| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 26,0013,001,อ. บุคคล โอวทนฺโตเอว กล่าวอยู่นั่นเทียว อนุสาสติ นาม ชื่อว่า | |
| 26,0013,002,ย่อมพร่ำสอน (โย ปุคฺคโล) อ. บุคคลใด โอวเทยฺย พึงกล่าวสอน | |
| 26,0013,003,อนุสาเสยฺย พึงพร่ำสอน เอวํ อย่างนี้ อิติ ด้วยประการฉะนี้ (อิติ) | |
| 26,0013,004,ดังนี้ ตตฺถ ปเทสุ ในบท ท. เหล่านั้นหนา (ปทสฺส) แห่งบทว่า | |
| 26,0013,005,โอวเทยฺย อิติ ดังนี้ ฯ | |
| 26,0013,006,อตฺโถ อ. อรรถว่า นิวาเรยฺย พึงห้าม อกุสลธมฺมา จากธรรม | |
| 26,0013,007,อันเป็นอกุศล คือว่า ปติฏฺาเปยฺย พึงให้ตั้งอยู่เฉพาะ กุสลธมฺเม | |
| 26,0013,008,ในธรรมอันเป็นกุศล อิติ ดังนี้ (ปทสฺส) แห่งบทว่า อสพฺภา อิติ | |
| 26,0013,009,ดังนี้ ฯ | |
| 26,0013,010,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า ปุคฺคโล อ. บุคคล โส นั้น คือว่า | |
| 26,0013,011,เอวรูโป ผู้มีรูปอย่างนี้ ปิโย เป็นผู้เป็นที่รัก สปฺปุริสานํ ของสัตบุรุษ | |
| 26,0013,012,ท. พุทฺธาทีนํ มีพระพุทธเจ้าเป็นต้น โหติ ย่อมเป็น ปน แต่ว่า | |
| 26,0013,013,เย ชนา อ. ชน ท. เหล่าใด อทิฏฺธมฺมา เป็นผู้มีธรรมอันไม่เห็น | |
| 26,0013,014,แล้ว วิติณฺณปรโลกา เป็นผู้มีโลกในเบื้องหน้าอันข้ามวิเศษแล้ว | |
| 26,0013,015,อามิสจกฺขุกา เป็นผู้เห็นซึ่งอามิส ปพฺพชิตา เป็นผู้บวชแล้ว ชีวิตตฺถาย | |
| 26,0013,016,เพื่อประโยชน์แก่ชีวิต (โหนฺติ) ย่อมเป็น โส ปุคฺคโล อ. บุคคลนั้น | |
| 26,0013,017,โอวาทโก ผู้กล่าวสอน อนุสาสโก ผู้พร่ำสอน อปฺปิโย เป็นผู้ไม่ | |
| 26,0013,018,เป็นที่รัก เตสํ ชนานํ ของชน ท.เหล่านั้น อสตํ ชื่อว่าผู้เป็น | |
| 26,0013,019,อสัตบุรุษ วิชฺฌนฺตานํ ผู้ทิ่มแทงอยู่ มุขสตฺตีหิ ด้วยหอกคือปาก ท. เอวํ | |
| 26,0013,020,อย่างนี้ว่า ตฺวํ อ. ท่าน อุปชฺฌาโย เป็นพระอุปัชฌายะ อมฺหากํ | |
| 26,0013,021,ของข้าพเจ้า ท. (อสิ) ย่อมเป็น น หามิได้ อาจริโย เป็นอาจารย์ | |