| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 42,0015,001,ไม่อิ่มด้วยเมถุนกาม เพราะตนยังเป็นสาว จึงทำมิจฉาจารกับ | |
| 42,0015,002,"พราหมณ์หนุ่มคนหนึ่ง คิดว่า ""ด้วยอุบายอย่างนี้ เราจักเป็นผู้ปลอด" | |
| 42,0015,003,"ภัยทำ (อะไร ๆ ได้ตามชอบใจ) "" วันหนึ่ง จึงได้พูดกะพราหมณ์ " | |
| 42,0015,004,"ดังนี้ ว่า ""ท่านพราหมณ์ ดิฉันไม่อาจจะทำการงานในเรือนของ" | |
| 42,0015,005,"ท่านได้, ท่านจงเอาทรัพย์ที่ขอเขาได้มา นำทาสหรือทาสีมาให้ดำฉัน" | |
| 42,0015,006,"เถิด."" แกตกอยู่ในอำนาจของนางจึงรับว่า ""ดีละ"" ตะพายถุง" | |
| 42,0015,007,หนังเต็มด้วยสัตตุเที่ยวไปในคามนิคมเป็นต้น เมื่อได้ทรัพย์ถึง ๗๐๐ | |
| 42,0015,008,กหาปณะแล้วก็กลับมา ในระหว่างทาง (ได้แวะ) กินสัตตุที่โคนไม้ | |
| 42,0015,009,มีโพรงต้นหนึ่ง ไม่ผูกปากถุง ลงไปดื่มน้ำแล้ว ขณะนั้น งูเห่า | |
| 42,0015,010,ในต้นไม่มีโพรงตัวหนึ่ง เลื้อยเข้าถุงด้วยกลิ่นสัตตุ นอนขดขนดกิน | |
| 42,0015,011,สัตตุอยู่. พราหมณ์กลับมาไม่ทันดูข้างใน ผูกปากถุงตะพายแล้วก็ | |
| 42,0015,012,"ออกเดิน ได้ยินคำที่รุกขเทพดาองค์หนึ่งบอกว่า ""พราหมณ์ วันนี้" | |
| 42,0015,013,ถ้าท่านจักพักอยู่ในระหว่างทาง ตัวท่านเองจักตาย; แต่ถ้าท่านไปถึง | |
| 42,0015,014,"เรือนวันนี้, ภรรยาของท่านก็จักตาย"" จึงหวาดกลัวแต่มรณภัย กำลัง" | |
| 42,0015,015,คร่ำครวญอยู่ ถึงประตูกรุงพาราณสีแล้ว. กาลนั้น ได้เป็นวันอุโบสถ | |
| 42,0015,016,ที่ ๑๕. คนทั้งหลายถือของหอมและดอกไม้เป็นต้นติดมือไป เพื่อฟัง | |
| 42,0015,017,ธรรมของพระโพธิสัตว์. แก่เห็นคนเหล่านั้น ถามทาบความนั้นแล้ว | |
| 42,0015,018,"คิดว่า ""ได้ทราบว่า เสนกบัณฑิตเป็นนักแสดงธรรม, ท่านคงจะ" | |
| 42,0015,019,"กล่าวคำอะไร ๆ กำจัดความโศกของเราออกได้, แม้เราก็ควรจะ" | |
| 42,0015,020,"ไปฟังธรรมในที่นั้น"" ดังนี้แล้ว ก็ไปกับคนเหล่านั้น ได้ยืนร้องไห้อยู่ที่" | |
| 42,0015,021,ท้ายบริษัทด้วยทั้งถุงสัตตุยังอยู่ที่คอ. พระโพธสัตว์เห็นแกเข้า คิดว่า | |