| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 12,0010,001,[ คุณ ] <B>ปนฺตญฺจ สยนาสนํ </B> [ อานนฺทตฺเถรสฺสปญฺห ๖/๑๐๕ ] | |
| 12,0010,002,ที่นอนที่นั่งอันสงัด. <B>ยถาปิ รุจิรํ ปุปผํ วณฺณวนฺตํ สคนฺธกํ.</B> | |
| 12,0010,003,[ ฉตฺตปาณิอุปาสก. ๓/๔๔ ] ดอกไม้งามมีสีสวย มีกลิ่นหอมแม้ | |
| 12,0010,004,ฉันใด. <B>สุธมฺมา นาม อยํ สาลา</B> [ สกฺก. ๒/๑๐๐ ] เหมือนเทวสภา | |
| 12,0010,005,ชื่อสุธรรมา. | |
| 12,0010,006,พวก <B>ตตฺถ อตฺโถ</B> เลขนอก ตอนแก้อรรถ ใน ธัมม- | |
| 12,0010,007,ปทัฏฐกถา ใช้เป็นประโยคลิงคัตตะทั้งนั้น. | |
| 12,0010,008,พากยางค์ เช่นนี้ โดยมาก มักเติมกิริยาอาขยาตว่ามีว่าเป็นได้ | |
| 12,0010,009,ถ้าเติมก็กลายเป็นพากย์ เช่น ลูขํ [ โหติ ] <B>เม ทานํ. ลาภา | |
| 12,0010,010,วต เม</B> [ โหนฺติ ]. | |
| 12,0010,011,"[๔] ถ้ามุ่งความว่า ""หลายบทหลายพากยางค์ผสมให้" | |
| 12,0010,012,"เป็นใจความได้ แต่ยังเป็นตอนๆ ไม่เต็มที่ เรียกว่า พากยางค์""" | |
| 12,0010,013,แล้ว พากยางค์ทั้งปวง ก็ควรเป็นความตอนหนึ่งของพากย์. โดย | |
| 12,0010,014,นัยนี้ สำหรับกิริยาพากยางค์ไม่มีปัญหา. เฉพาะนามพากยางค์ | |
| 12,0010,015,และคุณพากยางค์ จึงควรแบ่งเป็น ๒ คือเป็นตอนหนึ่งจากพากย์ | |
| 12,0010,016,คือเอาเป็นสิ้นความลงเพียงนั้น ๑ เป็นตอนหนึ่งแห่งพากย์ ๑. ข้อ | |
| 12,0010,017,"แรกกล่าวแล้ว, ส่วนข้อหลัง อุ:-" | |
| 12,0010,018,"[ นาม ] <B>พฺราหฺมณสฺส สกลสรีรํ, [ ปีติยา ปริปูริ ]</B>" | |
| 12,0010,019,[ มฏฺกุณฺฑลี. ๑/๓๑ ] สรีระทั้งสิ้นของพราหมณ์ [ เต็มเปี่ยมด้วยปีติ ] | |
| 12,0010,020,<B>ตยา สทฺธึ คมนํ นาม</B> [ นตฺถิ. ] [ จกฺขุปาลตฺเถร. ๑/๑๖ ] | |