Book,Page,LineNumber,Text
19,0037,001,แล้ว  ๆ  เพื่อประโยชน์จะเยี่ยมเยียนบุตรนี้  จักเห็นทรัพย์สมบัติภายใน 
19,0037,002,"เรือน  เราจะเอาเขาไว้ข้างนอก""  ดังนี้แล้ว  จึงนำเอาบุตรออก"
19,0037,003,มาให้นอนที่ระเบียงเรือนข้างนอก.
19,0037,004,[พระพุทธเจ้าเล็งเห็นอุปนิสัยของมัฏฐกุณฑลี]
19,0037,005,ในเวลากำลังปัจจุสสมัย  (คือเวลาจวนสว่าง)  วันนั้น พระผู้มี
19,0037,006,พระภาคเจ้า  เสด็จออกจากพระมหากรุณาสมาบัติ  ทรงเล็งดูโลกด้วย
19,0037,007,พุทธจักษุ  เพื่อทอดพระเนตรเหล่าสัตว์ผู้เป็นเผ่าพันธุ์อันพระองค์พอ
19,0037,008,แนะนำได้  ซึ่งมีกุศลมูลอันหนาแน่นแล้ว  มีความปรารถนา<SUP>๑</SUP> ซึ่งได้ทำไว้
19,0037,009,แล้วในพระพุทธเจ้าแต่ปางก่อนทั้งหลาย.  ได้ทรงแผ่ตาข่ายคือพระญาณ
19,0037,010,ไปในหมื่นจักรวาล.  มัฏฐกุณฑลีมาณพ  ปรากฏแล้ว ณ  ภายใน
19,0037,011,ตาข่ายคือพระญาณนั้น  โดยอาการอันนอนที่ระเบียงข้างนอกอย่างนั้น.
19,0037,012,พระศาสดาทอดพระเนตรเห็นเขาแล้ว  ทรงทราบว่า  พราหมณ์
19,0037,013,ผู้บิดานำเขาออกจากภายในเรือนแล้ว  ให้นอนให้ที่นั้น  ทรงดำริ
19,0037,014,"ว่า  ""จะมีประโยชน์บ้างหรือไม่หนอ  ด้วยปัจจัยที่เราไปในที่นั้น"""
19,0037,015,"กำลังทรงรำพึง  (อยู่)  ได้ทรงเห็นเหตุนี้ว่า  ""มาณพนี้  จักทำ"
19,0037,016,จิตให้เสื่อมใสในเรา  ทำกาละแล้ว  จักเกิดในวิมานทองสูง ๓๐
19,0037,017,โยชน์ในดาวดึงสเทวโลก มีนางอัปสรเป็นบริวารพันหนึ่ง.  ฝ่าย
19,0037,018,พราหมณ์จักทำฌาปนกิจสรีระนั้น  ร้องไห้ไปในป่าช้า.  เทพบุตร
19,0037,019,จักมองดูอัตภาพตนสูงประมาณ ๓ คาวุต  (สามร้อยเส้น)  ประดับ
19,0037,020,ด้วยเครื่องอลังการ  หนัก ๖๐ เล่มเกวียน  มีนางอัปสรเป็นบริวาร
19,0037,021,
19,0037,022,๑.  กตาธิการานํ  มีอธิการอันทำไว้แล้ว.