| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 33,0024,001,"นัยน์ตาทั้ง ๒"" สตรีนั้น หมดที่พึ่ง เที่ยวไป ย่อมถึงความลำบาก " | |
| 33,0024,002,มาก; เพราะเหตุนั้น พระศาสดา จึงตรัสความประพฤติชั่วของสตรี | |
| 33,0024,003,"นั้นว่า ""เป็นมลทิน.""" | |
| 33,0024,004,บทว่า <B>ททโต</B> แปลว่า ของผู้ให้. ก็เมื่อบุคคลใด ในเวลา | |
| 33,0024,005,"ไถนา คิดอยู่ว่า ""เมื่อนานี้สมบูรณ์แล้ว, เราจักถวายภัตรทั้งหลาย" | |
| 33,0024,006,"มีสลากภัตรเป็นต้น,"" เมื่อข้าวกล้าเผล็ดผลแล้ว, ความตระหนี่เกิด" | |
| 33,0024,007,"ขึ้น ห้ามจิตอันสัมปยุตด้วยจาคะ, บุคคลนั้น เมื่อจิตสัมปยุต" | |
| 33,0024,008,ด้วยจาคะ ไม่งอกงามขึ้นได้ ด้วยอำนาจความตระหนี่ ย่อมไม่ได้ | |
| 33,0024,009,สมบัติ ๓ อย่าง คือ มนุษย์สมบัติ ทิพยสมบัติ (และ) นิพพาน | |
| 33,0024,010,"สมบัติ; เพราะฉะนั้น พระศาสดา จึงตรัสว่า ""ความตระหนี่" | |
| 33,0024,011,"เป็นมลทินของผู้ให้."" แม้ในบทอื่น ๆ ซึ่งมีรูปอย่างนี้ ก็มีนัยเช่นนี้" | |
| 33,0024,012,เหมือนกัน. | |
| 33,0024,013,สองบทว่า <B>ปาปกา ธมฺมา</B> ความว่า ก็อกุศลธรรมทั้งหลาย | |
| 33,0024,014,เป็นมลทินทั้งนั้น ทั้งในโลกนี้ ทั้งในโลกหน้า. บทว่า <B>ตโต</B> ความว่า | |
| 33,0024,015,กว่ามลทินที่ตรัสแล้ว ในหนหลัง. บทว่า <B>มลตรํ</B> ความว่า เราจะ | |
| 33,0024,016,บอกมลทินอันยิ่งแก่ท่านทั้งหลาย. | |
| 33,0024,017,บทว่า <B>อวิชฺชา</B> ความว่า ความไม่รู้ อันมีวัตถุ<SUP>๑</SUP> ๘ นั่นแล | |
| 33,0024,018,เป็นมลทินอย่างยิ่ง. | |
| 33,0024,019,บทว่า <B>ปหนฺตฺวาน</B> ความว่า ภิกษุทั้งหลาย ท่านทั้งหลาย | |
| 33,0024,020,มลทินนั่นได้แล้ว ย่อมเป็นผู้หามลทินมิได้. | |
| 33,0024,021, | |
| 33,0024,022,๑. พึงดู อวิชชา ๘ ในธรรมวิภาคปริเฉทที่ ๒ หมวด ๘. | |