Book,Page,LineNumber,Text
19,0028,001,"ชีวิตเป็นอันมากให้ตายแล้วหรือ ?"" "
19,0028,002,"ภิกษุเหล่านั้น กราบทูลว่า ""ไม่ได้เห็น พระเจ้าข้า."""
19,0028,003,ศ.  ท่านทั้งหลายไม่เห็นเธอ  (ทำดังนี้)  ฉันใดแล  ถึงเธอก็ไม่
19,0028,004,"เห็นสัตว์มีชีวิตเหล่านั้น  ฉันนั้น,  ภิกษุทั้งหลาย  ขึ้นชื่อว่าเจตนาเป็น"
19,0028,005,เหตุให้ตาย  ของพระขีณาสพทั้งหลาย  (คือบุคคลผู้มีอาสวะสิ้นแล้ว)
19,0028,006,มิได้มี.
19,0028,007,ภ.  พระเจ้าข้า  เมื่ออุปนิสัยแห่งพระอรหัตมีอยู่  เหตุไฉน
19,0028,008,ท่านจึงกลายเป็นคนมีจักษุมืดแล้ว.
19,0028,009,ศ. ด้วยอำนาจกรรมอันตนทำไว้แล้ว  ภิกษุทั้งหลาย
19,0028,010,ภ.  ก็ท่านได้ทำกรรมอะไรไว้แล้ว  พระเจ้าข้า.
19,0028,011,[บุรพกรรมของพระจักขุปาลเถระ]   
19,0028,012,"พระศาสดาตรัสว่า "" ภิกษุทั้งหลาย  ถ้าอย่างนี้  ท่านทั้งหลาย"
19,0028,013,"จงฟัง""  ดังนี้แล้ว  (ตรัสเล่าเรื่องว่า)"
19,0028,014,ในอดีตกาล  ครั้งพระเจ้าพาราณสี  ดำรงราชย์อยู่ในกรุง
19,0028,015,พาราณสี  หมอผู้หนึ่งเที่ยวทำเวชกรรมอยู่ในบ้างและนิคม  เห็น
19,0028,016,"หญิงทุรพลด้วยจักษุคนหนึ่ง  จึงถามว่า  ""ความไม่ผาสุกของท่านเป็น"
19,0028,017,"อย่างไร ?"""
19,0028,018,"หญิงนั้นตอบว่า  ""ข้าพเจ้าไม่แลเห็นด้วยดวงตา."""
19,0028,019,"หมอกล่าวว่า  ""ข้าพเจ้าจักทำยาให้แก่ท่าน"""
19,0028,020,ญ.  ทำเถิด  นาย.
19,0028,021,ม.  ท่านจักให้อะไรแก่ข้าพเจ้า ?