| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 26,0005,001,หิรญฺสุวณฺณาทิปูรนํ อันเต็มด้วยวัตถุมีเงินและทองเป็นต้น นิทหิตฺวา | |
| 26,0005,002,ปิตานํ อันบุคคลฝังตั้งไว้แล้ว ตตฺถ ตตฺถ เน ในที่นั้นนั้น (อิติ) | |
| 26,0005,003,ดังนี้ ตตฺถ ปเทสุ ในบท ท. เหล่านั้นหนา (ปทสฺส) แห่งบทว่า | |
| 26,0005,004,นิธีนํ อิติ ดังนี้ ฯ | |
| 26,0005,005,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า กิจฺฉชีวิเก ทุคฺคตมนุสฺเส อนุกมฺปํ | |
| 26,0005,006,กตฺวา เอหิ สุเขน เต ชีวิตุปายํ ทสฺเสสฺสามิ อิติ นิธิฏฺานํ เนตฺวา | |
| 26,0005,007,หตฺถํ ปสาเรตฺวา อิมํ ธนํ คเหตฺวา สุขํ ชีว อิติ อาจิกฺขนฺตารํ | |
| 26,0005,008,วิย ให้เป็นผู้เพียงดังว่าผู้กระทำแล้ว ซึ่งความอนุเคราะห์ ในมนุษย์ผู้ | |
| 26,0005,009,ถึงแล้วซึ่งทุกข์ ผู้มีความเป็นอยู่โดยยาก กล่าวแล้วว่า อ. ท่าน จงมา | |
| 26,0005,010,อ. เรา จักแสดง ซึ่งอุบายแห่งชีวิต ตามสบาย แก่ท่าน ดังนี้ นำไป | |
| 26,0005,011,แล้ว สู่ที่แห่งขุมทรัพย์ เหยียดออกซึ่งมือ แล้วบอกว่า อ. ท่าน จง | |
| 26,0005,012,ถือเอา ซึ่งทรัพย์นี้ จงเป็นอยู่ เป็นสุขเถิด ดังนี้ (อิติ) ดังนี้ | |
| 26,0005,013,(ปทสฺส) แห่งบทว่า ปวตฺตารํ อิติ ดังนี้ ฯ | |
| 26,0005,014,(วินิจฺฉโย) อ. วินิจฉัย (ปเท) ในบทว่า วชฺชทสฺสินํ อิติ | |
| 26,0005,015,ดังนี้ (ปณฺฑิเตน) อันบัณฑิต (เวทิตพฺโพ) พึงทราบ วชฺชทสฺสิโน | |
| 26,0005,016,ชนา อ. ชน ท. ผู้แสดงซึ่งโทษโดยปกติ เทฺว ๒ อิมินา นํ ปุคฺคลํ | |
| 26,0005,017,อสารูปฺเปน วา ขลิเตน วา สงฺฆมชฺเฌ นิคฺคณฺหิสฺสามิ อิติ | |
| 26,0005,018,(จินฺตเนน) รนฺธคเวสโก ชโน จ คือ อ. ชน ผู้แสวงหาซึ่งโทษ | |
| 26,0005,019,ด้วยอันคิดว่า อ. เรา จักข่มขี่ ซึ่งบุคคลนั้น ในท่ามกลางแห่งสงฆ์ | |
| 26,0005,020,ด้วยมารยาทอันไม่สมควรหรือ หรือว่าด้วยความพลั้งพลาดนี้ ดังนี้ด้วย | |
| 26,0005,021,อญฺาตฺาปนตฺถาย าตํ ธมฺมํ อนุคฺคณฺหนตฺถาย สีลาทีนํ คุณานํ | |