Book,Page,LineNumber,Text
31,0012,001,"พระเถระ.    จงหลีกไป     นางเทวธิดา,   เจ้า<SUP>๑</SUP>อย่าทำให้เราถูกพระ"
31,0012,002,ธรรมกถึกทั้งหลาย        นั่งจับพัดอันวิจิตร      พึงกล่าวในอนาคตว่า  ' ได้
31,0012,003,ยินว่า     นางเทวธิดาผู้หนึ่ง      มาทำวัตรปฏิบัติ     เข้าไปตั้งน้ำฉันน้ำใช้
31,0012,004,"เพื่อพระมหากัสสปเถระ.'   แต่นี้ไป   เจ้าอย่ามา  ณ ที่นี้,   จงกลับไปเสีย."
31,0012,005,"นางจึงอ้อนวอนซ้ำ ๆ อีกว่า        "" ขอท่านอย่าทำให้ดิฉันฉิบหายเลย"
31,0012,006,"เจ้าข้า."" "
31,0012,007,"พระเถระคิดว่า      "" นางเทวธิดานี้ไม่เชื่อฟังถ้อยคำของเรา ""     จึง"
31,0012,008,"ปรบมือด้วยกล่าวว่า   "" เจ้าไม่รู้จักประมาณของเจ้า."""
31,0012,009,นางไม่อาจดำรงอยู่ในที่นั้นได้    เหาะขึ้นในอากาศ     ประคอง
31,0012,010,"ัอัญชลี   ได้ยืนร้องไห้     (คร่ำครวญอยู่)      ในอากาศว่า  "" ท่านเจ้าข้า"
31,0012,011,"อย่าให้สมบัติที่ดิฉันได้แล้วฉิบหายเสียเลย,     จงให้เพื่อทำให้มั่นคงเถิด."""
31,0012,012,[ บุญให้เกิดสุขในภพทั้ง๒ ]
31,0012,013,พระศาสดา     ประทับนั่งในพระคันธกุฎีนั่นเอง       ทรงสดับเสียงนาง
31,0012,014,เทวธิดานั้นร้องไห้           ทรงแผ่พระรัศมีดุจประทับนั่งตรัสอยู่ในที่เฉพาะ
31,0012,015,"หน้านางเทวธิดา     ตรัสว่า      "" เทวธิดา   การทำความสังวรนั่นเทียว     เป็น"
31,0012,016,"ภาระของกัสสปะผู้บุตรของเรา,  แต่การกำหนดว่า   ' นี้เป็นประโยชน์"
31,0012,017,ของเรา ' แล้วมุ่งกระทำแต่บุญ     ย่อมเป็นภาระของผู้มีความต้องการ
31,0012,018,"ด้วยบุญ, ด้วยว่า      การทำบุญเป็นเหตุให้เกิดสุขอย่างเดียว      ทั้งใน"
31,0012,019,"ภพนี้      ทั้งในภพหน้า ""  ดังนี้แล้ว     เมื่อจะทรงสืบอนุสนธิแสดงธรรม"
31,0012,020,
31,0012,021,๑.  เม  อนาคเต  ฯ เป ฯ  วตฺตพฺพตํ  แปลว่า  ซึ่งความที่แห่งเรา เป็นผู้อันพระธรรมกถึก
31,0012,022,ทั้งหลาย   ผู้นั่งจับซึ่งพัดอันวิจิตร   พึงกล่าวในอนาคตว่า  ฯ ล ฯ.