|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
23,0044,001,<B>สลฺโล เป็นผู้มีลูกศรอันถอนแล้ว อสฺมิ ย่อมเป็น
|
|
23,0044,002,มาณว ดูก่อนมาณพ อหํ อ. ข้าพเจ้า น โสจามิ
|
|
23,0044,003,ย่อมไม่เศร้าโศก น โรทามิ ย่อมไม่ร้องไห้
|
|
23,0044,004,สตฺวาน เพราะสดับ (วจนํ) ซึ่งคำ ตว ของท่าน
|
|
23,0044,005,อิติ ดังนี้ ฯ</B>
|
|
23,0044,006,อถ ครั้งนั้น (พฺราหฺมโณ) อ. พราหมณ์ ปุจฺฉนโต เมื่อจะ
|
|
23,0044,007,ถาม นํ มาณวํ ซึ่งมาณพนั้นว่า ตฺวํ อ. ท่าน โก นาม ชื่อว่าเป็น
|
|
23,0044,008,ใคร (อสิ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ (อาห) กล่าวแล้วว่า
|
|
23,0044,009,<B>ตฺวํ อ. ท่าน เทวตา นุ เป็นเทวดาหรือหนอ
|
|
23,0044,010,คนฺธพฺโพ อาทู หรือว่าเป็นคนธรรพ์ สกฺโก
|
|
23,0044,011,ปุรินฺทโท (อาทู) หรือว่าเป็นท้าวสักกะ ผู้ให้ซึ่ง
|
|
23,0044,012,ทานในก่อน อสิ ย่อมเป็น ตฺวํ อ. ท่าน โก วา
|
|
23,0044,013,เป็นใครหรือ กสฺส ปุตฺโต วา หรือว่าเป็นบุตร
|
|
23,0044,014,ของใคร (อสิ) ย่อมเป็น มยํ อ. เรา ท. ชาเนมุ
|
|
23,0044,015,พึงรู้ ตํ ซึ่งท่าน กถํ อย่างไร อิติ ดังนี้ ฯ</B>
|
|
23,0044,016,อถ ครั้งนั้น มาณโว อ. มาณพ อาจิตฺขิ บอกแล้ว อสฺส
|
|
23,0044,017,พฺราหฺมณสฺส แก่พราหมณ์นั้นว่า
|
|
23,0044,018,<B>ตฺวํ อ. ท่าน ยํ ปุตฺตํ อาฬาหเน สยํ ฑหิตฺวา
|
|
23,0044,019,กนฺทสิ จ เผาแล้ว ซึ่งบุตรคนใดในป่าช้าเอง คร่ำ
|
|
23,0044,020,ครวญอยู่ด้วย ยํ ปุตฺตํ (อาฬาหเน สยํ ฑหิตฺวา)</B>
|
|
|