กาลกตํ  ผู้มีกาละอันกระทำแล้ว
23,0042,019,รุทํ  เป็นผู้ร้องไห้อยู่  ทารโก  วิย  ราวกะ  อ. เด็ก
23,0042,020,(อภิปตฺถยํ)  ปรารถนาเฉพาะอยู่  จนฺทํ  ซึ่ง</B>