|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
46,0033,001,กันรับประทานอาหารเย็น เมื่อแผ่นดินกลับเย็นลงแล้ว จึงไปได้. แม้
|
|
46,0033,002,พระโพธิสัตว์ ไปสู่ทางกันดารนั้นโดยทำนองนี้แล ไปสิ้น ๕๙ โยชน์
|
|
46,0033,003,"แล้วคิดว่า "" บัดนี้ อีกราตรีเดียวเท่านั้น ก็จักออกจากทะเลทรายอัน "
|
|
46,0033,004,"กันดาร "" จึงรับประทานอาหารเย็นแล้ว สั่งให้เทน้ำทั้งปวงเสียสิ้น"
|
|
46,0033,005,แล้วขับไป. คนนำทางที่นอนอยู่บนเกวียนเล่มหน้า คอยดูดาวใน
|
|
46,0033,006,"อากาศ กล่าวอยู่ว่า "" พวกท่านจงขับโคไปทางนี้, จงขับโคไปทาง"
|
|
46,0033,007,"นั้น "" เหน็ดเหนื่อยเพราะไม่ได้หลับมาช้านาน ก็ก้าวลงสู่ความหลับ"
|
|
46,0033,008,ไม่ได้รู้สึกถึงโคทั้งหลายซึ่งพากันวกกลับมาถือเอาทางที่มาแล้วเลย. โค
|
|
46,0033,009,ทั้งหลายได้เดินไปตลอดคืนยังรุ่ง. คนนำทาง ตื่นขึ้นในเวลาอรุณขึ้น
|
|
46,0033,010,"รู้ความนั้น จึงร้องขึ้นว่า "" พวกท่านจงกลับเกวียน. "" พ่อค้าทั้งหมด"
|
|
46,0033,011,นั้น ถึงที่ ๆ ตนพักแล้วในวันวาน ก็พากันเศร้าใจไปตามกันว่า
|
|
46,0033,012,""" แม้น้ำของพวกเราก็หมดแล้ว พวกเราพากันฉิบหายในคราวนี้แล้ว """
|
|
46,0033,013,จึงพากันนอนอยู่ภายใต้เกวียนของตน ๆ. พระโพธิสัตว์ เที่ยวไปในเวลา
|
|
46,0033,014,"ที่พื้นที่เย็นตอนเช้านั่นแล เห็นกอหญ้าแพรก<SUP>๑</SUP>กอหนึ่ง คิดว่า "" หญ้า"
|
|
46,0033,015,"เหล่านี้ จักงอกขึ้นด้วยความเย็นของน้ำภายใต้ "" จึงให้ขุดประเทศนั้น."
|
|
46,0033,016,เมื่อคนทั้งหลายขุดลงไปสิ้นที่ประมาณ ๖๐ ศอก ทุบอยู่กระทบพื้นหิน
|
|
46,0033,017,ภายใต้. พ่อค้าทั้งหมด พากันละความพยายามแล้ว. พระโพธิสัตว์
|
|
46,0033,018,"คิดว่า "" ภายใต้แผ่นหินนี้คงมีน้ำ "" กระโดดลงไปเงี่ยหูฟัง ได้ยินเสียง"
|
|
46,0033,019,"น้ำแล้วจึงขึ้นมา บังคับคนใช้ว่า "" พ่อ เมื่อเธอละความพยายามเสีย"
|
|
46,0033,020,แล้ว พวกเราจะพากันฉิบหายหมด เธอจงจับค้อนเหล็กนี้ลงไปต่อย
|
|
46,0033,021,
|
|
46,0033,022,๑. บาลีเป็น ทพฺพติณคจฺฉํ ถ้า ทพฺภ ก็เป็น หญ้าคา ถ้า ทุพฺพา ก็เป็นหญ้าแพรก.
|
|
|