Book,Page,LineNumber,Text
31,0013,001,จึงตรัสพระคาถานี้ว่า 
31,0013,002,"<B>""ถ้าบุรุษพึงทำบุญไซร้,     พึงทำบุญนั้นบ่อย  ๆ"
31,0013,003,"พึงทำความพอใจในบุญนั้น,      เพราะว่า   ความ"
31,0013,004,"สั่งสมบุญทำให้เกิดสุข.""</B> "
31,0013,005,[ แก้อรรถ ]
31,0013,006,"เนื้อความแห่งพระคาถานั้นว่า     "" ถ้าบุรุษพึงทำบุญไซร้,    ไม่พึง"
31,0013,007,"งดเว้นเสียด้วยเข้าใจว่า      "" เราทำบุญครั้งเดียวแล้ว,   พอละ  ด้วยบุญ"
31,0013,008,"เพียงเท่านี้""     พึงทำบ่อย ๆ,    แม้ในขณะทำบุญนั้น     พึงทำความพอใจ"
31,0013,009,คือความชอบใจ     ได้แก่ความอุตสาหะในบุญนั่นแหละ.
31,0013,010,"ถามว่า     "" เพราะเหตุไร ? """
31,0013,011,วิสัชนาว่า            เพราะว่าความสั่งสมบุญให้เกิดสุข      อธิบายว่า
31,0013,012,เพราะความสั่งสมคือความพอกพูนบุญ       ชื่อว่าให้เกิดสุข      เพราะ
31,0013,013,เป็นเหตุนำความสุขมาให้ในโลกนี้และโลกหน้า.
31,0013,014,ในกาลจบเทศนา   นางเทวธิดานั้น   ยืนอยู่ในที่สุดทาง  ๔๕  โยชน์
31,0013,015,นั่นแล    ได้บรรลุโสดาปัตติผลแล้ว     ดังนี้แล.
31,0013,016,เรื่องนางลาชเทวธิดา     จบ.