| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 34,0026,001,"<B>ใด, นักปราชญ์ทั้งหลาย กล่าวความกำหนัดและ" | |
| 34,0026,002,ความเยื่อใยนั่นว่า เป็นเครื่องจองจำอันมั่นคง | |
| 34,0026,003,มีปกติเหนี่ยวลง อันหย่อน (แต่) เปลื้องได้ | |
| 34,0026,004,โดยยาก. นักปราชญ์ทั้งหลาย ตัดเครื่องผูกแม้ | |
| 34,0026,005,"นั่นแล้ว เป็นผู้ไม่มีใยดี ละกามสุขแล้วบวช<SUP>๑</SUP>.""</B>" | |
| 34,0026,006,[แก้อรรถ] | |
| 34,0026,007,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>ธีรา</B> เป็นต้น ความว่า บุรุษผู้เป็น | |
| 34,0026,008,บัณฑิตทั้งหลาย มีพระพุทธเจ้าเป็นต้น หากล่าวเครื่องจองจำที่เกิด | |
| 34,0026,009,แต่เหล็ก กล่าวคือตรวน ชื่อว่า เกิดแต่เหล็ก ที่เกิดแต่ไม้ กล่าว | |
| 34,0026,010,คือ ขื่อ คา และเครื่องจองจำคือเชือก ที่เขาเอาหญ้าปล้องหรือวัตถุ | |
| 34,0026,011,"อย่างอื่นมีปอเป็นต้น ฟั่นทำเป็นเชือก ว่า ""เป็นของมั่นคง"" ไม่," | |
| 34,0026,012,เพราะความเป็นเครื่องจองจำ ที่บุคคลสามารถตัดด้วยศาสตราทั้งหลาย | |
| 34,0026,013,มีดาบเป็นต้นได้. | |
| 34,0026,014,"บทว่า <B>สารตฺตรตฺตา</B> ได้แก่ เป็นผู้กำหนัดนักแล้ว, อธิบาย" | |
| 34,0026,015,ว่า ผู้กำหนัดด้วยราคะจัด. | |
| 34,0026,016,"บทว่า <B>มณิกุณฺฑเลสุ</B> คือในแก้วมณีและตุ้มหูทั้งหลาย, อีก" | |
| 34,0026,017,อย่างหนึ่ง (คือ) ในตุ้มหูทั้งหลายอันวิจิตรด้วยแก้วมณี. | |
| 34,0026,018,บทว่า <B>ทฬฺหํ</B> ความว่า ความกำหนัดใด ของชน | |
| 34,0026,019,ทั้งหลาย ผู้กำหนัดยินดียิ่งนัก ในแก้วมณีและตุ้มหูทั้งหลายนั่นแล | |
| 34,0026,020, | |
| 34,0026,021,๑. ขุ. ธ. ๒๕/๖๐ ชา. ทุก. ๒๗/๗๓ ตทฏฺกถา ๓/๑๘๕. พนฺธนาการชาตกนฺติ | |
| 34,0026,022,ขายติ. | |