|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
37,0012,001,<B>แต่เหล็ก ตทุฏฺาย ครั้นตั้งขึ้นแล้วแต่เหล็กนั้น
|
|
37,0012,002,ขาทติ ย่อมกัดกิน ตํเอว อยํ ซึ่งเหล็กนั้นนั่นเทียว
|
|
37,0012,003,อิว ฉันใด กมฺมานิ อ. กรรม ท. สานิ อันเป็น
|
|
37,0012,004,ของตน นยนฺติ ย่อมนำไป อติโธนจารินํ ปุคฺคลํ
|
|
37,0012,005,ซึ่งบุคคลผู้มีปกติประพฤติล่วงซึ่งปัญญาชื่อว่าโธนา
|
|
37,0012,006,ทุคฺคตึ สุ่ทุคติ เอวํ ฉันนั้น อิติ ดังนี้ ฯ</B>
|
|
37,0012,007,( อนฺโถ ) อ. อรรถว่า อยโต แต่เหล็ก ( อิติ ) ดังนี้ ตตฺถ
|
|
37,0012,008,ปเทสุ ในบท ท. เหล่านั้นหนา ( ปทสฺส ) แห่งบทว่า อยสา อิติ ดังนี้ ฯ
|
|
37,0012,009,( อตฺโถ ) อ. อรรถว่า สมุฏฺหิตฺวา ตั้งขึ้นพร้อมแล้ว ( อิติ )
|
|
37,0012,010,ดังนี้ ( ปทสฺส ) แห่งบทว่า สมุฏฺาย อิติ ดังนี้ ฯ
|
|
37,0012,011,( อตฺโถ ) อ. อรรถว่า อุฏฺหิตฺวา ครั้นตั้งขึ้นแล้ว ตโต อยโต
|
|
37,0012,012,แต่เหล็กนั้น ( อิติ ) ดังนี้ ( ปทสฺส ) แห่งบทว่า ตทุฏฺาย อิติ ดังนี้ ฯ
|
|
37,0012,013,( วินิจฺฉโย ) อ. วินิจฉัย ( ปเท ) ในบทว่า อติโธนจารินํ อิติ
|
|
37,0012,014,ดังนี้ ( ปณฺฑิเตน ) อันบัณฑิต ( เวทิตพฺโพ ) พึงทราบ ฯ จตฺตาโร
|
|
37,0012,015,ปจฺจเย อิทํ ปริภฺุชนํ อตฺถํ เอเตหิ ปจฺจเยหิ ( โหติ ) อิติ ปจฺจเวกฺขิตฺวา
|
|
37,0012,016,ปริภฺุชนปฺา อ. ปัญญาอันเป็นเครื่องพิจารณาเห็นเฉพาะ ซึ่ง
|
|
37,0012,017,ปัจจัย ท. ๔ ว่า อ. การบริโภค ( ภควตา ) อันพระผู้มีพระภาคเจ้า
|
|
37,0012,018,วุจฺจติ ย่อมตรัสเรียก โธนา ว่าโธนา ( ปุคฺคโล ) อ. บุคคล อติกฺกมิตฺวา
|
|
37,0012,019,ก้าวล่วงแล้ว ตํ โธนํ ซึ่งปัญญาชื่อว่าโธนานั้น จรนฺโต ประพฤติอยู่
|
|
37,0012,020,อติโธนจารี นาม ชื่อว่า ผู้มีปกติก้าวล้วงซึ่งปัญญาชื่อว่าโธนาแล้ว
|
|
37,0012,021,ประพฤติ ฯ
|
|
|