| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 33,0027,001,<B>ผู้คะนอง ผู้เศร้าหมอง เป็นอยู่ง่าย. ส่วนบุคคล | |
| 33,0027,002,ผู้มีความละอาย ผู้แสวงหากรรมอันสะอาดเป็น | |
| 33,0027,003,นิตย์ ไม่หดหู่ ไม่คะนอง มีอาชีวะหมดจด | |
| 33,0027,004,"เห็นอยู่ เป็นอยู่ยาก.""</B>" | |
| 33,0027,005,[แก้อรรถ] | |
| 33,0027,006,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>อหิริเกน</B> คือผู้ขาดหิริและโอตตัปปะ. | |
| 33,0027,007,อธิบายว่า อับบุคคลผู้เห็นปานนั้น อาจเรียกหญิงผู้มิใช่มารดานั่นแล | |
| 33,0027,008,"ว่า ""มารดาของเรา"" เรียกชายทั้งหลายผู้มิใช่บิดาเป็นต้นนั่นแล โดย" | |
| 33,0027,009,"นัยเป็นต้นว่า ""บิดาของเรา"" ตั้งอยู่ในอเนสนา ๒๑ อย่าง เป็นอยู่" | |
| 33,0027,010,โดยง่าย. | |
| 33,0027,011,บทว่า <B>กากสูเรน</B> ได้แก่ เช่นกาตัวกล้า. อธิบายว่า เหมือน | |
| 33,0027,012,อย่างว่า กาตัวกล้า ใคร่จะคาบวัตถุทั้งหลายมียาคูเป็นต้น ในเรือน | |
| 33,0027,013,แห่งตระกูลทั้งหลาย จับ ณ ที่ทั้งหลายมีฝาเรือนเป็นต้นแล้ว รู้ว่าเขา | |
| 33,0027,014,แลดูตน จึงทำเป็นเหมือนไม่แลดู เหมือนส่งใจไปในที่อื่น และทำเป็น | |
| 33,0027,015,"เหมือนหลับอยู่ กำหนดความเผอเรอของพวกมนุษย์ได้แล้วก็โผลง," | |
| 33,0027,016,"เมื่อพวกมนุษย์ไล่ว่า ""สุ สุ"" อยู่นั่นแล ก็คาบเอาอาหารเต็มปาก" | |
| 33,0027,017,แต่ภาชนะแล้วบินหนีไปฉันใด; แม้บุคคลผู้ไม่มีความละอายก็ฉันนั้น | |
| 33,0027,018,เหมือนกัน เข้าไปบ้านกับภิกษุทั้งหลายแล้ว ย่อมกำหนดที่ทั้งหลาย | |
| 33,0027,019,"มีที่ตั้งแห่งยาคูแลภัตรเป็นต้น, ภิกษุทั้งหลายเที่ยวไปบิณฑบาตใน" | |
| 33,0027,020,บ้านนั้น รับเอาอาหารสักว่ายังอัตภาพให้เป็นไป ไปสู่โรงฉัน | |
| 33,0027,021,พิจารณาอยู่ ดื่มยาคูแล้ว ทำกัมมัฏฐานไว้ในใจ สาธยายอยู่ ปัดกวาด | |