| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 32,0025,001,[ มหากาลตายสมแก่บุรพกรรม ] | |
| 32,0025,002,ครั้งนั้น ภิกษุหนุ่มและสามเณรทั้งหลาย ถือหม้อน้ำดื่มไป | |
| 32,0025,003,"แต่เช้าตรู่ พบมหากาลนั้น กล่าวว่า "" อุบาสกฟังธรรมกถาอยู่" | |
| 32,0025,004,"ในวิหาร ได้มรณะไม่สมควร "" ดังนี้แล้ว จึงได้กราบทูลแด่พระ" | |
| 32,0025,005,ศาสดา. | |
| 32,0025,006,"พระศาสดา ตรัสว่า "" อย่างนั้น ภิกษุทั้งหลาย นาย<SUP>๑</SUP>กาลได้" | |
| 32,0025,007,"มรณะไม่สมควรในอัตภาพนี้, แต่เข้าได้มรณะสาควรแก่กรรมที่ทำ" | |
| 32,0025,008,"ไว้แล้วในกาลก่อนนั่นแล "" อันภิกษุหนุ่มและสามเณรเหล่านั้นทูล" | |
| 32,0025,009,อาราธนา จึงตรัสบุรพกรรมของมหากาลนั้นว่า :- | |
| 32,0025,010,[ บุรพกรรมของมหากาล ] | |
| 32,0025,011,""" ดังได้สดับมา ในอดีตกาล พวกโจรซุ่มอยู่ที่ปากดงแห่ง" | |
| 32,0025,012,ปัจจันตคาม<SUP>๒</SUP>แห่งหนึ่ง ในแคว้นของพระเจ้าพาราณสี. พระราชาทรง | |
| 32,0025,013,ตั้งราชภัฏ<SUP>๓</SUP>คนหนึ่งไว้ที่ปากดง. ราชภัฏนั้น รับค่าจ้างแล้ว ก็นำคนไป | |
| 32,0025,014,"จากฟากข้างนี้ สู่ฟากข้างโน้น, นำคนจากฟากข้างโน้น มาสู่ฟาก" | |
| 32,0025,015,ข้างนี้. | |
| 32,0025,016,ต่อมา มนุษย์คนหนึ่ง พาภริยารูปสวยของตนขึ้นสู่ยานน้อย | |
| 32,0025,017,"แล้ว ได้ไปถึงที่นั้น. ราชภัฏ พอเห็นหญิงนั้น ก็เกิดสิเน่หา, เมื่อ" | |
| 32,0025,018,"มนุษย์นั้น แม้กล่าวว่า "" นาย ขอท่านจงช่วยกระผมทั้ง ๒ ให้ผ่าน" | |
| 32,0025,019,"พ้นดงเถิด, "" ก็ตอบว่า "" บัดนี้ ค่ำมืดเสียแล้ว, เช้าตรู่เถอะ เรา" | |
| 32,0025,020, | |
| 32,0025,021,๑. น่ามีมหาด้วย ๒. บ้านอยู่ริมเขตแดน ๓. คนอันพระราชาทรงชุบเลี้ยง ได้แก่ | |
| 32,0025,022,ข้าราชการ. | |