Book,Page,LineNumber,Text 37,0015,001,ให้หนีไปอยู่ ปติโต ตกแล้ว วจฺจกุฏิยํ ในวัจจกุฎี อิติ ดังนี้ สมุฏฺ€าเปสิ 37,0015,002,ให้ตั้งขึ้นพร้อมแล้ว ฯ 37,0015,003,สติถา อ. พระศาสดา อคนฺตฺวา เสด็จมาแล้ว ปุจฺฉิตฺวา 37,0015,004,ตรัสถามแล้วว่า ภิกฺขเว ดูก่อนภิกษุ ท. ตุมฺเห อ. เธอ ท. สนฺนิสินฺนา 37,0015,005,เป็นผู้นั่งประชุมกันแล้ว กถาย ด้วยถ้อยคำ กาย นุ อะไรหนอ อตฺถ 37,0015,006,ย่อมมี เอตรหิ ในกาลบัดนี้ อิติ ดังนี้ ( วจเน ) ครั้นเมื่อคำว่า 37,0015,007,( มยํ ) อ. ข้าพระองค์ ท. ( สนฺนิสินฺนา ) เป็นผู้นั่งประชุมกันแล้ว 37,0015,008,อิมาย นาม กถาย ด้วยถ้อยคำชื่อนี้ ( อมฺห ) ย่อมมี ( เอตรหิ ) 37,0015,009,ในกาลบัดนี้ อิติ ดังนี้ ( เตหิ ภิกฺขูหิ ) อันภิกษุ ท. เหล่านั้น วุตฺเต 37,0015,010,กราบทูลแล้ว วตฺวา ตรัสแล้วว่า ภิกฺขเว ดูก่อนภิกษุ ท. เอโส 37,0015,011,โลฬุทายี อ. ภิกษุชื่อว่าโลฬุทายีนั้น ( นิมุคฺโค ) จมลงแล้ว ( คูถกูเป ) 37,0015,012,ในหลุมแห่งคูถ อิทานิเอว ในกาลนี้นั่นเทียว น หามิได้ เอโส 37,0015,013,โลฬุทายี อ. ภิกษุชื่อโลฬุทายีนั่น คูถกูเป นิมุคฺโคเอว จมลงแล้ว 37,0015,014,ในหลุมแห่งคูถนั่นเทียว ปุพฺเพปิ แม้ในกาลก่อน อิติ ดังนี้ อาหริตฺวา 37,0015,015,ทรงนำมาแล้ว อตีตํ วตฺถุํ ซึ่งเรื่องอันล่วงไปแล้ว ชาตกํ ยังชาดก 37,0015,016,อิมํ นี้ว่า 37,0015,017,( สูกโร ) อ. สกร ( อาห ) กล่าวแล้ว ( อิมํ คาถํ ) 37,0015,018,ซึ่งคาถานี้ว่า สมฺม แน่ะสหาย อหํ อ. เรา จตุปฺปโท 37,0015,019,เป็นผู้มีเท้า ๔ ( อมฺหิ ) ย่อมเป็น สมิม แน่ะสหาย 37,0015,020,ตฺวํปิ แม้ อ. ท่าน จตุปฺปโท เป็นผู้มีเท้า ๔ 37,0015,021,( อสิ ) ย่อมเป็น สีห แน่ะสีหะ ตฺวํ อ. ท่าน