Book,Page,LineNumber,Text
13,0040,001,เหตุ
13,0040,002,ยสฺมา  สพฺพสตฺตานํ  ชีวิตํ  <B>มรณปริโยสานเมว</B>.  (ตสฺมา
13,0040,003,"ภิชฺชติ  ปูติสนฺเทโห).  [ อุตฺตรตฺเถรี.  ๕/๑๐๕ ]  ""ชีวิตของสัตว์ทั้งปวง"
13,0040,004,มีความตายเป็นที่สุดอย่างเดียว  เพราะเหตุใด  (เพราะเหตุนั้น  กายอันเน่า
13,0040,005,"จะแตก).""  "
13,0040,006,[ ๓ ]   ยโต  ในพากย์ท่านเรียกเป็นกิริยาปรามาส แต่มีห่าง ๆ อุ.:-
13,0040,007,"วิญฺูนํ  [ ส.  ปา.  ๑/๒๓๐ ] "" คำไร ๆ ที่ไม่นำความเลื่อมใส...ไม่"
13,0040,008,ปรากฏแก่วิญญูชน ท.  ผู้ตรวจดูอยู่ในวินยัฏฐกถา ชื่อสมันปาสาทิกา
13,0040,009,"นี้."""
13,0040,010,โยชนา  [ ๑/๒๐๗]  ว่า  ยโตติ  ปทํ  น ทิสฺสตีติ  ปเท  กิริยา-
13,0040,011,ปรามสนํ. 	
13,0040,012,สรูปอธิบาย : กิริยาปรามสนะ  หรือกิริยาปรามสะ หรือกิริยา
13,0040,013,ปรามาส  เป็นวิเสสนะในพากย์ จับตั้งแต่ต้น  จนจดกิริยาในพากย์.
13,0040,014,บอกเข้าในกิริยาพากย์.  กิริยาปรามาสนี้ได้เฉพาะบท ยํ  หน้าพากย์.
13,0040,015,"ในโยชนา เรียกบท  ยสฺมา  ในพากย์เป็นกิริยาปรามาส,  เรียกบท ยโต"
13,0040,016,ในพากย์ด้วย แต่มีห่าง ๆ.