buddhist-theology / 13 /130010.csv
uisp's picture
initial upload
6bd72a3
Book,Page,LineNumber,Text
13,0010,001,นี้คือ ความนอนจนตะวันโด่ง ความเกียจคร้าน ความดุร้าย ความหลับ
13,0010,002,"นาม ความไปทางไกลแห่งคนผู้เดียว ความซ่องเสพภริยาผู้อื่น....."""
13,0010,003,อุสฺสูรเสยยํ....ปรทารูปเสนนฺติ ฉปฺปทํ เอตํ ฉพฺพิธกมฺมนฺตื
13,0010,004,ปทสฺส สรูปวิเสสนํ.
13,0010,005,อุ. ที่ ๔
13,0010,006,<B>ธมฺมจริยํ พฺรหฺมจริยํ</B> เอตทาหุ วสุตฺตมํ.
13,0010,007,[กปิลมจฺฉ. ๘/๕ ]
13,0010,008,"""บัณฑิต ท. กล่าวซึ่งความประพฤติทั้ง ๒ (จริยาทฺวยํ หรือ"
13,0010,009,ทุวิธาจริยํ) นี้คือ ความประพฤติธรรม ความประพฤติเพียงดังพรหม
13,0010,010,"ว่าเป็นแก้วสูงสุด."""
13,0010,011,ธมฺมจริยํ พฺรหฺมจริยนฺติ ปททฺวยํ เอตํ จริยาทฺวยนฺติ ปทสฺส
13,0010,012,สรูปวิเสสนํ............วสุตฺตมนฺติ ปทํ อาหูติ ปเท สมภฺาวนํ.
13,0010,013,อุ. ที่ ๕ ก.
13,0010,014,ยทา ภควา อญฺาสิ ยสํ กุลปุตฺตํ กลฺลจิตฺตํ มุทุจิตฺตํ วินีวรณ-
13,0010,015,จิตฺตํ อุทคฺจิตฺตํ ปสนฺนจิตฺตํ; อถ ยา พุทฺธานํ สามุกฺกงฺสิกา
13,0010,016,"ธมฺมเทสนา, ตํ ปกาเสสิ ทุกฺขํ สมุทยํ นิโรธํ มคฺคํ. [มหาวคฺค."
13,0010,017,"๔/๓๐] ""ในกาลใด พระผู้มีพระภาคได้ทรงทราบแล้ว ซึ่งกุลบุตรชื่อ"
13,0010,018,ยสะ ว่ามีจิตควร มีจิตอ่อน มีจิตปราศจากนิวรณ์ มีจิตเบิกบาน มีจิต
13,0010,019,"เลื่อมใสแล้ว ; ในกาลนั้น, ธรรมเทศนาที่มีการยกขึ้นเองของพระพุทธ-"
13,0010,020,"เจ้า ท. ใด, พระผู้มีพระภาคทรงประกาศซึ่งธรรมเทศนานั้น คือทุกข์"
13,0010,021,"สมุทัย นิโรธ มรรค."""