Book,Page,LineNumber,Text
33,0027,001,<B>ผู้คะนอง  ผู้เศร้าหมอง  เป็นอยู่ง่าย. ส่วนบุคคล
33,0027,002,ผู้มีความละอาย  ผู้แสวงหากรรมอันสะอาดเป็น
33,0027,003,นิตย์  ไม่หดหู่  ไม่คะนอง  มีอาชีวะหมดจด
33,0027,004,"เห็นอยู่  เป็นอยู่ยาก.""</B>"
33,0027,005,[แก้อรรถ]
33,0027,006,บรรดาบทเหล่านั้น  บทว่า  <B>อหิริเกน</B>  คือผู้ขาดหิริและโอตตัปปะ.
33,0027,007,อธิบายว่า  อับบุคคลผู้เห็นปานนั้น  อาจเรียกหญิงผู้มิใช่มารดานั่นแล
33,0027,008,"ว่า  ""มารดาของเรา""  เรียกชายทั้งหลายผู้มิใช่บิดาเป็นต้นนั่นแล  โดย"
33,0027,009,"นัยเป็นต้นว่า  ""บิดาของเรา"" ตั้งอยู่ในอเนสนา  ๒๑  อย่าง  เป็นอยู่"
33,0027,010,โดยง่าย.
33,0027,011,บทว่า <B>กากสูเรน</B> ได้แก่  เช่นกาตัวกล้า.  อธิบายว่า  เหมือน
33,0027,012,อย่างว่า  กาตัวกล้า  ใคร่จะคาบวัตถุทั้งหลายมียาคูเป็นต้น  ในเรือน
33,0027,013,แห่งตระกูลทั้งหลาย  จับ  ณ  ที่ทั้งหลายมีฝาเรือนเป็นต้นแล้ว  รู้ว่าเขา
33,0027,014,แลดูตน  จึงทำเป็นเหมือนไม่แลดู  เหมือนส่งใจไปในที่อื่น  และทำเป็น
33,0027,015,"เหมือนหลับอยู่  กำหนดความเผอเรอของพวกมนุษย์ได้แล้วก็โผลง,"
33,0027,016,"เมื่อพวกมนุษย์ไล่ว่า  ""สุ  สุ""  อยู่นั่นแล  ก็คาบเอาอาหารเต็มปาก"
33,0027,017,แต่ภาชนะแล้วบินหนีไปฉันใด;  แม้บุคคลผู้ไม่มีความละอายก็ฉันนั้น
33,0027,018,เหมือนกัน  เข้าไปบ้านกับภิกษุทั้งหลายแล้ว ย่อมกำหนดที่ทั้งหลาย
33,0027,019,"มีที่ตั้งแห่งยาคูแลภัตรเป็นต้น,  ภิกษุทั้งหลายเที่ยวไปบิณฑบาตใน"
33,0027,020,บ้านนั้น  รับเอาอาหารสักว่ายังอัตภาพให้เป็นไป  ไปสู่โรงฉัน
33,0027,021,พิจารณาอยู่  ดื่มยาคูแล้ว  ทำกัมมัฏฐานไว้ในใจ  สาธยายอยู่  ปัดกวาด