| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 37,0011,001,นิพฺพตฺเตยฺย พึงบังเกิด นิรเย ในนรก เตน การเณน เพราะเหตุนั้น | |
| 37,0011,002,อหํ อ. เรา ( โว ) ยังเธอ ท. นิกฺขิปาเปสึ ให้เก็บไว้แล้ว จีวรํ | |
| 37,0011,003,ซึ่งจีวร ปน ก็ อิทานิ ในกาลนี้ โส ติสฺโส อ. ภิกษุชื่อว่าติสสะนั้น | |
| 37,0011,004,นิพฺพตฺโต บังเกิดแล้ว ตุสิตวิมาเน ในวิมานชื่อว่าดุสิต เตน การเณน | |
| 37,0011,005,เพราะเหตุนั้น จีวรคฺคหณํ อ. การถือเอาซึ่งจีวร มยา อันเรา อนฺุาตํ | |
| 37,0011,006,อนุญาตแล้ว โว แก่เธอ ท. อิติ ดังนี้ ( วจเน ) ครั้นเมื่อคำว่า | |
| 37,0011,007,ภนฺเต ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ตณฺหา นาม ชื่อ อ. ตัณหา อยํ นนี้ | |
| 37,0011,008,ภาริยา วต เป็นธรรมชาติหยาบหนอ ( โหติ ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ | |
| 37,0011,009,เตหิ ภิกฺขูหิ อันภิกษุ ท. เหล่านั้น วุตฺเต กราบทูลแล้ว ปุน อีก | |
| 37,0011,010,วตฺวา ตรัสแล้วว่า ภิกฺขเว ดูก่อนภิกษุ ท. อาม เออ ตณฺหา นาม | |
| 37,0011,011,ชื่อ อ. ตัณหา สตฺตานํ ของสัตว์ ท. อิเมสํ เหล่านี้ ภาริยา เป็น | |
| 37,0011,012,ธรรมชาติหยาบ ( โหติ ) ย่อมเป็น มลํ อ. สนิม อุฏฺหิตฺวา ตั้งขึ้น | |
| 37,0011,013,แล้ว อยโต แก่เหล็ก ขาทติ ย่อมกัดกิน อยํเอว ซึ่งเหล็กนั่นเทียว | |
| 37,0011,014,วินาเสติ ย่อมยังเหล็กให้พินาศ กโรติ ย่อมกระทำ อปริโภคํ ให้ | |
| 37,0011,015,เป็นเหล็กอันบุคคลไม่พึงใช้สอย ยถา ฉันใด อยํ ตณฺหา อ. ตัณหานี้ | |
| 37,0011,016,อุปฺปชฺชิตฺวา เกิดขึ้นแล้ว อพฺภนฺตเร ในภายใน อิเมสํ สตฺตานํ | |
| 37,0011,017,ของสัตว์ ท. เหล่านี้ เต สตฺเต ยังสัตว์ ท. เหล่านั้น นิพฺพตฺตาเปติ | |
| 37,0011,018,ย่อมให้บังเกิด นิรยาทีสุ อปาเยสุ ในอบาย ท. มีนรกเป็นต้น ปาเปติ | |
| 37,0011,019,ย่อมยังสัตว์ให้ถึง วินาสํ ซึ่งความพินาศ เอวํเอว ฉันนั้นนั่นเทียว | |
| 37,0011,020,อิติ ดังนี้ อาห ตรัสแล้ว คาถํ ซึ่งพระคาถา อิมํ นี้ว่า | |
| 37,0011,021,<B>มลํ อ. นิม สมุฏฺาย ตั้งขึ้นพร้อมแล้ว อยสา</B> | |