Book,Page,LineNumber,Text 20,0004,001,บุรุษ. พระผู้เป็นเจ้าปรารถนาจะไม่ให้ช้างเหล่านั้นมาไหมเล่า ? 20,0004,002,อัลละ. เออ อาวุโส. 20,0004,003,บุรุษ. ถ้ากระนั้น กระผมจักทำไม่ให้ช้างเหล่านั้นมา ได้ถวาย 20,0004,004,พิณสำหรับให้ช้างใคร่ และสอนมนต์สำหรับให้ช้างใคร่ แก่พระ 20,0004,005,ดาบสแล้ว: ก็เมื่อจะให้ ได้ชี้แจงสายพิณ ๓ สาย ให้เรียนมนต์ ๓ 20,0004,006,"บท แล้วบอกว่า ""เมื่อดีดสายพิณสายนี้ ร่ายมนต์บทนี้แล้ว, ช้าง" 20,0004,007,ไม่อาจแม้เพื่อจะหันกลับแลดู ย่อมหนีไป; เมื่อดีดสายพิณสายนี้ 20,0004,008,ร่ายมนต์บทนี้แล้ว ช้างจะกลับเหลียวดูเบื้องหลังพลางหนีไป; เมื่อ 20,0004,009,ดีดสายพิณสายนี้ ร่ายมนต์บทนี้แล้ว ช้างนายฝูง ย่อมน้อมหลัง 20,0004,010,"เข้ามาหา,"" แล้วกล่าวว่า ""สิ่งใด อันท่านชอบใจ. ท่านพึงทำสิ่งนั้น" 20,0004,011,"เถิด."" ไหว้พระดาบสแล้ว ก็หลีกไป." 20,0004,012,พระดาบส ร่ายมนต์บทสำหรับไล่ช้าง ดีดสายพิณสำหรับไล่ช้าง 20,0004,013,ยังช้างให้หนีไปอยู่แล้ว. 20,0004,014,[พระเจ้าอุเทนกับนกหัสดีลิงค์] 20,0004,015,ในสมัยนั้น ในกรุงโกสัมพี ได้มีพระราชาทรงพระนามว่าพระเจ้า 20,0004,016,ปรันตปะ วันหนึ่ง พระเจ้าปรันตปะทรงนั่งผิงแดดอ่อนอยู่ที่กลางแจ้ง 20,0004,017,กับพระราชเทวี ผู้ทรงครรภ์. พระราชเทวี ทรงห่มผ้ากัมพลแดง 20,0004,018,อันมีราคาแสนหนึ่ง ซึ่งเป็นพระภูษาทรงของพระราชา ทรงนั่งปราศรัย 20,0004,019,กับพระราชา ถอดพระธำมรงค์ อันมีราคาแสนหนึ่งจากพระองคุลี 20,0004,020,ของพระราชา มาสวนใส่ที่นิ้วของพระองค์. 20,0004,021, 20,0004,022,๑. อากาสตเล ที่พื้นแห่งอากาศ.