Book,Page,LineNumber,Text
37,0004,001,กุสลกุมฺมปติฏฺ€ากรเณน  ด้วยการกระทำซึ่งที่เป็นที่ตั้งเฉพาะคือกรรม
37,0004,002,อันเป็นกุศล อตฺตโน  เพื่อตน  ภว จงเป็น  ( อิติ )  ดังนี้  ( ปททฺวยสฺส )
37,0004,003,แห่งหมวดสองแห่งบทว่า  โส กโรหิ  อิติ  ดังนี้  ฯ  
37,0004,004,หิ  จริงอยู่ โย  ปุคฺคโล  อ.  บุคคลใด  กโรติ  ย่อมกระทำ  กุสลํ
37,0004,005,ซึ่งกุศล ( อตฺตโน )  มรณมุขํ อปตฺวา  กาตุํ  สมตฺถกาเลเอว  ใน
37,0004,006,กาลแห่งตนเป็นผู้สามารถ  เพื่ออันไม่ถึง  ซึ่งปากแห่งความตาย  แล้ว
37,0004,007,กระทำนั่นเทียว  เอโส  ปุคฺคโล  อ.  บุคคลนั่น  ปณฺฑิโต  นาม  ชื่อว่า
37,0004,008,เป็นบัณฑิต  ( โหติ )  ย่อมเป็น ฯ
37,0004,009,( อตฺโถ )  อ.  อธิบายว่า  ตฺวํ  อ. ท่าน  ตาทิโส  จงเป็นผู้เช่นกับ
37,0004,010,ด้วยบุคคลนั้น  ภว จงเป็น  มา ( ภว )  จงอย่าเป็น อนฺธพาโล  เป็น
37,0004,011,คนพาลเพียงดังว่าคนบอด  อิติ  ดังนี้ ฯ
37,0004,012,( อตฺโถ )  อ.  อรรถว่า  ตฺวํ  อ.  ท่าน กโรนฺโต  กระทำอยู่  วิริยํ
37,0004,013,ซึ่งความเพียร  เอวํ  อย่างนี้  นิทฺธนฺตมโล  ชื่อว่าเป็นผู้มีมลทินอันกำจัด
37,0004,014,แล้ว  ราคาทีนํ  มลานํ  นีหฏตาย  เพราะความที่แห่งมลทิน  ท.  มี
37,0004,015,มลทินคือราคะเป็นต้น  เป็นกิเลสอันตนนำออกไปแล้ว  อนงฺคโณ
37,0004,016,ชื่อว่าเป็นผู้มีกิเลสเพียงดังว่าเนินหามิได้  คือว่า  นิกฺกิเลสโส  ชื่อว่าเป็น
37,0004,017,ผู้มีกิเลสออกแล้ว  องฺคณาภาเวน  เพราะความไม่มีแห่งกิเลสเพียงดังว่า
37,0004,018,เนิน  หุตฺวา  เป็น  ปาปุณิสฺสสิ  จักถึง  สุทฺธาวาสภูมึ  ซึ่งภูมิอันเป็น
37,0004,019,ที่อยู่แห่งพระอริยบุคคลผู้หมดจดแล้ว  ปฺจวิธํ  อันมีอย่าง  ๕  อิติ  ดังนี้
37,0004,020,( ปททฺวยสฺส )  แห่งหมวดสองแห่งบทว่า  ทิพฺพํ  อริยภูมึ  อิติ  ดังนี้ ฯ