Book,Page,LineNumber,Text
44,0027,001,ของอย่างใดอย่างหนึ่ง ย่อมให้ของอร่อยแก่ชนเหล่าอื่น ผู้นั้นชื่อว่า
44,0027,002,เป็นนาย เป็นหัวหน้า เป็นเจ้า (แห่งทาน) ให้. พระผู้มีพระภาคตรัส
44,0027,003,"คำว่า 'ทานปติ' ทรงหมายเอาผู้เช่นนั้น, บทว่า อมงฺกุภูโต"
44,0027,004,คือมิใช่เป็นผู้ปราศจากเดช. บทว่า วิสารโท คือเป็นผู้ถึงซึ่งโสมนัส
44,0027,005,อันสัมปยุตด้วยญาณ. สองบทว่า สหพฺยตํ คตา ความว่า ถึง
44,0027,006,ความเป็นผู้ร่วมกัน คือความเป็นพวกเดียวกัน. บทว่า กตาวกาสา
44,0027,007,ความว่า ชื่อว่าผู้มีโอกาสอันทำแล้ว เพระเป็นผู้ทำกรรมเป็นเหตุมี
44,0027,008,โอกาสในนันทวันนั้น. และเพราะกรรมนั้นเป็นกุศลอย่างเดียว ฉะนั้น
44,0027,009,พระผู้มีพระภาคจึงตรัสว่า 'ผู้มีกุศลอันทำแล้ว.' บทว่า โมทเร
44,0027,010,แปลว่า ย่อมบันเทิง คือ เบิกบาน. บทว่า อสิตสฺส ความว่า ของ
44,0027,011,ตถาคต ผู้อันตัณหาไม่อาศัยแล้ว. บทว่า ตาทิโน ได้แก่ผู้ถึงลักษณะ
44,0027,012,"แห่งผู้คงที่."""
44,0027,013,"[๒๖] ฎีกาสีหสูตรนั้นว่า ""บทว่า สนฺทิฏิกํ ความว่า ชื่อว่า"
44,0027,014,อันบุคคลพึงเห็น เพราะเป็นผลอันไม่เป็นไปในสัมปรายภพ คือ อัน
44,0027,015,บุคคลพึงเสวยเอง เป็นของประจักษ์เฉพาะตัว คือเป็นไปในทิฏฐ-
44,0027,016,ธรรม. หลายบทว่า สาหุ ทานนฺติ สทฺธามตฺตเกเนว ติฏฺติ
44,0027,017,ความว่า ทายกย่อม (ไม่) หยุดอยู่ด้วยเหตุเพียงความชื่ออย่างนี้ว่า
44,0027,018,ขึ้นชื่อว่าทาน ยังประโยชน์ให้สำเร็จ เป็นของดี อันบัณฑิตทั้งหลาย
44,0027,019,มีพระพุทธเจ้าเป็นต้นสรรเสริญ.' หลายบทว่า ยํ ทานํ เทติ ความว่า
44,0027,020,บุคคลให้ไทยธรรมใดแก่ผู้อื่น. หลายบทว่า ตสฺส อธิปติ หุตฺวา เทติ
44,0027,021,ความว่า ทายกครอบงำความโลภเสียด้วยดี ชื่อว่าเป็นเจ้าแห่งทาน