Book,Page,LineNumber,Text
33,0006,001,สองบทว่า <B>โส  กโหริ </B> ความว่า  ท่านนั้น  จงทำที่พึ่งคือกุศล
33,0006,002,แก่ตน  เหมือนบุคคลเมื่อเรืออัปปางในสมุทร  ทำที่พึ่งกล่าวคือเกาะ
33,0006,003,"(แก่ตน)  ฉะนั้น,  และท่านเมื่อทำ  จงรีบพยายาม  คือจงปรารภความ"
33,0006,004,เพียรเร็ว ๆ จงเป็นบัณฑิต  ด้วยการทำที่พึ่งกล่าวคือกุศลธรรมแก่ตน. 
33,0006,005,ด้วยว่า  ผู้ใดทำกุศลในเวลาที่ตนยังไม่ถึงปากแห่งความตาย  สามารถ
33,0006,006,"จะทำได้นั่นแล,  ผู้นั้นชื่อว่าเป็นบัณฑิต.  อธิบายว่า  ท่านจงเป็นผู้เช่น"
33,0006,007,นั้น  อย่าเป็นอันธพาล.
33,0006,008,สองบทว่า  <B>ทิพฺพํ  อริยภูมึ</B>  ความว่า ท่านทำความเพียงอยู่
33,0006,009,อย่างนี้  ชื่อว่าผู้กำจัดมลทินได้แล้ว เพราะความเป็นผู้นำมลทินมี
33,0006,010,"ราคะเป็นต้นออกเสียได้,  ชื่อว่าไม่มีกิเลสเพียงดังเนิน  คือหมดกิเลส"
33,0006,011,เพราะไม่มีกิเลสเพียงดังเนิน  จักถึงชั้นสุทธาวาส  (ภูมิเป็นที่สุดแห่ง
33,0006,012,พระอริยบุคคลผู้หมดจดแล้ว) ๕ อย่าง<SUP>๑</SUP>
33,0006,013,ในกาลจบเทศนา  อุบาสกตั้งอยู่ในโสดาปัตติผลแล้ว.  เทศนา
33,0006,014,ได้มีประโยชน์แม้แก่หมู่ชนผู้ประชุมกันแล้ว  ดังนี้แล.
33,0006,015,[พวกบุตรถวายทานอีก]
33,0006,016,บุตรเหล่านั้น  ทูลนิมนต์พระศาสดา  แม้เพื่อประโยชน์ในวันรุ่ง
33,0006,017,ขึ้น  ถวายทานแล้ว  ได้กราบทูลพระศาสดาผู้ทรงทำภัตกิจแล้ว  ใน
33,0006,018,"เวลาทรงอนุโมนทนาว่า  ""พระเจ้าข้า  แม้ภัตรนี้พวกข้าพระองค์ถวาย"
33,0006,019,"ให้เป็นชีวภัตร  เพื่อบิดาของปวงข้าพระองค์เหมือนกัน, ขอพระองค์"
33,0006,020,
33,0006,021,๑.  อวิหา  ๑  อตัปปา  ๑  สุทัสสา  ๑  สุทัสสี  ๑  อกนิฏฐา  ๑  ภพทั้ง ๕  นี้อยู่ในพรหมโลก
33,0006,022,"สูง  ท่านกล่าวว่าเป็นที่เกิดแห่งพระอนาคามี,  ดูความพิสดารในธรรมวิภาคปริเฉทที่ ๒."