|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
14,0026,001,ถ. สัพพนาม คือนามอย่างไร จำเป็นอย่างไร จึงต้องมี ?
|
|
14,0026,002,ต. สัพพนาม คือนามที่ใช้แทนนามนามซึ่งออกซึ่งมาแล้ว เช่น
|
|
14,0026,003,ท่าน เธอ เขา มัน กู สู เอง มึง เป็นต้น. จำเป็นต้องมี เพราะการ
|
|
14,0026,004,พูดด้วยการความไพเราะเรียบร้อย ถ้าไม่มีสัพพนามคือคำแทนชื่อ
|
|
14,0026,005,แล้ว การพูดก็จำต้องออกชื่อ สัตว์ บุคคล สิ่งของนั้น ๆ ซึ่งเตย
|
|
14,0026,006,ออกชื่อมาแล้วทุกครั้งไป เป็นการซ้ำซากไม่เพราะหู ตัวอย่างเช่น
|
|
14,0026,007,นามแดงกินข้าว นายแดงไปโรงเรียน นายแดงเอาใจใส่ในการ
|
|
14,0026,008,เรียน เมื่อพูดออกชื่อมาครั้งหนึ่งแล้ว ต่อไป ถ้าจำเป็นจะต้องพูด
|
|
14,0026,009,ระบุถึงตัวเขาอีก ก็ควรใช้สัพพนามแทนชื่อของเขา ดังอุกทาหรณ์
|
|
14,0026,010,ข้างต้นนั้น แต่เปลี่ยนใช้สัพพนาม เป็นดังนี้ นายแดงกินข้าวแล้ว
|
|
14,0026,011,เขาไปโรงเรียน เขาเอาใจใส่การเรียน เช่นนี้ ความเรียบร้อย
|
|
14,0026,012,ไพเราะดีกว่า เพราะเหตุนี้ สัพพนามจึงจำเป็นต้องมี. [ อ.น. ]
|
|
14,0026,013,ถ. คำพูดที่เป็นสัพพนามสำหรับใช้ในในที่เช่นไร ? จงชักตัวอย่าง
|
|
14,0026,014,คำมคธกับคำไทยเทียบกัน ?
|
|
14,0026,015,ต. คำพูดเป็นสัพพนามนั้น สำหรับใช้ในที่ออกชื่อนามนามซ้ำๆ
|
|
14,0026,016,"ตัวอย่าง ปมปุริส โส ท่านหรือเขา ผู้ชาย, สา ท่านหรือเขา"
|
|
14,0026,017,ผู้หญิง ตํ มัน เป็นคำต่ำ คำสูงไม่มีใช้. มชฺฌิมปุริส ตฺวํ ท่าน
|
|
14,0026,018,"หรือ เจ้า สู เอง, อุตฺตมปุริส อหํ ข้าพเจ้า หรือข้า กู [ ๒๔๕๘ ]."
|
|
14,0026,019,ถ. จงเขียนประโยคบาลี หรือไทย มาเทียบกับนาม ทั้ง ๓ แล้ว
|
|
14,0026,020,บอกว่าคำนั้นเป็นนามนั้น ๆ ?
|
|
14,0026,021,"ต. อนุตฺตโร ปุริสทมฺมสารถิ ภควา, โส ปุริสทมฺเท เทมติ."
|
|
|
