buddhist-theology / 34 /340008.csv
uisp's picture
initial upload
6bd72a3
raw
history blame
2.93 kB
Book,Page,LineNumber,Text
34,0008,001,<B>ใหญ่ ดังวานรตัวปรารถนาผลไม้อยู่โลดไปในป่า
34,0008,002,ฉะนั้น. ตัณหานั่นเป็นธรรมชาติลามก มักแผ่
34,0008,003,ซ่านไปในอารมณ์ต่าง ๆ ในโลก ย่อมครอบงำ
34,0008,004,"บุคคลใดได้, ความโศกทั้งหลายย่อมเจริญแก่"
34,0008,005,"บุคคลนั้น, ดุจหญ้าคมบางอันฝนตกรดแล้วเจริญ"
34,0008,006,"อยู่ ฉะนั้น, แต่ผู้ใด ย่อมย่ำยีตัณหานั่น"
34,0008,007,ซึ่งเป็นธรรมชาติลามก ยากที่ใครในโลกจะล่วง
34,0008,008,"ไปได้, ความโศกทั้งหลาย ย่อมตกไปจากผู้นั้น"
34,0008,009,เหมือนหยาดน้ำตกไปจากใบบัว ฉะนั้น. เพราะ
34,0008,010,ฉะนั้น เราบอกกะท่านทั้งหลายว่า ความเจริญ
34,0008,011,จงมีแก่ท่านทั้งหลาย บรรดาที่ประชุมกันแล้ว
34,0008,012,"ณ ที่นี้ ท่านทั้งหลายจงขุดรากตัณหาเสียเถิด,"
34,0008,013,ประหนึ่งผู้ต้องการแฝก ขุดหญ้าคมบางเสีย
34,0008,014,"ฉะนั้น<SUP>๑</SUP>, มารอย่าระรานท่านทั้งหลายบ่อย ๆ"
34,0008,015,"ดุจกระแสน้ำระรานไม้อ้อ ฉะนั้น.""</B>"
34,0008,016,[แก้อรรถ]
34,0008,017,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>ปมตฺตจาริโน</B> ความว่า ฌานไม่
34,0008,018,เจริญเทียว วิปัสสนา มรรค และผล ก็ไม่เจริญ แก่บุคคลผู้มีปกติ
34,0008,019,
34,0008,020,๑. แปลกันมาอย่างนี้ แต่น่าจะแปลว่า ประหนึ่งผู้ต้องการรากแฝก ขุดต้นแฝกฉะนั้น
34,0008,021,เพราะศัพท์ว่า วีรณ หมายเอาต้น ส่วน อุสีร เป็นชื่อของราก โดยนัยอภิธานัปปทีปิกา
34,0008,022,คาถา ๖๐๑.