| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 23,0043,001,<B>พระจันทร์ (รุทํ) ร้องไห้อยู่ (อมฺหิ) ย่อมเป็น | |
| 23,0043,002,อิติ ดังนี้</B> | |
| 23,0043,003,นิสฺโสโก เป็นผู้มีความเศร้าโศกออกแล้ว กถาย เพราะถ้อยคำ ตสฺส | |
| 23,0043,004,มาณวสฺส ของมาณพนั้น หตฺวา เป็น กโรนฺโต เมื่อจะกระทำ ถุตึ | |
| 23,0043,005,ซึ่งความชมเชย มาณวสฺส แก่มาณพ อภาสิ ได้ภาษิตแล้ว คาถา | |
| 23,0043,006,ซึ่งคาถา ท. อิมา เหล่านี้ว่า | |
| 23,0043,007,<B>ตฺวํ อ. ท่าน โอสิญฺจํ เป็นผู้รดอยู่ มํ ซึ่งเรา | |
| 23,0043,008,อาทิตฺตํ วต ผู้ร้อนทั่วแล้วหนอ (กตฺวา) กระทำ | |
| 23,0043,009,สนฺตํ ให้เป็นผู้สงบแล้ว (อสิ) ย่อมเป็น | |
| 23,0043,010,(ปุคฺคโล) วิย ราวกะ อ. บุคคล (โอสิญฺจํ) | |
| 23,0043,011,รดอยู่ ปาวกํ ซึ่งไฟผู้เผาผลาญ ฆตสิตฺตํ ว | |
| 23,0043,012,อันเกินแล้วซึ่งเปรียงเทียว วารินา ด้วยน้ำ อหํ | |
| 23,0043,013,อ. ข้าพเจ้า ทรํ ยังความกระวนกระวาย สพฺพํ | |
| 23,0043,014,ทั้งปวง นิพฺพาปเย ย่อมให้ดับได้ โย ตฺวํ อ. | |
| 23,0043,015,ท่านใด อปานุทิ ได้บรรเทาไปปราศแล้ว ปุตฺตโสกํ | |
| 23,0043,016,ซึ่งความเศร้าโศกเพราะบุตร เม แห่งข้าพเจ้า | |
| 23,0043,017,โสกปเรตสฺส ผู้มีความเศร้าโศกอันไปแล้วใน | |
| 23,0043,018,เบื้องหน้า (โส ตฺวํ) อ. ท่านนั้น อพฺพุหิ วต | |
| 23,0043,019,ถอนแล้วหนอ สลฺลํ ซึ่งลูกศร โสกํ คือความ | |
| 23,0043,020,เศร้าโศก หทยนิสฺสิตํ อันอาศัยแล้วซึ่งหทัย เม | |
| 23,0043,021,ของข้าพเจ้า โส อหํ อ. ข้าพเจ้านั้น อพฺพุฬห-</B> | |