| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 31,0033,001,"มีทรัพย์มาก, เพราะเหตุนั้น เขาจึงพักอยู่ในที่นั้นแล, ส่วนพวก" | |
| 31,0033,002,"ข้าพระองค์ ลาเขากลับมา "" ตรัสว่า ""ภิกษุทั้งหลาย พ่อค้าผู้มี" | |
| 31,0033,003,"ทรัพย์มาก ย่อมเว้นทาง (ที่มีภัย) เพราะความที่พวกโจรมีอยู่, " | |
| 31,0033,004,"บุรุษแม้ใคร่จะเป็นอยู่ ย่อมเว้นยาพิษอันร้ายแรง, แม้ภิกษุทราบว่า" | |
| 31,0033,005,"' ภพ ๓ เป็นเช่นกับหนทางที่พวกโจรซุ่มอยู่.' แล้วเว้นกรรมชั่วเสียควร.""" | |
| 31,0033,006,ดังนี้แล้ว เมื่อจะทรงสืบอนุสนธิแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า | |
| 31,0033,007,"<B>"" บุคคลพึงเว้นกรรมชั่วทั้งหลายเสีย, เหมือน" | |
| 31,0033,008,พ่อค้ามีทรัพย์มาก มีพวกน้อย เว้น ทางอันพึง | |
| 31,0033,009,"กลัว, (และ) เหมือนผู้ต้องการจะเป็นอยู่ เว้น" | |
| 31,0033,010,"ยาพิษเสียฉะนั้น.""</B>" | |
| 31,0033,011,[ แก้อรรถ ] | |
| 31,0033,012,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>ภยํ</B> ได้แก่ อันน่ากลัว. อธิบายว่า | |
| 31,0033,013,ชื่อว่ามีภัยเฉพาะหน้า เพราะเป็นหนทางที่พวกโจรซุ่มอยู่. ท่านกล่าว | |
| 31,0033,014,"อธิบายคำนี้ไว้ว่า "" พ่อค้าผู้มีทรัพย์มาก มีพวกน้อย เว้นทางที่มีภัย" | |
| 31,0033,015,"เฉพาะหน้าฉันใด, ผู้ต้องการจะเป็นอยู่ ย่อมเว้นยาพิษอันร้ายแรงฉันใด," | |
| 31,0033,016,"ภิกษุผู้บัณฑิต ควรเว้นกรรมชั่วทั้งหลายแม้มีประมาณน้อยเสียฉันนั้น.""" | |
| 31,0033,017,ในกาลจบเทศนา ภิกษุเหล่านั้น บรรลุพระอรหัตพ้อมด้วย | |
| 31,0033,018,ปฏิสัมภิทาทั้งหลาย. พระธรรมเทศนาได้เป็นประโยชน์แม้แก่มหาชน | |
| 31,0033,019,ผู้มาประชุม ดังนี้แล. | |
| 31,0033,020,เรื่องมหาธนวานิช จบ. | |