| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 26,0044,001,ในกาลบัดนี้ มณิกาโร อ. นายช่างแก้ว (ตทา) ในกาลนั้น อหํเอว | |
| 26,0044,002,เป็นเรานั่นเทียว (อโหสิ) ได้เป็นแล้ว (เอตรหิ) ในกาลบัดนี้ อิติ | |
| 26,0044,003,ดังนี้ (วตฺวา) ตรัสแล้วว่า ภิกฺขเว ดูก่อนภิกษุ ท. อตีเตปิ กาเล | |
| 26,0044,004,ในกาลแม้อันล่วงไปแล้ว กาณา อ. นางกาณา ทุมฺมนา เป็นผู้มีใจ | |
| 26,0044,005,อันโทษประทุษร้ายแล้ว อาวิลจิตฺตา เป็นผู้มีจิตอันขุ่นมัว หุตฺวา เป็น | |
| 26,0044,006,เอวํ อย่างนี้ วิปฺปสนฺนจิตฺตา เป็นผู้มีจิตอันผ่องใสแล้ว วจเนน | |
| 26,0044,007,เพราะคำ มม ของเรา อโหสิ ได้เป็นแล้ว ปสนฺนอุทกรหโท วิย | |
| 26,0044,008,ราวกะ อ. ห้วงแห่งน้ำอันใสแล้ว อิติ ดังนี้ อนุสนฺธึ ฆเฏตฺวา ธมฺมํ | |
| 26,0044,009,เทเสนฺโต เมื่อจะทรงสืบต่อ ซึ่งอนุสนธิ แสดงซึ่งธรรม อาห ตรัส | |
| 26,0044,010,แล้ว คาถํ ซึ่งพระคาถา อิมํ นี้ว่า | |
| 26,0044,011,<B>รหโท อ. ห้วงน้ำ คมฺภีโร อันลึก วิปฺปสนฺโน | |
| 26,0044,012,เป็นห้วงน้ำใสวิเศษแล้ว อนาวิโล เป็นห้วงน้ำไม่ | |
| 26,0044,013,ขุ่นมัว (โหติ) ย่อมเป็น ยถาปิ แม้ฉันใด | |
| 26,0044,014,ปณฺฑิตา อ. บัณฑิต ท. สุตฺวาน ฟังแล้ว ธมฺมานิ | |
| 26,0044,015,ซึ่งธรรม ท. วิปฺปสีทนฺติ ย่อมผ่องใสวิเศษ เอวํ | |
| 26,0044,016,ฉันนั้น อิติ ดังนี้ ฯ</B> | |
| 26,0044,017,โย อุทกณฺณโว อ. ห้วงแห่งน้ำใด เสนาย ครั้นเมื่อเสนา | |
| 26,0044,018,จตุรงฺคินิยาปิ แม้มีองค์ ๔ โอคาหนฺติยา ข้ามลงอยู่ น ขุภติ ย่อม | |
| 26,0044,019,ไม่กระเพื่อม (โส) อุทกณฺณโว อ. ห้วงแห่งน้ำนั้น เอวรูโป อันมี | |
| 26,0044,020,รูปอย่างนี้ รหโท อิติ ชื่อว่าห้วงน้ำ ตตฺถ คาถายํ ในพระคาถานั้น | |